Liefde onder die sterre. Susan Pienaar

uit.

      “Hoekom wat?” Sy hou haar moedswillig en voel hoe Tillie haar onder die tafel skop. “Seker omdat my ma vegetaries was,” gee sy maar toe.

      “Maar sy eet darem suiwel,” sê Tillie vergoeilikend.

      Haar eetgewoontes het niks met die man uit te waai nie. Arrogante pes!

      “En neute, vir proteïen,” gooi Nico sowaar ook sy stuiwer in die armbeurs. Kallie gluur hom vies aan.

      Ná ete, wat verder maar stroef verloop het, is Lisa besig om oorblyslaai in kleiner bakke te skep toe Nico agter haar in die deur praat.

      “Tillie vra jy moet by haar gaan sit.”

      “Oukei, ek’s amper klaar.”

      Lisa is moeg, sy hoop nie Tillie wil lank gesels nie. Nadia slaap nou op haar matrassie, sien sy toe sy langs Tillie op die bed gaan sit.

      “Ek verstaan nie … hoekom is jy so stekelrig met Kallie?”

      “Dis nie ék nie!” Lisa vererg haar. “Die mansmens tart my!”

      “Kallie wou net weet hoekom jy nie vleis eet nie.” Tillie lag vir haar! “Jy kan nie stry nie, dit moet nogal snaaks wees vir so ’n boer om ’n vegetariër te ontmoet – in die Karoo, waar geldmaak in skaap lê. Die hele wêreld begeer dan ons vleis!”

      “Maar hoekom was hy so sarkasties toe ek sy baadjie vir hom teruggee?”

      “Wat het hy gesê?” frons Tillie.

      “‘Is my baadjie nie hoog mode genoeg vir jou nie.’ Wat is sy blerrie probleem? Hy self dra duur en goeie klere, ek kan dit mos herken.”

      “Sjoe.” Tillie blaas haar asem uit. “Dis moeilik om te weet wat hy dink. Maar hy hét later probeer gesels, en toe was dit jy wat kortaf was.”

      Lisa vlieg op, moeg vir die onderwerp. As sy nie so ooglopend lief vir Nico was nie, sou Lisa sweer Tillie het ’n ogie op Kallie.

      “Jy’s seker reg,” sê Lisa traak-my-nie-agtig. “Ek gaan inkruip, ek’s moeg.” Sy onderdruk kamstig ’n gaap op pad deur toe. “Nag, lekker doeks.”

      “Jy ook.”

      Gelukkig slaap Nadia reeds hier, dus kom Kallie nie môreoggend donkernag hiernatoe en raas haar wakker nie, dink Lisa ’n rukkie later toe sy onder die lakens inskuif. Môre gaan sy beslis ver, ver uit sy pad uit bly.