Еракка китеп кара = Взгляни издалека. Мөдәррис Әгъләмов

бәрелгәне –

      Түкте, түкте көчен генә,

      Шәхси ләззәт өчен генә

      Бар белгәне…

      Китеп бара… Бар терекнең

      Кирәкләрен бирде санап;

      Тыныч гомер иткәннәргә,

      Имеш, иген иккәннәргә

      Бирде сабак.

      …Озаккарак китте шул, әй, озаккарак…

      Кәпәчләрен тезгә салып,

      Картлар тора көлемсерәп:

      «Файдасызга очынуны

      Яшьләргә бер күрү кирәк.

      Яшьләргә бер күрү кирәк».

      …Иген шаулый,

      Тургай сайрый,

      Ир-егетләр чалгы кайрый.

      Хатын-кызлар, тәрәзәдән

      Кыр юлына бага-бага,

      Камыр изә,

      Токмач сала.

      Күгәрченнәр «бүләк» сала

      Авыз ачып торучыга,

      Элеккечә морҗаларның

      Төтеннәре туры чыга…

      Халык әнә керфекләрен

      Офыкларга теки кабат:

      – Озаккарак китте шул, әй, озаккарак…

      Җылы эзләп

      Су өсләре әнә тимгел-тимгел –

      Кабан күле ята шадраланып;

      Күксел дулкыннары егылалар

      Ярга барып.

      Җылы эзләп ярга йөгерәләр,

      Йөгергәндәй учак тирәсенә.

      Ашыгудан капкан сулышлары,

      Күкрәкләре еш-еш күтәрелә.

      Җылы эзләп, көзге киңлекләрнең

      Канат җилпи барча тарафлары;

      Сикерәләр җиргә җылы эзләп

      Чаганнарның елгыр яфраклары.

      Трамвайга кошлар килеп керә,

      Аерылып калган гарип кошлар…

      Көз – озату чоры.

      Моңсу гына

      Озатып кала көзге тукталышлар.

      Көз – озату чоры. Торналарның

      Канатларын тоя Сөембикә…

      Кремльнең ап-ак стенасы

      Киноэкран кебек:

      Көзге күктә

      Нинди кошлар, нинди болыт уза –

      Һәммәсен дә тора чагылдырып,

      (Хет булмаса, килер буыннарга

      Сәер сурәтеңне калдыр, болыт!)

      Сүрәнләнә кояш, сүрәнләнә,

      Үз-үзенә җәелеп, эреп бара.

      Бөтен дөнья ашыга…

      Бөтен дөнья

      Җылы эзләп кышка кереп бара.

      Китә алмыйм…

      Л-гә

      Без йөзәбез… Дөнья ап-ак күбек.

      Без йөзәбез менә шашкан кебек,

      Безгә тәкъдир язган бөтен ләззәт

      Бергә килеп, баштан ашкан кебек.

      Мин китәргә тиеш таңга чаклы,

      Ә бу кичә кабатланачакмы?

      Кабатланачакмы бу кичә –

      Китә алмыйм шуны белмичә.

      Тирбәләбез, бу җир безгә бишек,

      Юк, ул – көймә… Без барабыз ишеп,

      Кеше кулы койган матурлыклар

      Безнең белән бара тирбәлешеп.

      Бездән соң да шулай барачакмы?

      Бу диварлар мәңге калачакмы? –

      Меңләп сорау, меңләп уй кичә…

      Китә алмыйм шуны белмичә.

      Бездән соңгы буын кемчә сөйләр?

      Яңгырармы анда безнең көйләр?

      Кабатланачакмы шушы кичтә

      Без ант эчкән татлы бу тәгъбирләр?

      Безнең дәвам шулай яначакмы?

      Арып-талып уйга калачакмы? –

      Китә