OP DE DAG. Humoristische waarheid. СтаВл Зосимов Премудрословски

wat een markt, hier. – De mijne antwoordde vreugdevol en zette een literfles wodka op tafel.

      – Nou, laten we het inschenken. – de gevangene pakte een bubbel en drukte deze af en schonk hem in een mok. – kom binnen, ga zitten, beste gasten, doe alsof u thuis bent. – Hij stelde voor en blikte uit de keel en spoelde toen uit de mok. – Haaa!!! hij ademde uit en verbreedde zijn ogen. – Alleen ik, als moeder, werd begraven uit een voorgerecht, met een rollende bal, helemaal niets. Alleen zwarte kaviaar. Ze steekt al in mijn keel. Je wilt, de kelder in klimmen.

      – Diathese, zegt u? Legde ik uit.

      – wat?? vroeg Kharya. – wie is dit?

      – Dit is mijn fraer, correct en niet veroordeeld. – legde de mijne uit.

      – En wat voor soort wonder ben jij? – Ik heb de gevangene ook moedig gevraagd.

      – Rustig, rustig troeven jongens niet. – stelde mijn gerust en stelde de eigenaar een jas voor. “Dit is mijn eigen oom met een straf van twintig jaar.”

      – Vijfentwintig jaar oud … – gecorrigeerd Kharya. – Nou, de jonge kelder beklimmen?! Wil je je vrouw tenslotte niet sturen?

      – En wat? Ik kan klimmen. – stelde de mijne voor.

      – Uw bedrijf. zei Kharya en schonk zichzelf nog een wodka in. – Mokken zijn weg. – en duwde haar naar me toe.

      – Zit, schat, ik ben aan het likken, en je werkt ‘s nachts.

      – Frets. – antwoordde mijn.

      Ik klom onder de vloer, stak een lucifer aan en was verbluft; op de planken lagen stukjes van drieëndertig liter blikken zwarte kaviaar in blik. Ik haalde twee blikjes eruit.

      Zodra we een halve liter uit een beker haalden, op zijn beurt, alsof een chifir, toen twee politieagenten het huis binnenkwamen.

      – Nou, Harya? – ze reden. – geen tijd gehad om achterover te leunen en al het zwijn van de handelaarster gestolen? Kom inpakken, kom met ons mee.

      – waarom? – vroeg mijn.

      – Geef een bekentenis. Wil je met hem, Vasilisa? – suggereerde een gewaagde en oppervlakkige agent.

      – In principe kun je in plaats daarvan trainen. – Een magere en lange agent toegevoegd.

      – Maar lul je raadt het al!! – de dronken Kharya grinnikte, pakte honderdvijftig millimeter een hamer en twee spijkers uit de vensterbank en een voor een spijkerde hij hun voeten op de houten vloer, zonder hun slippers uit te trekken, niet te kreuken en blijkbaar geen pijn te voelen. Bloed doorweekte langzaam slippers. “Neem me nu mee, maar raak mijn nichtje niet aan, anders ga je zelf naar de emmer… Nou …, Zwak? Ik heb geen zwijn gestolen; ik zal geen eeuw van wil zien.

      – Nou, je bent een dwaas, Harya. – Vetgedrukt.

      – Precies, het is van eik ingestort, waarom is het zo wreed? – mager toegevoegd.

      – Waarom zo wreed? Kom, Palych, naar de cycloop, zijn spanning. – stelde vet voor. – Deze loopt niet, hij loopt niet.

      – In, idioot, Harya!! Nu, Vaska, – hij wendde zich tot de mijne. – Zet de gootsteen, anders is de vloer pissig. – draaide zich om en ging naar links.

      Kharya haalde een tang uit de vensterbank en trok de nagels terug zonder enige spanning, zonder ooit zijn gezicht te draaien. We openden onze mond verrast.

      – Ja, kijk niet goed naar jullie. hij stelde ons gerust. -giet.., mijn benen waren nog bevroren in de mijnen. Maar dit grijze schuim valt er meteen vanaf. Hahaha!!! – en hij legde zijn vuile mond bloot, van waaruit men de zwartgeblakerde stukjes van vroegere tanden kon zien.

      – Schat, mijn zeilen! – mijn vriend sprak me aan. – rende op hem af, hij heeft alle jongens. Hij is zijn hele leven een vrouw, maar zijn moeder heeft hem niet gezien op dates. Ze is zelfs in de zone bevallen toen ze haar termijn bij mijn grootmoeder diende voor een zak graan die ze samen hadden gestolen, twee tweelingzussen. Ja oom?

