Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин

керәсеңме? Юкса бик чая нәрсәләргә охшыйлар. Муенны кашымасыннар, дим.

      Салих. Мин капка төбендә генә торырмын. Алай-болай эләктерә башласалар, каравыл кычкырырсың тагын. Ха-ха-ха… Кара әле, кызлар киндер тукмаклаган җиргә үзләрен чакырып хат язып калдыр!

      Ильяс. Әйе шул. Мәслихәт. Фу, бигрәк бөркү, тирләп беттем. (Чишенә. Хат яза.) «Әлхат нисфелмөләкат, син җаныйга сәлам хат. Бүген кичкәрәк, әтиең икендегә киткәчрәк, киндер тукмаклаган кызлар янына чык…» Имзасын ничек куярга икән? Казан шәкерте дип куям. Казан шәкертенең базары монда шәпкә охшый. Икенчесенә дә язарга кирәк… «Әлхат нисфелмөләкат, син җаныйга сәлам хат. Бүген кичкәрәк, атаң икендегә киткәчрәк, киндер тукмаклаган кызлар янына чык!» Боларның кайсы апа, кайсы сеңел икән, ә?

      Саҗидә, Мөршидә керәләр.

      Саҗидә. Минем яулыгым, үз яулыгым. Билләһи, үземнеке. Ябалак күз! Бир яулыгымны!

      Мөршидә. Сукырайдыңмы әллә? Үз яулыгым ич!

      Саҗидә. Минеке!

      Мөршидә. Түгел! (Тәкрар әйтәләр.)

      Саҗидә.

      Мөршидә. ^{} Әтәч, кеше бар ич! (Чыгалар.)}

      Ильяс. Нигә болар болай куркыштылар? Пәрәмәч, харап булдым лабаса. (Киенә.) Сынатмаска кирәк. Юкса тәпәләп чыгарулары да бар.

      Саҗидә

      ^Мөршидә ^{} (керәләр). Әтәч, кеше юк ич!}

      Мөршидә. Кара әле, монда берәр кеше кермәдеме?

      Ильяс. Керде.

      Мөршидә. Кем?

      Ильяс. Белмим.

      Саҗидә. Соң син аның белән сөйләшмәдеңмени?

      Ильяс. Юк.

      Мөршидә. Кая китте?

      Ильяс. Белмим.

      Саҗидә. Нәрсә карап тордың соң син?

      Ильяс. Мин кәҗәләремнән башкасын сорашмадым.

      Мөршидә. Берәр нәрсә калдырмадымы?

      Ильяс. Калдырды.

      Саҗидә.

      Мөршидә. ^{} Нәрсә калдырды? Нәрсә калдырды?}

      Ильяс. Белмим.

      Саҗидә.

      ^Мөршидә. ^{} Ә?!}

      Ильяс. Әйе.

      Мөршидә. Калдырды, дисең ич?

      Ильяс. Калдырды.

      Мөршидә. Соң, нәрсә калдырды?

      Ильяс. Белмим, нәрсәдер.

      Мөршидә. Әй аңгыра тавык! Сакалы бар идеме?

      Ильяс. Юк.

      Мөршидә. Мыегы?

      Ильяс. Юк.

      Мөршидә. Башы?

      Ильяс. Юк. И, бар иде бугай. Муен өстендә бер түгәрәк нәрсә бар иде, баш булгандырмы, нәрсә булгандыр шунда.

      Мөршидә. Соң, куллары бар идеме?

      Ильяс. Бар иде бугай.

      Мөршидә. Кулы белән берәр нәрсә бирмәдеме?

      Ильяс. Берне генә бирмәде шул.

      Мөршидә. Соң ничәне бирде?

      Ильяс. Икене.

      Мөршидә. Ничек бирде?

      Ильяс. Менә шулай.

      Мөршидә.

      Саҗидә. ^{} Хат, хат, хат!..}

      Саҗидә. Кемгә бирергә кушты?

      Ильяс. Апасына.

      Саҗидә. Миңа, миңа, миңа!..

      Ильяс. Ә монысын сеңлесенә диде.

      Мөршидә. Миңа, миңа, миңа!..

      Ильяс. Мәгез!

      Мөршидә.

      Саҗидә.

      ^{Кайсы миңа? Кайсы миңа?..}

      Ильяс. Менә монысы… Юк, түгел икән, монысы. Юк, түгел лә… Ә, менә монысы. Әй, юк ла…

      Салихның сызгырганы ишетелә.

      Ильяс, кызларны ике якка бәреп, тәрәзәдән качып чыга.

      Пәрдә