Mutants soviet. Fantasy greannmhar. СтаВл Зосимов Премудрословски

sé le feiceáil timpeall. Níl áilleacht mar seo sna poill seo. Agus cén fáth nár aontaigh siad láithreach? Mdddddaaaa! Áilleacht!!! Bheadh siad sásta, ar a laghad, ach bhraith an muirear féin, níos cruinne, i dtéarmaí an duine: bhí an gut agus an-ghreannmhar. Agus tháinig an fuinneamh bia chucu trí mhicropóir na shards, áit a raibh sé gafa, rud a chuir cosc ar na cnámha a thriomú, cosúil le hola bealaithe. Ach tharla gach rud chomh tapa sin nár ithe na baill foirne fiú agus nár thóg siad millíní ionradaithe leo le haghaidh Kazuli sular fhág siad Galupia. Tháinig fás arís agus arís eile ar an taitneamh a bhain leis an áilleacht máguaird. Agus thosaigh na comhdhúile ola ag crackle.

      – — Itheoidh an Cheathrú? – Níorbh fhéidir le Cherevich Chmoreko seasamh leis.

      – — Is tusa an príomhbhealach, agus smaoiníonn tú ar conas na bairr a bheathú. – freagraíodh é le grin Ginearálta Zasratich.

      – — Agus cad é do chúram? – le mailís, ag smearadh agus ag fáil saille ar an ngiúr oifigiúil, Cherevich. Tar éis an tsaoil, bhí dhá cheann dá Kazul pearsanta ag gach ceann acu, agus ansin ceann do chách. – Is é mo phost ná smaoineamh, agus do chuid oibre agus sciúrtha gan focal air, ionas nach dtarraingeofar aird orm. D’fhéach Cherepuk go géar ag Cherevich agus ag tafann.

      – — Is é an tasc atá againn ná do mug a chosaint!!

      – — Agus beatha … – D’ardaigh Cherevich crog agus d’fhéach sé go huaineach ar ard.

      Ní dúirt an tArd-Shrovet aon rud, chas sé leis na shardanna agus d’ordaigh sé:

      – — Socraigh tú féin!!!! – is é sin, tógáil. Bhí na shardanna ar fad ar aon dul i líne amháin ag fanacht leis an bhfoireann.

      – — Mar sin, trodaithe!! – Scrúdaigh Cherepuk shards a fho-chomhghleacaithe, ag caint ar leithligh, ag súil le rud éigin a fháil in aghaidh an reachtúla, ach gan leas a bhaint as.

      – — Mo pháistí!!! Aithreacha dul agus a lorg!!!! Fast!!! OOOOTOTSTOOOY!!!!

      – — Agus cad a lorg, mac? – fiafraíodh de dhuine de na trodaithe. Lig dom a mhíniú go bhfuil an “mac” achomharc chun an elder, agus an “athair” – leis an óige nó fo-.

      – — Ní mise do mhac, Chmyr. Táim i gcoitinne agat!! – Bhí Zasratich míshásta, bhí sé coimeádach agus bhain sé úsáid as sa tslí shean-aimseartha, i rang agus in oifig, ar shlí eile níl smacht ar bith ann. – a thuiscint?

      – — Sea, mac! – d’fhreagair na trodaithe i gcomhaontú. Múintear iad ar bhealach nua, agus níor thuig siad an rud a bhí á phlé ag an ginearálta.

      – — Oboltus … – spat Zasratich agus spléach ar na comhaltaí. Ní hé an ghlúin a bhí roimhe seo, shíl sé. – Agus an rud ba chóir a lorg, cuir ceist ar Cherevich. – agus le grin caitheadh súil ar an Uasal Chmor Iko.

      – — An ndearna tú dearmad, olaí lofa, go bhfuilim – Iad Rev.?! Maidir le míshuaimhneas bainfear bia as duit!! Ar chuala tú gach rud?

      – — Is é an béal a bhfuil an fart ann, tá tú i do bharúil sa Burrow, agus anseo is tusa an gnáth-FOOMOO!! a scairt agus a stomped ginearálta le holaí. – An bhfuil tú fós anseo? d’éirigh sé ag na trodaithe, a d’éalaigh láithreach isteach sa dorchadas. Cherevich pouted le fearg cosúil le mboilgeog gallúnach, ach staon sé agus dúirt rud ar bith.

