Dünyaya Dönüş. Danilo Clementoni

Bir kez daha kadeh kaldırdılar.

      Restorandan yaklaşık 100 metre uzaklıktaki karanlık bir arabada, iki yabancı insan sofistike bir gözetleme sistemiyle uğraşıyorlardı.

      "Albayın o hatunu nasıl şımarttığını gördün mü?" dedi sırıtarak sürücü koltuğundaki kilolu olan. Kocaman bir sandviç çiğniyor, karnını ve pantolonunu kırıntılarla dolduruyordu.

      "Profesörün küpesine bir verici takmak parlak bir fikirdi," diye yanıtladı , büyük, koyu renk gözlü ve daha ince olan diğeri büyük, kahverengimsi bir karton bardaktan kahvesini yudumlarken. "Söyledikleri her şeyi buradan duyabiliyorum."

      "Bunu mahvetme sakın ve her şeyi kaydet", "aksi takdirde bize o küpeleri kahvaltıda yedirecekler" diye uyardı.

      "Merak etme. Bu ekipmana çok aşinayım. Bir fısıltıyı bile kaçırmayacağız."

      "Bayanın tam olarak ne keşfettiğini bulmalıyız," diye ekledi şişman olan. "Patron bu araştırmayı gizlice takip etmek için çok para yatırdı."

      "Albayın koyduğu sıkı güvenlik yapısı göz önüne alındığında bu kesinlikle kolay olmayacaktır." Zayıf adam sanki bir rüyadaymış gibi gökyüzüne baktı, sonra ekledi: "Eğer şu anda bana bu paranın çeyreğini bile verselerdi Küba'da bir palmiye ağacının altına uzanırdım ve endişelenmem gereken tek şey bir Margarita mı yoksa Pina Colada mı sipariş etmek olurdu."

      "Ve belki de bikinili birkaç kızın seni güneş kremiyle kremlemesi", dedi iri adam, gülerek, kırıntıları aşağı yukarı sallanan göbeğinden sağa sola saçarak.

      "Bu aperatif çok lezzetli. Profesörün sesi paneldeki küçük konuşmacı tarafından kesildi. "İtiraf etmeliyim ki, o sert askeri dış görünüşün arkasında bu kadar sofistike bir adamın saklanacağını hiç düşünmemiştim."

      Teşekkür ederim Elisa. Ve bu kadar nitelikli bir akademisyenin, güzel olmanın yanı sıra, bu kadar arkadaş canlısı ve çekici olabileceğini asla düşünmezdim, “dedi albay, sesi yine biraz çarpık, ama biraz daha düşüktü.

      "Flörtleşmelerini dinle", diye bağırdı şoför koltuğundaki koca adam. "Sanırım sonunda yatağa girecekler."

      "O kadar emin değilim", dedi diğeri. "Doktorumuz açıkça zeki bir kadın ve akşam yemeğinin ve böyle basit bir iltifatın onu kollarına almaya yeteceğine inanmıyorum."

      "Bu gece yapacaklarına 10 dolarına bahse girerim" diyen şişman adam, sağ elini meslektaşına doğru uzattı.

      "Tamam, kabul ", diye onayladı diğeri , teklifi yapanla tokalaşarak.

      İki şaşkın gezginin önünde ortaya çıkan nesne, hasfsalanın alabileceğinin çok ötesinde ve doğanın yaratabileceği hiçbir şeye benzemiyordu. Üç taç yapraklı ve sapı olmayan ve ortasında hafif konik bir pistil olan bir çiçeği andırıyordu. Pistil'in arka tarafı, bazal yüzeyi karşı tarafa yerleştirilmiş koniden biraz daha büyük olan ve tüm yapı için bir destek görevi gören altıgen prizma şeklindeydi. Dikdörtgen yaprakları, altıgenlerin üç eşit aralıklı tarafından çıkıyordu ve ana gövdenin en az dört katı uzunluktaydı.

      "Eski bir yel değirmenine benziyor. Yüzyıllar önce büyük doğu bozkırlarında kullandıkları gibi," diye bağırdı Petri, gözlerini büyük ekranda görüntülenen nesneden ayırmadan.

      Azakis sırtında bir titreme hissetti. Yaşlılar’ın ayrılmadan önce çalışmasını önerdiği bazı eski prototipleri hatırladı.

      "Bu bir uzay sondası olmalı." diyerek sözlerini noktaladı. "Eski GCS arşivlerinde aşağı yukarı aynı tasarıma sahip bunlardan birkaçını gördüm," diye devam etti, N^COM'dan konuyla ilgili olabildiğince fazla bilgi elde etme telaşı içinde.

