Sovietate mutants. Fantasia dibertigarria. СтаВл Зосимов Премудрословски

Gamelutik.

      – - Kamelak? Zer da hitz hau?

      – - Ah?.. Bai, baita «txerria» ere. Utzi nazazu bakarrik!

      – - Ah! Bai, erlaxatu.

      – - Zer, «aaaaa»? – eten zuen Pukik.

      – - Bai, konturatu naiz?! – Zulkak begia astindu zuen.

      – - Zer, «ulertu»?

      – - «Txerri» hori «gamelu» da, eta «gamelu» hori..

      – - «txerria»! – gehitu zati bat eta beste erro bat hormatik atera du. – Ez du distirarik… jan nahi duzu? – eta begian itsatsi zion.

      – - Ugh.. – zurrupatu zuen. – Bai, zer jan, baina jan. Begira ingurura. Zein ederra den dena, darkoo..

      – - Toto eta hori, iluna da eta ez da zaldiz ikusten, zu izan ezik.

      – - Eta hobe duzu itxura, hau da zure aberria, aberria!!

      Pukik ergelkeriaz eta garratzez altxatu zuen garezurra eta begirada kontzentratua piztu zuen eta berriro ez zuen ezer ikusi. Ezinbestean eta alboko ikuspegiarekin begiratu zuen… eta berriro ere.

      – - Bai, ez duzu begiratzen, baina barrura begiratu, esanahian sakon…

      – - Zer?

      – - Hau!.. Barruan nahi duguna.

      – - Ez dut ezer ikusten. – eta Pukik oihuka jaitsi zuen bere zatia.

      – - Nola: Ikusten dut, baina ez duzu? -Zulka lepoak nerbioarekin biratu zuen garezurra eta biraka hasi zen: orain eskuinera, gero ezkerrera, gero gora, gero behera … – Eta ikusi al duzu orain ama-herriaren iluntasunaren edertasuna?

      – - Orduan, zer?! – Punkik. – bera da tristea…

      – - Bai, are hobeto ikusten duzu! – eta berak, bere umetxo umiltasunez, mailu atleta bezala bota zuen. Bere garezurrak biraka egin zuen eta ez ziren izarrak agertu, begiak zituen lekuak baizik.

      – - Utzi bakean, itsusia. oihu egin zuen.

      – - Ah, beraz?! – Eta bera, boterearen nagusitasuna aprobetxatuz, eta Kazul baino bi aldiz txikiagoak ziren zatiak zeuden, nerbio optikoa zuzendu eta abiadura angeluarraren inertziaz bota zuen hormaren kontra. Zatiek ez zuten nerbio-amaierarik eta, beraz, ez zuten mina sentitzen, eta, beraz, Pukik billarreko bola eta ricochet bat bezalako gainazal gogorretatik errebotatzen hasi zen: behatza horman sartzen zen harri baten gainean klikatu, gero sabaian, eta gero sabaia, zoruaren inguruan, berriro hormaren kontra, beste horma baten kontra. zoruari buruz, berriro hormari buruz, sabaiari buruz, zoruari buruz, berriro hormari buruz, beste horma bat, sabaiari buruz, zoruaren inguruan, hormari buruz, beste hormari buruz eta nahi gabe Zulka aldera abiatu zen.

      – - Eta zatoz zeure burua, bestela laster ere nolabaiteko murrizketa egongo da … – Shishak arnasa hartu zuen.

      – - Zer dira laburdura? – Zulka begia desblokeatzen saiatu zen, baina begi globala gainjarrita zegoen eta aurreko txandaren nerbioak lepoarekin lotzen zuen estekan.

      – - Klaseetara joan behar duzu. – jarraitu zuen Soplyushka izeneko beste kazul batek. – Galupia hondamendian.

      – - Erradiazio baliagarrien stocka agortu da. – lehen zatia hautsi zen, deitzen zen – Lehena.

      – - Zespoolak … – gehitu zuen Bigarrena, bera ere deitzen zitzaion.

      – - Eta, beraz, denek onak ez ditzaten, truke txarrak suntsituko dira.

      – - Egin itzazu onerako janaria.

      – - Bai, hala ere hil egingo gara beste janari iturririk aurkitzen ez badugu. – Shisha amaitu zen, eta halako batean oihu egin zuten. Zulka oraindik ez zen ohartu zer esanda, garrantzitsuagoa zen berarentzat azkar desbideratzea, eta bere burua altxatu zuen, txandetako bat eta begi globala hanka-hezur baten laguntzaz atera eta malgukian erori, eta ondoren bost aldiz. Begia tarte batean zintzilikatu zen, eta une batean gorputza begietara oldartu zitzaion, jo zuen. Begiak gorputzetik ihes egin zuen eta nerbioa leporaino luzatu zuen, maldan zehar eta begiaren atzetik tunelean zehar tiratu zuen. Begia nahigabea zen eta, Zulka arrastatu zuen tarte baten ondorioz, bira zorrotz bat eman zuen hormaren kontra eta zuloa txikitu zuen. Chopik ihes egin zuen eta begia zintzilik zegoen irekieran. Anaiak erreskatatzera abiatu ziren eta, lehenengo aldiz, zurrunbiloarekin «tira» egin zuten, zailtasun osoz, bosgarren saiatzetik begiak marmeladatik atera zituzten eta horma zuritu egin zen, ezezagunak ziren irekiera erraldoiraino. Herriaren aurretik, Galupyk ez zuen lurreko bizitzaren berririk, edo administrazioak ez zien jakiten.

