На семнадцати языках. Переводы произведений Ахадова. Эльдар Ахадов

снег пошёл повсюду снова.

      …Хотел я крикнуть… и не смог.

      И выдохнуть не смог ни слова!

      Летит, летит весёлый снег,

      Кружит и падает, как эхо…

      Неправда, что тебя здесь нет.

      Смотри, родная: сколько снега!

      Qar yağır

      Yadımda dəqiq deyil,

      Hansı il, hansı gündə,

      «Qar yağır» qışqırardıq,

      Pəncərənin önündə.

        Külək nəsə qopardı,

        Qar yağırdı ahəstə.

        Gülə-gülə tutardın,

        Məni qolların üstə.

      Qışqırardıq «qar yağır»,

      Uşaq sevinci ilə.

      Qarsa sakit yağardı,

      Beləcə, ildən ilə.

        Hər il qış ərəfəsi,

        Baxıb qara, borana,

        Mənə elə gəlir ki,

        Səs salırıq hər yana.

      Bir gün, bir sakit səhər

      Ürək sancdı bir təhər.

      Sən dünyadan köçmüsən,

      Bacım çatdırdı xəbər.

        Telefon susan andan,

         Yenə də qar yağırdı,

          Qışqırmaq istəyirdim,

          Səsimsə çıxmayırdı…

      Qış gəldi, qara baxsan,

      Ürəyim səni andı.

      Kim deyir ki, sən yoxsan,

      Yox, yox, bu ki, yalandı.

        Qəlbimdə, canımdasan,

        Sən mənimləsən axır,

        Әzizim, yanımdasan,

        Bax, gör necə qar yağır…

Ruscadan tərcümə Әlviz Әliyev

      Сколько воды в реке?..

      Сколько воды в реке?..

      Сколько – в твоей руке?..

      Та, что в реке, – как лед.

      Та, что в руке, – как мед.

      С заутра до темна

      Пил бы ее до дна.

      Пил бы с твоей руки,

      Словно со дна реки,

      Сутками напролет —

      Сладкую, словно мед…

      Çayda nəqədər su var?

      Çayda nəqədər su var?

      Ovcundaki nəqədər?

      Çayın suyu buz kimi,

      Ovcundakı bal kimi.

      Ovcundan içərdim suyu

      Səhərdən axşama kimi.

      İçərdim saatlarla o suyu bal kimi.

      У КАЖДОЙ РЕКИ

      У каждой реки свой плеск.

      У каждой души свой дождь.

      Ты веришь не в то, что есть,

      А в то, чего вечно ждёшь.

      Ты в гору, а там – овраг,

      Ты замуж, а там – гарем.

      И каждый твой раз не так,

      И каждый твой шаг не к тем.

      А рядом играют гимн

      И ставят вопрос ребром…

      У каждой трубы свой дым.

      У каждой судьбы свой дом.

      Hər bir çayın

      Hər çayın öz məcrası,

      Hər ruhun öz yağışı var.

      İnsanı hər an yaşadır uzaq, əlçatmaz arzular.

      Sən dağa çıxırsan, dərə görürsən,

      Sən ərə gedirsən, hərəm görürsən.

      Hər dəfə, hər addım sən səhv edirsən.

      Sənin yanındasa himn səslənir,

      Qoyulan sualın həlli gözlənir.

      Hər borunun öz tüstüsü,

      Hər talein öz evi var.

      Bu dünyada hər bir şeyin

      Öz bölgüsü, öz yeri var.

Ruscadan тərcümə Təranə Məmməd

      Харам

      Однажды мои стихи спасли меня от рабства, а может быть, и сохранили жизнь… Это было очень давно, в предгорьях Памира, в Таджикистане, где только что отгремела гражданская война. Я случайно оказался в руках вооружённых моджахедов, собиравшихся перейти реку Пяндж и доставить контрабандные товары в Афганистан. Они чрезвычайно обрадовались своей удаче в моём лице.

      Их переводчик объяснил мне, что меня собираются завернуть в ковёр и перевезти через Московскую погранзаставу на реке Пяндж, чтобы выгодно продать в рабство в Кандагаре.

      Что я мог? Ничего. От безысходности