Τρελό Ντετέκτιβ. Αστεία ντετέκτιβ. StaVl Zosimov Premudroslovsky

Ottila Aligadzhievich Klop, όπως πάντα, πήρε ένα φωτογραφικό πορτρέτο στο τραπέζι με την εικόνα του επικεφαλής Προέδρου, το έτρωγε, το σκούπισε στο μανίκι του, το φίλησε το μέτωπο στο στέμμα του κεφαλιού και το έβαλε πίσω στη σωστή του θέση στη δεξιά γωνία του τραπεζιού, στηρίζεται σε μια μολυβοθήκη με στυλό, ένα πακέτο δωρεάν εφημερίδων για προσωπική υγιεινή. Μισούσε χαρτί υγείας. Είναι λεπτό και ένα δάκτυλο διαπερνά συνεχώς μέσα από αυτό στην κρίσιμη στιγμή και στη συνέχεια θα πρέπει να το αποκόψετε. Και το κουνάμε σε ένα στενό χώρο, υπάρχει μια πιθανότητα ένα δάχτυλο να χτυπήσει ένα ξύλινο μπλοκ της εσωτερικής γωνίας μιας τουαλέτας του σοβιετικού στυλ και να νιώθει τον πόνο, το ένστικτο έκανε το άρρωστο δάκτυλο να υγραίνει με ζεστό σάλιο, νιώθοντας την γεύση των περιττωμάτων του που φορούσε για 24 ώρες,.

      Για να σκουπίσει τον ιδρώτα από το μέτωπό του, τις μασχάλες, τα χέρια, τα πόδια και κάτω από τα αυγά, όπου εφίδρωσε εξαιρετικά βαριά, χρησιμοποίησε μια πετσέτα βάφλας. Ρωτάς: γιατί όχι ένα κουρέλι; Η απάντηση είναι απλή: η πετσέτα είναι μεγάλη και διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

      Ήταν πολύ αργά και η οικογένεια ήδη αναπνέει πολύ καιρό πριν. Ο Ottila, εισερχόμενος στο κατοικημένο τμήμα της καλύβας, μπήκε ήσυχα στην κουζίνα, πήρε ένα δοχείο από φλιτζάνι πέντε λίτρων. Κατασχέθηκαν από έναν τοπικό huckster. Τον πίεσε στην κοιλιά, πήρε μόνο ένα πιατάκι, στο οποίο έβαλε ένα κομμάτι ρέγγας, δαγκωμένο από ένα από το νοικοκυριό. Ή ίσως αυτή η παλιά κατσίκα, ο Intsephalopath, ο οποίος δεν είχε βουρτσίζει τα δόντια του όλη τη ζωή του και απλά είχε δαγκώσει το σαγόνι του με τερηδόνα.

      “Γι “αυτό είχα τερηδόνα”, έστειλε ο Klopa, “φίλησε τους Isolde, Isolde Izyu και Izya φιλώντας συνεχώς τα χείλια μου για πεντάδες και τέσσερα που έφεραν από το σχολείο μία ή δύο φορές το χρόνο. Αυτός δεν είναι παιδεραλγία, ένας ή δύο … – Τα δόντια του Butce Incephalopath ήταν κυρίως μαύρα, η κάνναβη και οι ρίζες συνεχώς αιμορραγούν, αλλά ο Harutun δεν αισθάνθηκε πόνο. Αυτό το ελάττωμα στο DNA δεν του έβλαψε καθόλου, αλλά μάλλον βοήθησε με επιτυχία στην έρευνα.

      Ο Ottila τσαλακωμένος και θέλησε να βάλει την πλάκα πίσω στη θέση του, αλλά στρατευμένος στο βάζο, αποφάσισε να μην περιφρονεί. Το Moonshine απολύει τα πάντα. Έτσι άλλαξε το μυαλό του και πήγε στο τραπέζι. Υπήρχε μια μικρή τηλεόραση στην κουζίνα, και το γύρισε στο δρόμο. Επίσης, κατά μήκος του δρόμου, πήγα στο φούρνο αερίου και άνοιξα το καπάκι του καλαθιού, στέκεται στα πόδια. Το άρωμα, εξαντλημένο από αυτό, απλά μεθυσμένος Ottila και ο ίδιος αμέσως ήθελε να φάει ένα. Πήρε στο ντουλάπι: ένα πιάτο, ένα πιάτο, ένα πιπέρι, ένα μαχαίρι, ένα ψωμί, μια μαγιονέζα, μια ξινή κρέμα, ένα κεφίρ, ένα αέρινο, ένα κουτσέφ, ένα κούτσουρο, σηκώθηκε και κουρασμένος: και τα δύο χέρια πέρασαν, πάρα πολύ υπερφορτωμένα και μάλιστα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τους αγκώνες. Τα καλούμενα όλα αργά. Ο Ottila προσπάθησε να σπρώξει το πιάτο στο τραπέζι με τη μύτη του, αλλά το τραπέζι ήταν ψηλότερο και οι αγκώνες του άρχισαν να φουσκώνουν. Ο Ottila διέφευγε και έβαλε τα πάντα σε μια καρέκλα. Τότε αστειεύτηκε και ώθησε την καρέκλα ώστε να βλέπεις την τηλεόραση, που στέκεται δίπλα στην καρέκλα, η οποία επί του παρόντος επαναπροσδιορίζεται ως τραπέζι που ενεργεί, στέκεται, χύνεται εκατόν πενήντα γραμμάρια φεγγαριού στον ενδιάμεσο σταθμό