      "Uzay sondası mı?" diye sordu Petri, şaşkınlıkla arkadaşına doğru dönerek. "Peki ne zaman fırlatacaktık?"

      "Bizim olduğunu sanmıyorum."

      "Bizimkilerden biri değil mi? Ne demek istiyorsun?"

      "Nibiru gezegeninin sakinleri tarafından ne inşa edildiğini ne de fırlatıldığını kastediyorum. "

      Petri'nin ifadesi giderek daha da şaşkın hale geldi. "Ne demek istiyorsun? Sakın bana uzaylılarla ilgili bu saçmalıklara inandığını söyleme.

      "Bildiğim şey, gezegenimizde daha önce böyle bir şey inşa edildiği. GCS arşivlerini kontrol ettim ve hiçbir şey buradaki nesneye uygun değil. Hiç gerçekleşmemiş projelerin planları arasında bile değil."

      "Bu mümkün değil!" diye bağırdı Petri. "N^COM'un faz dışı olmalı. Tekrar kontrol et."

      "Üzgünüm Petri. Zaten iki kez kontrol ettim ve bunun bizim işimiz olmadığından kesinlikle eminim."

      Kısa menzilli görüntüleme sistemi, nesnenin üç boyutlu görüntüsünü oluşturdu ve her dakika ayrıntısını titizlikle yeniden oluşturdu. Hologram kontrol odasının ortasında yüzüyordu, yerden yarım metre yukarıda asılı vaziyetteydi.

      Sağ elinin hareketiyle Petri, her ayrıntıyı yakından inceleyerek yavaşça döndürmeye başladı.

      "Düşük yoğunluklu metal alaşımından yapılmış gibi görünüyor," dedi, şaşkınlıktan boğulduğu anlardakinden daha teknik bir tonda. "Motorlar bu üç yaprakla çalışıyor olmalı. Bir çeşit ışığa duyarlı malzemeyle kaplanmış gibi görünüyorlar." Sonunda sistem kontrolleriyle uğraşmaya başlamıştı. "Pistil bir çeşit radyo anteni olmalı ve altıgen prizma kesinlikle bu şeyin "beynidir."

      Petri hologramı giderek daha hızlı hareket ettiriyor ve her yöne çeviriyordu. Aniden durdu ve "Buraya bak. Bunun ne olduğunu düşünüyorsun?" diye sordu, küçük bir alanı yakınlaştırarak.

      Azakis yaklaşabildiği kadar yaklaştı. "Sembol gibi görünüyorlar."

      Petri, "İki sembol olduğunu söyleyebilirim," diye düzeltti, "ya da daha iyisi, bir çizim ve dört sembol birbirine yakın."

      Azakis hala N^COM'da hevesle aranıyordu, GCS'de bir şey bulmaya çalışıyordu. Yine de önlerindeki nesneyle eşleşen hiçbir şey yoktu.

      Çizim, on beş yatay kırmızı ve beyaz çizgiden oluşan bir dikdörtgeni temsil ediyordu. Sol üst köşede elli adet beyaz beş köşeli yıldız içeren başka bir mavi dikdörtgen vardı. Bunun sağında dört sembol vardı:

      JUNO

      Azakis, "Bir tür yazıya benziyor." diye tahmin etti. "Belki de semboller sondayı yapanların adını temsil ediyordur."

      Petri, "Ya da belki de adı bu", diye ekledi. "Sondaya 'JUNO' denir ve bu renkli dikdörtgen imalatçıların sembolüdür."

      Azakis, "Her ne ise, bizim tarafımızdan yapılmadı", dedi. "Sence içinde bir yaşam formu olabilir mi?"

      "Gerçekten sanmıyorum. En azından bildiğimiz bir şey yok. Bir şeyin bulunabileceği tek yer arka kapsüldür ve bu bir canlıyı barındırmak için çok küçüktür."

      O konuşurken bile, Petri sondayı taramaya başlamıştı, içinde bir yaşam belirtisi arıyordu. Birkaç dakika sonra ekranda bir dizi sembol belirdi ve bunları hızla arkadaşına çevirmeye çalıştı.

      "Algılayıcılarımıza göre içeride yaşayan bir şey yok. Silah da yok gibi görünüyor. Bir ön analizden, bu şeyin güneş sisteminin orta kısmını keşfeden bir tür keşif gemisi olduğunu söyleyebilirim, kim bilir ne arıyor."

      Azakis, "Olabilir", dedi. "Ama sormamız gereken soru şu: Kim tarafından gönderildi?"