Karnaval en lent. T.T. Cloete

      

      T.T. Cloete

      Karnaval en Lent

      is een gedig

      Tafelberg

      Oor die uitleg

      Die uitleg van gedigte in hierdie digitale uitgawe van Karnaval en Lent mag verskil van dié van die gedrukte uitgawe, afhangende van die instellings op u leestoestel. Die uitleg vertoon optimaal indien die standaardinstelling op u leestoestel gebruik word. Lesers kan egter eksperimenteer met die instellings vir verskillende perspektiewe op die gedigte.

      vir Ena en Theo Jooste

      al is dit net vir die Lentgedigte

      Vooraf

      die oersop aan die begin is konsuis

      gegis in die sielige

      wetenskaplike kombuis

      alles word daar geweeg getel en gemeet

      deur mense wat gevangenes

      van hulle eie intellek is

      alle ken en weet

      of óntken van die Daarvóór

      berus dus op ’n dun slymerige

      sopperige metafoor

      die metafoor is hart en siel van die gedig dus

      is dit onbetwisbaar dat alle wetenskap op ’n gedig berus

Gedigte wat ek nie graag wou skryf nie

      the I

      na A. Heschel en ’n enkele vers van Jacob Revius

      the I is a miracle

      a pseudonym for what we do not know

      man is an obscure text to himself

      scratch his skin and you come upon bereavement,

      affliction, uncertainty, fear, and pain

      a worm crawling on a pebble, the earth;

      a speck of life floating aimlessly

      through the immeasurable vastness of the universe

      with his tiny candles in the mist . . . met

      de beroockte slons van menschelijcke reden

      his being a problem to himself

      kat

      batter my heart, three-person’d God – John Donne

      ek vra vergifnis omdat ek die onreine

      in my pynlike peins

      saam met die spartelende vis indra

      ek is lewenslank gepla

      met die uitputtende

      onuitputlike

      drie

      die heilige

      ’n gladde

      vis en sku

      mense

      nietig en nederig hooghartig

      bestem vir liefde en vir moord

      die Teëwig

      teenoor God

      wat hom nie in my

      laat doodswyg nie

      die eerste maaltyd

      ons suig ons vroegste eerste krag

      uit die lyfbrou van ons moeders

      deur ’n buis van vlees

      eet ons ons moeders

      ons teer op hulle van binne

      soos geitjies hulle weg na buite beur

      son toe . . .

      ons binnegoed laat ons onverpoosd verslind

      van vóór die eerste bloedspoeg tot ons sterf

      ’n dwingeland as ons later selfstandig

      van ons moeders leef

      ’n tiran waarvoor ons moet werk en swoeg

      die drie stadia

      EEN

      i

      andoelie kom eerste

      andouille nothing on life’s menu is more popular

      honger was ons eerste versoeking

      eet was ons eerste sonde

      ons eerste opstand teen die Heilige

      uiteindelik sal ons sterf met vet om ons lippe

      en vleis tussen ons tande as die armaggeddon kom . . .

      ii

      eskatologie a

      jy glo met jou maag

      onbegryplik hang die begryp van die heilige en ewige

      af van vleis en brood . . .

      ek staan verstom dat grond

      vol minerale vol plante en diere

      geheimsinnig in my omgelyf word in vleis

      in my gebeente en spiere tot in my murg

      dan ná dié omlywing

      in ’n raptus mentis

      blom my maaltye van kool en ’n stuk varkvleis

      of van ’n vis bo alle begrip úit

      in ’n tweede geheimsinnige onvleeslike omwentel

      in eteriese ekstatiese musiek en in

      skilderye en gedigte

      uiteindelik in geloof in God

      en in ’n geroep na Hom op ons knieë

      selfs ons gebede is uit brood

      en uit varkvleis gebak

      hoe onrein en aards is die grondstof

      van my sublieme bepeinsing

      maar gereinig en geheilig

      God alleen weet hoe

      deur ’n lewenslange wonderwerk styg ek

      elke moment van my bestaan uit bo die klei

      – al val ek van tyd tot tyd daarin terug –

      waaruit ek abiogeneties

      God alleen weet hoe

      gemaak is

      in agape en sublieme Liefde

      eskatologie b

      Mozart swerf tussen hertoë se ryk belaaide tafels

      wat kreun en herberge wat vuil en viesig is

      met kos wat ontbind en walg

      Mozart dink en dig en musiseer uit

      die klankkas van sy so skerpsinnig beplande

      buik

      hoe indrukwekkend is daardie krop ontwerp

      met sy ensiem pepsien sy meesterlike skeil

      sy voue en kurwes sure en bakterieë

      die liggaam met niere en longe

      die lewer maak Mein Kampf maar ook

      ’n Heilige Komedie en ’n Requiem K626

      iii

      skatologie

      nadat die goed bedeeldes alles uit die plant en dier

      verteer

      alles wat suiwer is

      word