Еракка китеп кара = Взгляни издалека. Мөдәррис Әгъләмов

бүләрләр юлыңны.

      Табигать салган бер орлык бар,

      Җыр сөйгән йөрәктә кара юк…

      Җырда да шулай ук… җырда да

      Акка – ак, карага – кара җеп.

      Чаптар булып…

      Кешелекне бизгәк тотар иде,

      Җир сөйләсә әгәр үз кайгысын,

      Безнең җанда җир хәстәре, диләр,

      Чынлап шулаймы соң?

      Чынлап шулаймы соң?

      Һәрбер адәм изге җир өстендә

      Үзенә куыш сайлый, уңайлысын…

      Бабам җире диеп кычкыралар,

      Чынлап шулаймы соң?

      Чынлап шулаймы соң?

      Бәгъремне телгән әрнүләрне

      Туган җирдән аккан елга юсын…

      Әткәм елгасы, дип кычкыралар,

      Чынлап шулаймы соң?

      Чынлап шулаймы соң?

      Әйткән сүзем – күктә шушы кояш,

      Биргән антым – күктә шул ай булсын,

      Бу безнең җәй, бу безнең кыш, диләр,

      Чынлап шулаймы соң?

      Чынлап шулаймы соң?

      Юлда кара тузан уйнаганда,

      Ак чаптарлар көтә үз бәйгесен…

      Чаптар булып бер үк җөмләм чаба:

      «Чынлап шулаймы соң?»

      «Чынлап шулаймы соң?»

      Халыкларны бизгәк тотар иде,

      Ил сөйләсә әгәр үз кайгысын.

      Шулайдыр ул

      Нигә икән төнлә килә илһам?

      Күңел ярларына сыймас була;

      Посып калган бер уч көн яктысы

      Кара төнгә якты кояш була?

      Шулайдыр ул…

      Нигә икән төнлә килә илһам?

      Иҗат булып керә төшләремә;

      Үч итәдер, бәлки, кешеләрнең

      Көндез кылган кара эшләренә?

      Шулайдыр ул…

      Нигә икән төнлә килә илһам?

      Әллә көндезләрен юк микән ул,

      Әллә шулай кара төндә генә

      Якты бирә торган корт микән ул?

      Шулайдыр ул…

      Нигә икән төнлә килә илһам?

      Иртә таңнан торып юлга чыксам,

      Илһам түгел, иблис үзе килер,

      Әгәр урап якасыннан тотсаң?

      Шулайдыр ул!

      «Яшәү көче бирде яратулар…»

      Яшәү көче бирде яратулар,

      Алданулар кертте акылга…

      Ә мин һаман әйләндем дә кайттым

      Беркатлылык дигән чатырга.

      Шул чатырда өр-яңадан тудым,

      Өр-яңадан бактым дөньяга.

      И бу тормыш, олы диңгез икән,

      Инеш булып актым мин аңа.

      Хаклык эзләп йөрәк талпынганда,

      Алданулар биргән акылны

      Мин ук итеп чиксезлеккә аттым, –

      Ул метеор булып атылды.

      Ә барыбер чиксезлектә янган

      Акылымнан төшкән яктылык

      Алып кайтты мине беркатлылык

      Дигән чатырыма чакырып…

      Яшәү көче биргән яратулар

      Төшсә берәм-берәм ватылып,

      Алданулар биргән кырыс акыл

      Йолдыз булып янса атылып, –

      Калсын беркатлылык.

      Сабан туе алдыннан

      Сабантуйга әле ара да бар,

      Һәр мизгелдә инде хис итәм…

      Басу юлларында байталларның

      Тояк кыздырганын ишетәм.

      Икмәк амбарлары