Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин

аңар?

      Юк!..

      Курку дәһшәтләре чолгап аны,

      Тәңре курка халык иткән колларыннан,

      Куркуыннан кабызды ул тәмугларны,

      Куркакларны качырмакчы утларыннан,

      Нигә газап, нигә сәҗдә, нигә коллык?!

      Нигә тагын кирәк булган бу оҗмахлар?!

      Аһ, юк, юк!..

      Нурның уттан курыкмаганын белә бит ул,

      Әмма утны көчле сулар сүндерә ала.

      Безнең нурдан яралганны күрә бит ул,

      Шул вәсвәсә аңа шомлы курку сала.

      Дәҗҗал.

      Нурдан туган гали коллар адашсалар,

      Зәмһәрирдә туңып торган урыннар бар.

      Имам булып ахырында саташсалар,

      Аларга да ләүхелмәхфүз урын табар.

      Шәйтан (Дәҗҗалга).

      Безнең имам булырга син мөстәхыйксың.

      Ирек.

      Ләүхелмәхфүз көче белән чикләндереп,

      Нигә тота оҗмахында тоткын итеп?!

      Дәҗҗал.

      Кемгә каршы баш күтәрдең, гөнаһкяр җан,

      Кемнең утлы уйларына алдандың син?!

      Ирек.

      Мин үзем ут, утлы җилләр миннән исә,

      Мин үзем нур, нурлы уйлар миннән оча!

      Әмма Тәңре тоткын итеп нигә, нигә,

      Минем нурлы юлларымны нигә кисә?!

      Шәйтан (Газазилгә).

      Дәҗҗал синең мөнбәреңә кулын суза,

      Тәңре мондый җинаятькә булмас риза!..

      Газазил.

      Югал, сатлык, имансыз җан!..

      Барысы.

      Аман, аман, әл аман!..

      III күренеш

      Микаил (Газазилгә).

      Тәңре сине дәргяһында көтеп тора.

      Газазил.

      Тәңре белән эшем беткән, кирәк булса,

      Үзе килсен, үзе килсен, кирәксенсә!

      Дәҗҗал.

      Мордар!

      Барысы.

      Сөбханалла, сөбханалла!

      Яэҗүҗ.

      Тәңрегә каршы!

      Мәэҗүҗ.

      Көфран нигъмәт!

      Шәйтан.

      Ә-тә-тә-тә-тә-тә!..

      Дәббәтеларз.

      Бу нәрсә соң? Аңлый алмыйм!

      Бәдбәхет.

      Ха-ха-ха!

      Ирек.

      Алда хәят, алда хәят!..

      Бәхет, Мәхәббәт (Газазилгә).

      Коткар безне, коткар безне!..

      Дәҗҗал (Җәбраил, Микаилгә).

      Ә сез нигә тик торасыз? Әллә сез дә…

      Микаил, Җәбраил, Исрафил.

      Бу турыда безгә фәрман булганы юк!

      Дәҗҗал (Газазилгә).

      Зәмһәрирнең тын алгысыз суыгында

      Мәңге шунда калган чагың мин күрермен.

      Бозлы карлар катар синең сулуыңда.

      Бозлы тимер нәләт камытын кидерермен!

      Ирек.

      Зәмһәрирнең каты салкын газабына

      Дучар булсаң, сине эзләп мин барырмын.

      Мин барырмын сиңа нурдан ал-гөл тотып.

      Мин барырмын коткарырга, коткарырмын!

      Мәхәббәт.

      Синең белән бергә булсам зәмһәрирдә,

      Минем өчен бу оҗмахтан артык булыр.

      Шәйтан.

      Анда сезгә рәхәт булыр,