      – Ja, dit is afval, luister, wat een grap uit de zone zal ik je vertellen … – En Kharya, zonder aandacht te besteden aan vliegen, ging door met het herinneren van grappige verhalen die plaatsvonden in de gevangenis.

      – En het hele gebied moest twee uur staan bij vijfenvijftig graden vorst.

      – En wat is er gebeurd? vroeg de nicht aan oom.

      – … Zo was het: bij een avondcontrole, aangezien er geen aannemer was.

      – En wie is het? Vroeg ik, bij verstek de zone gepasseerd.

      – Dit is een gevangene die werk geeft aan andere gevangenen, dreunt met de eigenaar van de zone. – legde de mijne uit. Kharya stak een sigaret op en blies rookringen.

      – … Het hele gebied stond op zijn kop. – vervolgde Kharya. – Er is geen geit van dit en alles, en vorst – min vijfenveertig. Noorderlicht en haasten vanuit de lucht. Het was toen dat ik met mijn voeten blunderde en toen rotte pak ging, gekweld door mijn voeten.

      – En wat, heb je dit gevonden? – vroeg ik me af.

      – Ahhh… Ja, ze vonden.., heh.., onder de douche, in natura, ik zal neuken. Deze eikel, naakt voor een spiegeltafeltje op zijn kont, trok zich af.

      – Hahahaha!!! – Schreeuwde – Wat, in natura?

      – Wat, waarom? – Vroeg aan de mijne.

      – Waarom, wat?! Vastgemaakt aan zijn piep (ezel). Daar knalt de hele zone nog steeds … – Harya blikte de mok nog in en Ostap leed. – En er was nog een grapje. Vertellen?

      – Kom op, kom op, cool! – ondersteunde de mijne.

      – Wonder één in het toilet van shit verblind. Uit alle naschokken verzamelde hij een ongeschoren stront en vormde een dikke worst die één op één op mierikswortel leek voor mannen, een halve meter hoog. En iedereen liep, keek en begreep niet wie zo’n uitgebreide anale passage had die hij niet kon vergeten, en hij monumenteerde het in een standbeeld. Lange tijd stond ze daar en amuseerde alle bezoekers. Kortom, er is één gekkenhuis en er is niets te doen. Vertel me beter, hoe gaat het, in St. Petersburg of in Moskou?!

      We keken elkaar aan en hackten glimlachend.

      – Wat staat er!? – Mijn gezegd, lichaamsafmetingen: honderd twintig – vijftig – honderd twintig. – Zoals overal: vandaag is pan, en morgen is voorbij.

      – Ja, er zijn ook grappen. – Ik trilde haar machine-vibrator, dat wil zeggen, ik schonk een andere mok in. – Anekdote beter luisteren. Het betekent dat de bever en de boomstam tegen de stroom in duwen, en de raaf rookt onzin aan de teef van een boom en kijkt naar de moeilijke kwelling van de bever. Hij zwom, zwom, ziet, de kraai zit en kauwt. “Geef, – denkt, – ik zal rusten” en vraagt haar: – Wat, zeggen ze, doe je een gevederde? en zij: – ik? – de kraai grijnsde. – Ik rook bamboe,.. Uuuuiii!!! … Huuuuu.

      Beaver: – Dus wat? Khe, hr.. – de bever brak weg van de rook die zijn richting op kwam.

      Crow: – haasten.., voor de lol alles.., en ik wil leven… Ahhahaha!!!

      Beaver: – En hoe rook je iets?

      Crow: – Ja, trekken en vasthouden, vasthouden totdat je wegvliegt.. Wil je het proberen?

      Beaver: – En wat, kom op?!

      En de kraai blies een bever een kolom van rook, als uit een stoomtrein. Beaver slikte het in en hield het diep in zijn longen. Het opgeblazen lichaam van het knaagdier zakte langzaam naar zijn rug en hij begon naar de bodem te zinken, liet het hout los en spreidde zijn benen. Een bever werd gevuld met een gevoel van nieuwsgierigheid toen vissen langs hem zwommen en algen naar hem wuifden langs het pad waar zijn stroming zich voerde. En hoe hij zo’n visie en schoonheid niet eerder had opgemerkt. Voor het eerst in zijn leven onderwierp hij zich aan de rivier en de natuur.

      Tegelijkertijd