Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью. Тарханова Флёра

дә хәзер бераз бүтәнчәрәк –

      Рухи дөньяң бераз икенче:

      Милләт рухы, милли хисләр синдә

      Кимеп бара кебек шикелле.

      Ни дисәң дә, безне бәйли торган,

      Якынайта торган җепләр нык:

      Әти-әни, туган туфрак аша

      Каныбызга сеңгән туганлык.

      Шул туганлык хисе югалмасын,

      Кемнәр арасында торсаң да.

      Нәсел-нәсәбеңнән аерылма,

      Чит-ят белән гаилә корсаң да…

      Әле кайчан гына япь-яшь идек –

      Бер җитдилек кунды йөзләргә,

      Күзлеге дә менде күзләргә,

      Мәгънәле сүз генә сөйләшәбез,

      Урын куймый яман сүзләргә.

      Инде күптән дәү әниләр булып

      Гомерләрне узып барабыз.

      Ә шулай да тормыш дәрьясында

      Әле һаман юллар ярабыз.

2004, Казан

      Безнең телләрдән төшми

      Бигрәк кыю безнең кияү,

      Күрсәң, исең китәрлек:

      Сайлап алды курыкмыйча

      Гаҗәеп зур кишәрлек.

      Һәр көн байтак чакрым үтеп,

      Салдырды шунда зур йорт.

      Андагы кырык бүлмәнең

      Берсе әле теннис-корт.

      Йорт янына төзеп куйды

      Бик матур кунакханә:

      Берсе килә, берсе китә –

      Бар да килә мәйханә.

      Чистарынып алыйм дисәң,

      Әзер кайнар мунчасы.

      Ял бүлмәсендә тәмле чәй –

      Рәхәтләнеп чыгасың.

      Күптәннән бирле гамәлдә

      Су суырткыч, барбекю9.

      Боларның һәммәсе өчен

      Киткәндер шактый экю!

      Менә шундый безнең кияү –

      Тормышны җигелеп тарта.

      Тарткан саен дәрт өстәлеп,

      Энергиясе арта.

      Нигә генә тотынса да,

      Булдыра бөтен эшне.

      Шуңа күрә беркайчан да

      Безнең телләрдән төшми.

      Сер итеп әйтәм тик бер сүз –

      Мирга таратма, яме:

      Үлә бетеп мактасам да,

      Архитектур ансамбльне

      Рәтләп күргән юк әле.

      Өметләремне өзмимен –

      Чакырырлар, сау булсак.

      Бер-беребезне онытмый,

      Гел аралашып торсак!

2013

      Рөстәм энемә

(Юбилее уңаеннан)

      Сөбханалла! Син дә тутырдың бит

      Гомереңнең алты дистәсен.

      Эшләрең күп әле, үтәр өчен

      Газиз Аллам инде, ким дигәндә,

      Өч дистәне тагын өстәсен!

      Моңарчы да бик күп хезмәт куйдың:

      Тормыш кордың, бала үстердең,

      Эшләп укып, кабат диплом алдың,

      Аның белән үргә сукмак салдың –

      Улыңа да шундый көч бирдең.

      Оныгың да гөрләп үсеп китте –

      Горурлык һәм шатлык җаныңда.

      Тик бер белән генә чикләнмәгез:

      Килер көндә ныклы терәк булып

      Торсын алар синең яныңда.

      Хәләлеңнең тырышлыгы белән

      Тормышың да булды түгәрәк.

      Гомерең үтсен һаман тигезлектә,

      Киләчәкне каршыла син шулай

      Туганнарың белән бергәләп.

      Сизмәдек тә:

      Әйтерсең

9

Барбекю ясый торган урын.