      – — Ná coiscigh ort. – chuir siad in iúl dóibh Casulia. – Ní féidir linn a bheith ag cur as do. Táimid go léir sa chac céanna. Déanaimis spraoi le rud éigin níos fearr? Suí i gciorcal…

      Rith na trodaithe go léir tríd an bhféar; stumbled, thit, d’ardaigh go tapa agus fiú, mothú tuirseach, ní raibh leomh chun moilliú. Ordú – tá ordú ann.

      – — Agus cá fhad a rithfimid? d’iarr sé ar an gcéad duine, ag preabadh don dara ceann.

      – — Uh.., uh.., uh.. coinnigh do anáil. – thug sé freagra ar an gcomharsa, chuaigh sé thar rud éigin agus rolladh sé thar ceann na sála. D'éirigh le tríú, an cúigiú agus an deichiú cuid de agus chaill siad a n-iarmhéid agus thit siad. Rith an chuid eile ar shiúl.

      – — leathcheann Hey, fan!! – a scairt an chéad cheann, ach: an ceathrú, an séú, an seachtú, an t-ochtú agus an naoú ní chuala siad agus chuir siad i bhfolach sa dorchadas iad. – seo iad na reithe…

      – — Agus cé hiad siúd – reithe? d’iarr an cúigiú cuid an cnámh cos a chothromú. Chaith sí a ghlúin síos.

      – — Níl a fhios agam. – d’fhreagair an dara ceann agus le deacracht tharraing sé a chnámh cos as an deichiú cloigeann. Ní cosúil go raibh dlús na shardanna chomh láidir le cruach, agus dá bhrí sin, le dea-thionchar, níorbh fhéidir leis an cloigeann cnagadh, ach rud géire a ionsú, mar a tharla sa chás seo.

      – — Cad a dhéanfaimid? – fiafraíodh den chéad uair. – ar siúl?

      – — Le holaí crippled?! Nooo. Ní mór duit teacht ar do chéadfaí agus scíth a ligean. – mhol an tríú ceann agus chaith tú an chnámh briste amach go domhain san fhéar.

      – — Ay! – a scairt duine sa dorchadas. Bhí na shardanna ar an airdeall.

      – — A scairt é? – chuir sé an dara ceann in iúl.

      – — Ní mise? – chuir sé iontas ar an gcéad cheann.

      – — Agus ní mise. – an cúigiú ceann a athdhéanamh.

      Agus- go ginearálta bíonn mé bodhar agus balbh. – Dúirt sé sa chéad deichiú dá shaol agus rinne sé fuaim.. – uair amháin, uair amháin, raidis, abyrvalg… deirim, comhghleacaithe, a deirim!!! chuir sé cuing air agus léim sé mar chispheil.

      – — Ciúin leat. – an chéad bhac. – Breathnaigh níos fearr ar an áit ar tháinig an scread.

      – — Níl aon bazaars ann. – agus an deichiú cuid de áthas go bhfuair sé ordú, rith sé ar shiúl, rith sé suas láithreach agus ghabh sé buíochas le gach duine mar sin agus rith sé ar shiúl arís.

      Ar an toirt tar éis dó imeacht as dorchadas an deichiú cuid, bhí feadóg agus feadóg, a threisigh mar rud a bhí ag teacht le cuimilte in aghaidh an atmaisféir

      Yeps! go bhfuil an mhullach ag dul i dtír ar an gcúigiú deichiú ag teacht.

      – — Cad ba mhaith leat bazaar? – Léim an Cúigiú ar a chosa agus ghlac sé seasamh troda.

      – — Coscáin, ardú as cuimse. Tá, ansin. – chuir an deichiú cuid le cnámh sa dorchadas ón áit ar eitil sé. – ansin, i gcomhchineál, tá duine ag crochadh amach, ag glowing, agus níos tábhachtaí fós, ag cur báis air.

      – — Sooooo! Mar sin agus mar sin. – cosaint an dara ceann. – soilse suas, bazaar… Go díreach?..

      – — Tá, chun mé féin a chlúdach le feoil, cad é atá tú?

      – — