Название | Τρελό Ντετέκτιβ. Αστεία ντετέκτιβ |
---|---|
Автор произведения | StaVl Zosimov Premudroslovsky |
Жанр | Приключения: прочее |
Серия | |
Издательство | Приключения: прочее |
Год выпуска | 0 |
isbn | 9785449807076 |
– Τρέφω όλους σας! – με υπερηφάνεια σε ένα υποτονικό πατέρα απάντησε και έσκαψε το στήθος του. Το πρόσωπό του έγινε πολύ σοφό.
– Και ποια είναι η γιαγιά; – ρώτησε τον γιο, παίρνοντας τη μύτη του.
– Μην πάρετε τη μύτη σας, γιος, σήμερα δεν είναι μέρα του ανθρακωρύχου, – και αφαιρέστε απαλά το χέρι του από το κεφάλι του γιου του, -.. η γιαγιά μας είναι η KGB. Παλιά μητρική KGB.
– Και ποια είναι η KGB; – Η Sonny ανησυχεί.
Ο πατέρας απελευθέρωσε το χέρι του γιου του και, κοιτάζοντας μακριά από το γιο του, κοίταξε σαν ένα κριάρι στη νέα πύλη, στο πορτρέτο του Dzerzhinsky.
– Το KGB είναι το ίδιο με το FSB. Μόνο παλιά ως γιαγιά. Και δίκαιη, δεν είναι όπως τώρα, όλα είναι διεφθαρμένα… Σε γενικές γραμμές, η γιαγιά είναι η FSB…
– KGB … – ο γιος διορθώθηκε και, έχοντας τυλίξει μια σπαθιά ξηρού μύκητα στα βάθη των ρουθουνιών, έβγαλε έξω, τον κοίταξε και έτριψε τα κελύφη του, πέταξε έξω, τσαλακώνοντας τη μύτη του. – Φουά.., αλμυρό.
– ΜΗΝ φάτε το αυγό που η μητέρα σας δεν σας τρέφει; – ο πατέρας ήταν αγανακτισμένος.
– Oχι, τροφοδοτείτε.
– Κερδίζω χρήματα για ζωοτροφές. Και η μητέρα μαγειρεύει και τροφοδοτεί από αυτό που έχω κερδίσει. Το πήρα;
– Αποδεκτό, κατανοητό, υποδοχή…
– Καλά, ο πατέρας σου, και εσύ …;
Ο γιος σηκώθηκε στο μετρητή SMIRNO, όπως τον είχε διαλέξει ο ιερέας.
– Καλά γίνει στο σταθερό είναι, αλλά εγώ καλά κάνει!…
– .. Μαλάκα… heh heh heh… Salaga. – Otila χτύπησε απαλά το πίσω μέρος του κεφαλιού στον γιο της, αλλά ο Izya απέφυγε και έδωσε μια αντεπίθεση κατευθείαν στο δεκάρα του πατέρα του, όπως δίδαξε.
– Οχι.. – Ο Ottila φώναξε επάνω, κρύβοντας τον πόνο, το χέρι του χτυπούσε μόνο, και τα μάτια του ρίχνουν δάκρυα, – Λοιπόν, η μητέρα σας τρέφονται ή όχι;
– Feeds. Τρέφει με ευχαρίστηση … – ο γιος άρχισε να παίρνει στο αριστερό αυτί του … – Και τότε η αδελφή μου και ποιος;
– Και εσείς και η αδελφή μου;.. Και είστε άνθρωποι! – ο πατέρας χαμογέλασε και έβαλε τα γυαλιά του, κατέβηκε από το τραπέζι σε μια καρέκλα και συνέχισε να γράφει περαιτέρω, παίρνοντας στα γόνατά του έτσι ώστε να είναι ψηλότερα.
– Και τι σημαίνει τότε στην ΑΡΧΗ μας, εκείνη την εβδομάδα… αυτό… ένας άλλος Πρόεδρος ήρθε …, Αμερικανός, η KGB κοιμάται και οι άνθρωποι ανησυχούν;
– Τι άλλο είναι ένας τέτοιος πρόεδρος; – Τα μάτια του μπαμπά ξεπήδησαν από κάτω από τα γυαλιά.
– Και εκείνο που κλείνει με την δύναμη στο δωμάτιο όταν κάθεσαι στην τουαλέτα για τρεις ώρες,..
– Και τότε τι;
– .. τότε, γελούν και αναπνέουν, όπως οι γάτες τον Μάρτιο στους δρόμους τη νύχτα, στη συνέχεια, ακόμη και ψαλμωδία όπως τα χοιρίδια όταν είναι στειρωμένα. Και βγαίνουν – όπως μετά από ένα μπάνιο – υγρό.
– Και πού είμαι αυτή τη στιγμή; – Ο πατέρας κούνησε.
– Και ακόμα κάθεστε στην τουαλέτα για μια ώρα.. και στη συνέχεια, όπως πάντα, φωνάζοντας: