Закопува Забна жаба. Фантазија комедија. СтаВл Зосимов Премудрословски

да бидеш кисел, се издига, сè е подмачкано!! Високо. Ние се родивме и преживеавме.

      – - И сите мои браќа умреа. – Пукик ја исфрли «рбетот во идот и ја сврте пред него. Шардовите немаа очи и затоа тие погледнаа со целото череп и веднаш ги видоа во круг, само дваесет проценти беше концентрирано внимание, а остатокот се сметаше за страничен.

      – - Што ви се тркала памучна волна, зголемено? – ја удри грбот на главата со коската на Зулк Пукик, која слатко се насмевна и воздивна, повторно се сончаше.

      – - Ех, ех, не – тагата се појави на левата страна на черепот во форма на капка песок и ги навива по образите, оставајќи белег.

      – - Не те буди, како првут на пазувите! – извика Зулка и стави клик со ногата на коската на Пукик. Кликот се огласи и одекна во длабочините на тунелот.

      – - Кликнете повторно! – праша Пукик.

      – - Че, ви се допаѓа?.. Држете.. – и Казулија во задната чинија ставаше фофан толку многу што избувна ѓубре од порите на неговиот череп.

      – - Ооооох!!!! – черепот беше замрзнат со треперење од треперење, бидејќи ова е таков начин на миење, како бања или туш.

      – - Не размислувај, зема, не го расипувај го бранот. Сè е толку супер!!!

      – - Јас нема да се наведнувам … – за ривелот тој е меланхолија.

      – - Свиткување!.

      – - Не се наведнувај..

      – - Свиткување!!

      – - Не се наведнувај!

      – - Свиткување!!!

      – - Не се наведнувај!!

      – - Свиткување!!!!

      – - Не се наведнувај!!!

      – - Свиткување, свиткување, свиткување, свиткување, свиткување, свиткување, свиткување!!!!! – Зулка зеде длабок здив и викаше – Ааааоо!!!!!!!

      – - Не викај како свиња. – Пукик замина.

      – - И што е «свиња»?

      – - Не знам, така ми се случи.

      – - Од каде?

      – - Од камилата.

      – - Камила? Кој е овој збор?

      – - Ах?.. Да, како и «свињата». Остави ме сам!

      – - Ахх! Да, опуштете се.

      – - Што, «аааа»? – го прекина Пукик.

      – - Да, сфатив?! – shулка се затресе.

      – - Што, «разбрано»?

      – - Таа «свиња» е «камила», а «камила» е..

      – - «свиња»! – додаде шард и извади уште еден корен од идот. – Не свети… Дали сакате да јадете? – и го залепи во окото.

      – - Уг.. – таа плукна. – Да, што јадеш, но јаде. Погледнете наоколу. Колку е убаво сè, Дарко..

      – - Тото и тоа, што е темно и не е рен не видливо, освен за вас.

      – - И подобро да погледнете, ова е вашата татковина, татковина!!

      Пукик глупаво и кисело го крена черепот и го сврте концентрираниот поглед и повторно не виде ништо. Погледна под незабележливо и со странично гледање… и повторно од.

      – - Да, не барате, туку гледајте внатре, длабоко во значењето…

      – - Што?

      – - Ова!.. Што сакаме внатре.

      – - Не гледам ништо. – и Пукик огорчено го спушти својот нож.

      – - Како е така: гледам,