Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин

иде. Әйе, әйе, кичкә түлим, диде. Байыйбыз, әби, кайгырма, байыйбыз, диде. Аз акча кулына төшкәндә, бер дә алай кычкырынмый иде.

      Сәйфетдинов. Бер дә үзгәрмәгән икән. Авылда да шулай кулына бераз акча керсә кычкыра башлый иде. Яшь шул әле, яшь. Кычкыра, диең, ә?

      Әби. Кычкыра, балакай, бик кычкыра. Байның йортын сатып алырмын, ди.

      Сәйфетдинов. Кара син аны. Йорт сатып алырбыз, диең, ә? Хи-хи-хи!.. Ай, бу яшьләрне… Бераздан әйләнеп керермен. (Борылып.) Ә соң өйдән үзе генә чыгып киттеме?

      Әби. Иптәше белән.

      Сәйфетдинов. Байыйбыз дип кычкыра, диең. Барлык тапкан акчасын иптәшләренә ашатып бетермиме соң?

      Әби. Белмим инде, ничектер.

      Сәйфетдинов. Бәлки, акчалы иптәшләре дә бардыр?

      Әби. Каян беләсең, бәлки, бардыр да.

      Сәйфетдинов. Күбәүме соң үзләре?

      Әби. Кайсы чагында унар кеше җыелып, бүлмәне тәмәке төтененә тутырып, бөтен күмәчне ашап бетереп чыгалар.

      Сәйфетдинов (халыкка). Менә кайда икән динамит шайкасы! (Әбигә.) Ә машиналар һаман да ясыймы?

      Әби. Ясый торгандыр инде. Ашарга кирәк бит.

      Сәйфетдинов. Ярый, әби, мин бераздан кайтып керермен. Мин килгәнче кайтса, мин килгәнне әйтмә. Үзем күренеп бер шатландырыйм әле энекәшне. Хуш, әби! (Чыга.)

      Әби. Хуш, бәбкәм, хуш. (Үз ягына чыга.)

      X. Сәйфетдинов ялгыз.

      Сәйфетдинов (кайтып кереп, яшеренеп). Юк инде, бу шайканы кулдан ычкындыру юк. Нәрсәләре бар икән? Динамитлары кая икән? (Карават асларын актара. Соңыннан өстәлгә килеп китапларын актарып, бер калын китапны алып укый башлый.) Ту-ту… Тулстый… В-в-вай-н-н-наимир… ур-ман… Гһә, тулстый, вайна, мир, урман… Моның мәгънәсе нәрсә икән? Әһә, болар урманда безгә, начальствога каршы, вайна ачарга уйлыйлар икән. Ваше благородиегә илтеп бирим әле. Ул мондыйларның иҗеген дә, сүрәсен дә белә иде.

      XI. Сәйфетдинов һәм Шымчы.

      Шымчы. Берсе килә. Капкадан керә калды.

      Сәйфетдинов. Син үзе белән сөйләш… Мин карчык янына чыгам. (Чыга.)

      XII. Шымчы һәм Ибраһим.

      Ибраһим (кереп, шатланып). Ә, сез килгәнсез дә икән. Кая, тизрәк бирегез!

      Шымчы (елмаеп). Нәрсәне?!

      Ибраһим. Нәрсә булсын, акча!

      Шымчы. Акча?

      Ибраһим. Сине Ильяс Әхмәтов җибәрдеме?

      Шымчы. Белегез!

      Ибраһим. Ашагач… (төчкерә) мин сезне белермен.

      Шымчы. Бүген пароль «ашагач» мыни?

      Ибраһим. Ашагач, әйе лә. Сезне Ильяс җибәрдеме, дим?

      Шымчы. Әйе, ул.

      Сәйфетдинов ишектән карый.

      Ә соң сез үзегез кем?

      Ибраһим. Мин Ибраһим. Ә, юк ла, мин, мин… Мансур булам. Кая, минем өлешемне бирегез. Минем ашаганым юк.

      Шымчы. Сезнең өлешкә күпме тиде, дип уйлыйсыз?

      Ибраһим. Йөз мең булмас инде. Күпме җибәргән булса, шул инде.

      Шымчы. Ул сума ничә кешегә бүленде дип беләсез?

      Ибраһим. Икегә булырга кирәк.

      Шымчы. Соң сез аны икәү генә эшләдегезмени?

      Ибраһим. Икәү генә.

      Шымчы. Бик авырга килгәндер?

      Ибраһим. Авырга килмәгән кая. Яза-яза бармакларга сөялләр чыгып бетте.

      Шымчы. Комитетка күпме бирелде дип беләсез?

      Ибраһим.