Общий курс турецкого языка. Часть 2 (В1-В2). 9 138 слов. Татьяна Олива Моралес

Kalk (вставай)!

      Huan (Хуан) cevap veriyor (отвечает):

      – Evet (да), şimdi, şimdi (сейчас-сейчас) kalkıyorum (встаю)!

      Ve (и) bu (на этот) sefer (раз) aynı zamanda (это тоже) bir yalan (ложь).

      O (он) da (тоже) kalkmıyor (не встаёт), yatakta (он в постели) ama (но) artık (уже) tepki veriyor (реагирует). Bu (это) iyi (хорошо)!

      Ona (я ему) söylüyorum (говорю):

      – Juan (Хуан), lütfen (пожалуйста), şimdiden (уже) saat sekiz (8 ровно)! Şimdi (немедленно) kalk (вставай)!

      Sonunda (наконец) çocuk (мальчик) yataktan (с постели) kalktı (поднялся).

      Önce (сначала) tuvalete (в ванную комнату) koşuyor (он бежит), sonra (потом) şimşekle (молнией) mutfağa (на кухню) koşuyor (бежит) ve (и) sonunda (наконец) benimle (со мной) vedalaştıktan sonra (попрощавшись) evden (из дома) koşarak koşuyor (выбегает) ve (и) okula (в школу) gidiyor (направляется).

      Упражнение 8 (перевод на русский)

      Прочитайте рассказ, переведите его на русский язык.

      Cumartesi ve Pazar günleri hariç her gün oğlum Huanito Oliva Morales, evimizden iki adım ötede okula gitmek zorunda.

      Genellikle Huanito kendini uyandırır, sonra yüzünü yıkar, giyinir, saçını tarar, kahvaltı yapar ve okula gider. Sonra öğleden sonra yaklaşık birde okul odası yemek yer.

      Öğleden sonra saat dört civarında, her zaman okuldan döner, ödevlerini yapar, birçok arkadaşıyla birlikte temiz havada birkaç saat yürür ve televizyon izlemek, dinlenmek veya bilgisayar başında birkaç saat çalışmak için eve döner.

      Sonuçta, o bir programcı olmak istiyor ve şimdiden üniversiteye girmeye hazırlanıyor.

      Ama dün gece saat 23:00’de (on birde) bilgisayarında yeni bir program hazırladığı için her zamanki gibi yatağa gitmedi. Gecenin çoğunu uyumadı.

      Mantıklı ki bugün onun için her zamanki gibi uyanıp yataktan kalkması çok zordu.

      Huan’ın böyle problemli günlerinde, ben çalar saat olarak çalışırım. Bunun çok külfetli bir iş olduğunu söyleyebilirim. Ama ne yapmalı, hayat böyle!

      Şuna benziyor: sabah yedi buçukta oğlumun odasında çalar saat çalıyor. Ama odada her şey sessiz. Tepki yok. Huanito uyuyor.

      Ben diyorum:

      – Huanito, zaten yedi buçuk. Lütfen ayağa kalk.

      Huanito tepki vermiyor, sessiz.

      Biraz sonra söylüyorum:

      – Huan, lütfen, saat sekize yirmi beş var. Ayağa kalk!

      Huan cevap veriyor:

      – U…!

      Ona söylüyorum:

      – Huan, şimdi artık saat sekize yirmi var. Kalk yoksa geç kalacaksın!

      Huan cevap veriyor:

      – U…, pekala…, evet…

      Ona söylüyorum:

      – Saat sekize on var, Huan. Şimdi kalk!

      Huan cevap veriyor:

      – Evet, evet, ben zaten kalkıyorum…

      Bu bir yalan, kalkmıyor, kalkmayı bile düşünmüyor, gözleri kapalı yatağında.

      Ona söylüyorum:

      – Huan, saat sekize beş var. Kalk!

      Huan cevap veriyor:

      – Evet, şimdi, şimdi kalkıyorum!

      Ve bu sefer aynı zamanda bir yalan. O da kalkmıyor, yatakta ama artık tepki veriyor. Bu iyi!

      Ona söylüyorum:

      – Juan, lütfen, şimdiden saat sekiz! Şimdi kalk!

      Sonunda çocuk yataktan kalktı.

      Önce banyoya koşuyor, sonra şimşekle mutfağa koşuyor ve sonunda benimle vedalaştıktan sonra evden koşarak koşuyor ve okula gidiyor.

      Причастие настоящего-прошедшего времени – (y) en (– (y) an)

      Причастие настоящего-прошедшего времени – (y) en / –