මළවුන්ගේ මධ්‍යස්ථානය. Owen Jones

එහෙම හිතනවා. තව ටිකක් විවේකීව ඉන්න උත්සාහ කරන්න, අපි තවදුරටත් හමුදාවේ නෙමේනේ ඉන්නේ. අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ අපි ඒකෙ නැහැ. ඔයාට පහක් මට දහයක්, මම හිතන්නේ, නැද්ද?”

      “ඔව්, ගරෙග්. මම මීට අවුරුදු හතරකට ඉස්සර අයින් වෙලා ගියේ. ඔයා මාව හොයලා බලලා මාව අරගත්තු එකට මම හැම වෙලේම කෘතඥ වෙනවා. ගොඩාක් පරණ සොල්දාදුවන් වගේ මමත් පරණ යකඩ ගොඩක නතරවෙයි කියලයි මං බයවෙලා හිටියේ.”

      “ඔව්, හොඳයි, අපි ඔක්කොමලා ගිය දේවල් එක්ක මම ඒක වෙන්න ඉඩ තියන්නේ නැහැ, එහෙම නේද?"

      “හොඳයි, සර්, මම කිව්වේ, අර්, ගරෙග්, ඔයා මගේ ජීවිතය හැරෙව්වා, ඒ ගැන කිසිම වැරැද්දක් නැහැ. මම හමුදාවෙන් විශ්‍රාම ගන්න කොට මොකක් කරන්න වෙයිද කියලා මමයි මගේ නෝනයි කනස්සල්ලෙන් හිටියේ. දැන් ඒ උනාට මම ඉස්සරට වඩා තුන් ගුණයක් මම ඔයත් එක්ක හම්බ කරනවා. මට තාමත් මගේ විශ්‍රාම වැටුපත් ලැබෙනවා. දුප්පත් මහලු ජෙනී මේ දේවල් වල ප්‍රතිලාභ දකින්න හිටියනම් හොඳයි කියලා මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා. කොහොම උනත් මම ඔයාට ණයගැතියි. සදහටම ණයගැතියි.”

      “දැන් ඒ ගැන කතා කළා ඇති. ඉතා හොඳින් ඉවර කරපු තවත් මෙහෙයුක් සඳහා ස්කොච් බෝතලයක් විවෘත කරමු, නැත්තන් ඔයා නගරයට ගිහින් පයින්ට් කිහිපයක් දාගන්නවාද?”

      “සර්, ඔයාට ඕනේ විදිහක්. මට කෝකත් එකයි.”

      “හරි, අපි වෙනසකටත් එක්ක නගරයට යමු. කවුද ඉන්නේ කියලා බලමු. ඒක නිහඬ නම් අපට ආයේ එන්න පුළුවන්නේ.”

      “ඔයා හරි, මම කාර් එක වටෙන් අරගෙන එන්නම්. මර්ක් එකද බෙන්ට්ලි එක ද?”

      “ඔහ්, මම හිතන්නේ අද රෑ බෙන්ට්ලි එක. අපි ඕනෑවට වඩා බොනවා නම්, ඒ කාර් එක පොලිසියට කොතරම් පැහැදීමක් ඇති කරනවාද කියලා ඔයා දන්නවා. අපි වාසනාවන්ත වෙන්නත් පුළුවන්, ඔයාහිතන්නේ නැති විදිහට.”

      ඔවුන් ගොවි පොළෙන් ඉහල ජවයකින් යුතුව පිටත්ව යන විට, බර්මින්හැම්, ඇලබාමා හි වෛද්‍යවරයෙක් ඔවුන් වෙතට ලඟා වීමට උත්සාහ කළ නමුත් ඔවුන් නැවත මෙහෙයුමක යෙදී සිටි නිසා එය ගණන් නොගත්තෝය.

      ඔවුන් කිසිදා එසේ නොකළහ. ඔවුන් සිටිනා ව්‍යාපාර රාමුව තුල කිසිදු තරඟයක් නොතිබූන අතර ගනුදෙනුකරුවන්