      Guztiek burua takoien gainean jaurti zuten eta Eguzkiaren argi lurreko naturala sentitzen zuten, Galupen zatirik handiena ikusi ez zuten arte.

      Bat-batean, ilunabarra berriro etorri zen eta Stasyan txinparta ozta-ozta zulora ihes egin zuen eta sabelaren lurrean itsatsi zen…

      – - Oh, nor zara zu? – galdetu du Zulkak.

      – - Hit zion!! – Hamargarren garrasia oihukatu zuten, eta etorkizuneko borrokalariek «hegazkinen aurkako» izenarekin ezagutzen ez zuten erasoko jarrera hartu zuten. Kolpeetatik euli guztiak erori egin ziren eta ihes egin zuten, eta horiek hil egin ziren, hirugarrenak ihes egin zuten.

      – - Ai, ah, ah, ah, ah!!!! oihukatu zuen txorrotxea. – For whatooooooh????

      Stasyanek ez zuen haien zurrumurrua ulertzen eta, beraz, bere burua defendatzea eta bazkaltzea erabaki zuen. Kazuli baino bi aldiz gehiago zegoen eta, beraz, mokoarekin atsegin handiz harrapatu zuen Shisha. – Oihu egin zuen.

      – - Aahai, bai, hozka egin zuen, eta ni, ergela, haientzat esku hartzen dugu. Irabazi ezazu, mutilak. – eta zurrunbiloak berriro ihes egin zuen, bonbardatu eta Zulkaren salto indartsuak zulotik atera zuen. Ahaleginak uxatu egin zituen, atzera bota zuena. Gorputzaren atzeko zuloa kanpotik zuelarik. Stasyan, bere burua berreskuratu gabe, kanpoan zegoela, ihes egin zuen. Jada ezin zuen hegan egin, lehen bezala. Ezezagunen kolpeetatik simaur guztiak hegan egin zuen, baina azkar, azkar korrika, lasterka joan zen, lasterka, lasterka, lasterka, lasterka, lasterka eta zizareen sastraketan galdu zen, lurrean etzan eta lo zegoen…

      apulasa hirugarren

      bidean

      Generalisifhilisek berak jakin zuen laster kobazuloaren gertakariaren berri. Galupii guztiak, Bere Lehendakaritza, Semisrak. Galupia Handiko Parlamentuko Auzitegi Goreneko (NBVPVG) Cherepovichs zuloko Botva zuloan, zulotutako jakintza hau aztertu eta ikasi zuen. (Nora premisa da, Botva koloniaren adimen bilduma da).

      – - Guztiei altxatzeko eskatzen diet!! – bere Lehendakaritzako prentsa idazkariak, Casulia Zack, – Sam, bere sublime Tower Greatness Without, Generalisifilis Galupov All, bere Lehendakaritza, Goren Jauna, Semisrak prt… OOOOTSTOOOOY!!!!

      Guztiak ilunpean zeuden, hau da, adar gainean.

      – - Haihai hylayek bir jules, bir zaun.

      Itsas Arroka, Itsas Arroka,

      Garagardoen jaia zaharra zen … – beren buru Cherevichs ongi etorriaz. Generalisifilisak bere lekua hartu zuen.

      – - Bildu zaitut, kaixo, oh rerends, aldi berean, nire ezpainetara iritsi naizena, sentsazioa…

      – - Zergatik gabiltza adarrak jotzen? – Buruaren hitzaldian, bizilagunaren Cherevich gazteak eten edo galdetu zion xuxurlatu batean. Lehen aldiz etorri zen udaletxera.

      – - Lasai. Dantzatuko dutela diote, dantza egingo dugu. – Joan zen bizilagunarengana, eskuinean zutik. – Beraz, pazientzia izan eta ez zaitez gelditu Galupiyaren kondaira entzuteko.

      – - Hemen, azken aldian … – gehitu zuen beste bizilagunak ezkerretik. – ia egun bat baino gehiago salto egin zuen.

      – - Zergatik? – galdetu zion gazteak.

      – - Ez zen ezer esan, beraz, bilera bat ez zela alferrik izan behar pentsatu zuten…

      – - Eta hobeto pentsatzeko, Buruak salto egitea agindu zuen…

      – -