Tryna du Toit-omnibus 4. Tryna du Toit

ek het Donkerfontein toe gekom om met my familie kennis te maak.

      Klein Pieter en sy vrou het haar die middag terug Towerwater toe geneem. Hy ry soos die duiwel, het oom Pieter gesê, maar sy dink nie dis so erg nie. Hy ry vinnig, maar hy is ’n goeie bestuurder en ken sy motor. Op sy beurt bekla hy sy lot teenoor Ria.

      “Ek wens Oupa en Ouma wil nou op die dorp gaan woon. Oupa maak dit vir my baie moeilik. Hy is kritiseer my gedurig en is agterdogtig oor elke nuwe voorstel wat ek maak.”

      “Wees maar geduldig,” sê sy vir hom. “Ek dink oom Pieter is ’n wonderlike man. En onthou, hy was lank die alleenheerser op Dankbaarheid. Dis nie maklik om terug te staan en die leisels aan iemand anders – al is dit ook jou eie kleinseun – af te staan nie. Wees maar geduldig en wees bly vir die tyd wat jy nog saam met hom het.”

      “Ek het nooit so daaraan gedink nie,” sê hy nadenkend. “Ek sal onthou.”

      Op Towerwater wag daar ’n telegram van Bill. Hy is op pad na ’n uitgewerskongres in Port Elizabeth en wil op pad soontoe vir haar kom kuier.