Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин

баш, сары марҗа, каләм каш!

      Саҗидә. Ә синең ашагач, эчең богырдый. И лыгырдый, быгырдый, Мөршидәнең эчләре арба кебек шыгырдый, лыгырдый, шыгырдый, быгырдый…

      Мөршидә. Ә синең, йоклаганда, борының сызгыра. Көтүченең курае Саҗидәнең борынында. Төннәр буе сызгыра йоклап торган урынында. Әлли, бәлли, сызгыра… сызгыра… сызгыра!..

      Саҗидә. Ә синең… Ә синең… Менә сиңа! (Бәрә.)

      Мөршидә. Әлли, бәлли, сыбызгы борын! Әлли, бәлли, сыбызгы борын! Бәрмә, дим. Кая бәрәсең? Менә үзеңә! Менә, менә!..

      Сөлгеләр белән сугышалар. Ильяс керә.

      V күренеш

      Әүвәлгеләр һәм Ильяс.

      Ильяс. Мөэззин бабай өйдәме?

      Мөршидә.

      Саҗидә. ^{} Әбәү, пәрәмәч! Кеше ич бу!}

      Мөршидә. Чуваш калдыгы, сиңа ни кирәк?

      Саҗидә. И син, чепи күз, трубкаңны пыскытма әле монда. Бу сыер абзары түгел.

      Мөршидә. Нигә дөмегеп катып торасың? Ни кирәк сиңа?

      Ильяс. Мин урман арты боярының көтүчесе булам. Тәкәбез югалган иде. Монда юкмы икән дип кергән идем.

      Саҗидә. И җүләр, кәҗәләр өйдә буламыни?

      Ильяс. Мөэззин бабайның кәҗәләре бар дигәч, килгән идем.

      Мөршидә. Юк, юк. Безнең тәкәбез дә, кәҗәләребез дә үзебезнеке. Олак, тфиит!..

      Саҗидә. Бу нәрсә бу?

      Ильяс. Кая?

      Саҗидә. Менә монда.

      Ильяс. Курай.

      Мөршидә. Уйный беләсеңме?

      Ильяс. Белмәгәч, курай тотып йөрмәс идем.

      Мөршидә. Оста уйныйсыңмы?

      Ильяс. Тыңлаучылар яраталар иде.

      Мөршидә. Безгә аз гына уйнап алмыйсыңмы?

      Ильяс. Рөхсәт итсәгез, мөмкин.

      Саҗидә. Кара, кара, рөхсәт дип, муллаларча ычкындыра. И надан!

      Мөршидә. Чынлап, бераз гына уйнап алмыйсыңмы?

      Ильяс. Уйнар идем дә, анагыз күрер бит.

      Мөршидә. Күрмәс, күрмәс. Ул өйдә юк.

      Саҗидә. Йә, сырланма. Уйнасаң уйна, уйнамасаң, табаның ялтырат! Йә, уйныйсыңмы?

      Ильяс. Була.

      Мөршидә. Йә?

      Ильяс. Ә?

      Саҗидә. Мә! Ха-ха-ха!.. Йә, уйныйсыңмы инде?

      Ильяс. Берьюлымы?

      Мөршидә. Әллә аерым-аерым да уйный беләсеңме?

      Ильяс. Беләм.

      Мөршидә. Ә? Ха-ха-ха!.. Йә, телеңә күп салынып

      Саҗидә. ^} торма. Уйна!

      Ильяс. Алай ачулангач уйнамыйм.

      Мөршидә. Юк, юк, ачуланмыйбыз. Уйна.

      Ильяс. Була.

      Саҗидә. Йә?

      Ильяс. Уйныйм ич!

      Саҗидә. Уйнамыйсың ич.

      Ильяс. Уйнамыйм шул.

      Саҗидә. Йә, нигә син уйнамыйсың, чуваш калдыгы?

      Ильяс. Оялам.

      Саҗидә.

      Мөршидә. ^{} Оялам? Ха-ха-ха!..}

      Ильяс. Икегезгә берьюлы уйнарга оялам шул.

      Мөршидә. Йә, йә, оялма. Әйдә, менә шунда утыр да уйна!

      Урталарына утырталар. Курайда – «Казан сөлгесе».

      Мөршидә. Апа, беләсеңме нәрсә?

      Саҗидә. Белмим.

      Мөршидә. Сиздеңме?

      Саҗидә. Юк.

      Мөршидә. Менә нәрсә!

      Саҗидә. Нәрсә?

      Мөршидә. Тыңла әле.

      Саҗидә. Тыңлыйм ла.

      Мөршидә. Бу.

      Саҗидә. Әйе, бу.

      Мөршидә. Бу.

      Саҗидә. Бу.

      Мөршидә.