Մատեան Ողբերգութեան. Գրիգոր Նարեկացի

անլոյծ շղթաների մէջ առաքելութիւնք սուտ-քրիստոսների:

      Բ

      Մթին գիշերուայ այս ժամին ահա ձեռքիս մատներով

      Նշանիդ տեառնագրութիւնը քեզ եմ կարկառում.

      Քեզ, որ ոչ միայն չես մթնում անգիտութեան խաւարով, ո՜վ ամենատես,

      Այլեւ անմատոյց լոյսի մէջ ես բնակւում ու հանգստանում:

      Աղաչում եմ քեզ գոհաբանութեամբ, ընդունի՛ր դու ինձ,

      Ա՛ռ վշտահարիս հզօր թեւերիդ պաշտպանութեան տակ,

      Փրկի՛ր դրսից եկող պղտոր ցնորքներից,

      Մաքրի՛ր սրտիս աչքերի տեսողութեան զգայարանքը դու,

      Կենաց փայտովդ ինձ ամրապնդիր տխուր անուրջների դէմ,

      Արիւնովդ սրսկիր բնակարանիս շուրջ-բոլորը,

      Կողքիդ կենարար արեան կաթիլով գծագրիր ճամփան իմ ելումուտի,

      Քառաթեւիդ ձեւակերպումը թող պահպանարան լինի երդիկիս,

      Ու խորհրդանիշն ամենափրկիչ քո տանջանքների,

      Թող որ դէպի վեր նայող աչքերիս հանդէպ լինի միշտ,

      Չարչարանքներիդ գործիքը թող իմ տան դռան ճակատին դրոշմուի,

      Հաւատքն իմ յոյսի թող որ օրհնութեան ծառից կախուի քո:

      Կաշկանդի՛ր դու, Տէ՛ր, այդ նշանովդ հոգիների սատակչին,

      Եւ թող ներս մտնի առանց արգելքի պաշտպանը լոյսի,

      Ցաւերիս սաստիկ ծանրութեան հետ մեղքերիս բեռն էլ թեթեւացրու.

      Մահճում, մտամփոփ լռարանիս մէջ,

      Մտաբերելով յուսահատութեան պտուղները դառնահամ,

      Խոստովանում եմ ամենագէտիդ բոլոր անօրէն գործերը իմ չար:

      Գ

      Հանգստացրո՛ւ վաստակեալիս իմ բազմածուփ աշխատանքից,

      Կործանուած ոգուս տարակոյսների տագնապը ցրի՛ր,

      Դառնութիւնը վշտերի հետ եւ հեծութիւնը ցաւերի հետ,

      Անձկութիւնը թշուառութիւնների հետ,

      Հառաչանքները խորտակումների հետ,

      Սրտաբեկութիւնը ապշութիւնների հետ,

      Թմրութիւնը շուարման հետ,

      Արբեցութիւնը յիմարութիւնների հետ,

      Սառելը սիրոյ եւ հրաբորբոք ջերմութիւնը ցոփ-ցանկական ախտի հետ,

      Օժանդակ եղիր` ամենատխուր տարտամութեամբ տկարացածիս.

      Բարեգործ աջով քո շնորհատու, ձեռքովդ նորոգող, մատովդ կենսաբաշխ,

      Մշտափայլ փառքովդ, անեղծ մշտակայութեամբդ, երեսովդ զուարթ,

      Պաշտելի Էիդ իսկութեամբ եւ բարձրութեամբ երկրպագելի

      Կտրի՛ր խեղդուողիս վշտալից հեծեծանքները,

      Չարի հնարքը նոր եւ բանսարկուի խարդաւանքը հին,

      Օտար դրդումներն ի մահ մղողի,

      Անպատշաճ դէպքերն ամէնօրեայ եղեռնագործի,

      Աչքակապ ճարպկութիւնները դաժան դեւի,

      Փաղաքշական բոցաշնչութիւնը գրաւող կախարդի:

      Պահպանի՛ր դու ինձ այս մահահանգոյն հանգստեան վայրում`

      Թաքուն մտքերից, մասնաւոր սխալանքներից,

      Մեծագոյն մոլորանքներից, փոքրագոյն սայթաքումներից

      Եւ չար խաբուսիկ ձանձրութիւններից:

      Հեռացրո՛ւ յանցաւոր ծառայիս զգայութիւններից

      Խորհուրդներ անդէպ, կրքեր բասրելի, վարք անարգելի,

      Դէպքեր անպատկառ, վրիպելի հետքեր, պատրանքներ ծաղրելի,

      Խոհեր անգոսնելի եւ աւելորդաբանութիւններ արհամարհելի:

      Դ

      Քեզ ապաւինածիս զինի՛ր անսխալ հոգով եւ մաքուր մարմնով`

      Հողմերի շնչից, բուռն հարուածներից,

      Փոթորիկների բախումից, մրրիկների պոռթկումից

      Եւ գազանների հարուածներից զերծ մնալու համար:

      Երբ փակեմ աչքերս` սրտիս նայուածքը թող չստուերանայ,

      Այլ զուարթանայ, պայծառանայ ու վայելչանայ,

      Փայլի թող քեզ հետ, Տէր Յիսուս Քրիստոս, լուսաւոր վառմամբ անշիջանելի:

      Խօսքովդ մաքրիր իմ ննջատեղին`

      Խորամանկութիւններից, երկիւղներից,

      Քեզ ատելի յիշողութիւններից,

      Աստուածամարտ մտածումներից,

      Յանցաւոր խենթութիւններից,

      Տիրանենգ անշնորհքութիւններից

      Եւ աստուածընդդէմ պառակտումներից:

      Խնամակալ լինես ինձ երկնային քո գնդերով, պետութիւններով

      Եւ իշխանութիւններով զօրաւոր ու անյաղթելի,

      Որոնք մաքուր մատակարարներ են սուրբ Աստուածութեանդ.

      Առաքեալներն` աւետեաց աւետարանով,

      Մարգարէներն իրենց կտակարաններով,

      Եւ վերջին օրը երջանիկների քեզ ընծայուող մաղթանքներով:

      Այնժամ երկիւղով եւ քեզ հաճելի տրտմութեամբ ես պիտի նիրհեմ

      Եւ քո շնորհիւ բուռն ուրախութեամբ արթնանամ կրկին:

      Եթէ վհատութեամբ ննջեմ նոյնիսկ,

      Հոգեւոր բերկրութեամբ պիտի յարութիւն առնեմ դարձեալ,

      Եթէ մինչեւ իսկ մեղքով ընկողմանեմ,

      Պիտի կանգնեմ կրկին` մաքուր խղճով եւ անաղտ անբծութեամբ:

      Ե

      Լսի՛ր խնդրանքներն իմ հառաչալից եւ հեծեծագին, միա՜կ բարեգութ,

      Բարեխօսութեամբ