Пярэваратні ў пагонах і без. Сяргей Пляскач

хваля барацьбы з карупцыяй. Па ўсіх каналах тэлебачання штодня распавядалі пра факты выкрыцця гэтай заганнай грамадскай з’явы, а ва ўсе ўстановы ды арганізацыі з вышэйшых інстанцый прыйшлі адпаведныя распараджэнні.

      Настаўнікам таксама загадалі правесці выхаваўчыя гутаркі з вучнямі старэйшых класаў. Галіна Васільеўна Белая, жонка інспектара ДАІ, тады якраз была класным кіраўніком у дзявятым «Б». І вось, абдумваючы, пра што яна будзе гаварыць з вучнямі, жанчына ці не ўпершыню ў жыцці задумалася, а ці па сродках яны з мужам жывуць.

      Адказ, як кажуць, ляжаў на паверхні: штомесячныя выдаткі іхняй сям’і ці не ў два разы пераўзыходзілі афіцыйныя даходы.

      І як гэта яна раней нічога не заўважала?!

      Галя адмаўлялася верыць свайму адкрыццю, але факты – рэч упартая! Аўтамабіль, новая мэбля, камп’ютар, яе ноўтбук, ці не самыя даражэнныя мабільныя тэлефоны… Толькі ў яе з усіх настаўніц у мястэчку ёсць сапраўднае норкавае футра! Да таго ж яшчэ адпачынак на цёплым моры кожнае лета ўсёй сям’ёй…

      Як жа так сталася, што яна нічога не заўважала, ніколі нават не падумала ў той бок?! Ёй што, вочы павылазілі?!..

      Яна проста ніколі і блізка не дапускала думкі, што яе Юра здатны на нешта дрэннае. Яна верыла гэтаму мужчыне, бацьку яе дзяцей, як сабе, нават болей, чым сабе.

      Ды і як магло быць па-іншаму?

      Яны пазнаёміліся яшчэ студэнтамі. Галя вучылася на настаўніцу роднай мовы, а Юра – на матэматыка ў Магілёўскім педагагічным універсітэце. Як толькі яна зразумела, што цяжарная, адразу распісаліся, знялі кватэру, ён знайшоў працу. Бацькі, ведама, дапамагалі чым маглі, але маглі яны няшмат: Галю выводзіла ў людзі адна маці, сціплая вясковая настаўніца, а ў Юравых бацькоў, якія працавалі ў калгасе, акрамя яго было яшчэ чацвёра дзяцей.

      Цяжка паверыць, але яны нават не перапынялі вучобу! У мужа-студэнта някепска атрымоўвалася зарабляць грошы: пісаў курсавыя, у адным месцы працягваў оптыкавалаконныя кабелі, падключаў інтэрнэт, у іншым два разы на тыдзень сачыў па начах за пультам пажарнай сігналізацыі…

      Дачка нарадзілася ў чэрвені, акурат пасля сесіі. За лета крыху падрасла, а потым дэкрэтны адпачынак узяла Галіна мама. Цэлы год пражыла цешча з маладымі ў Магілёве, і ні разу ніякіх непаразуменняў з зяцем не было. Наадварот: яны так пасябравалі з Юрам, што Галя нават раўнавала да маці – у рэшце рэшт, хто яе дзіця, яна ці ён?

      Калі скончылі вучобу, жыць паехалі на Юраву радзіму, у Круглае: падалося, што там будзе прасцей, чым у вялікім горадзе.

      У школе муж прапрацаваў толькі паўгода: прапанавалі ў міліцыю. Галя не хацела, каб Юра туды пераходзіў, бо, як і любая жанчына, перажывала, што там заўсёды пагражае небяспека. Але яна заставалася яшчэ ў дэкрэце з дачкою, а ўжо чакала другое дзіця. У міліцыі ж плацілі значна больш, чым маладому настаўніку ў школе. Апошнім аргументам на карысць службы ў органах стала тое, што Юру прапанавалі аўтаінспекцыю: Круглае – нават не Шклоў! Тут ніводнага святлафора няма! Якая можа быць небяспека?..

      Небяспека выявілася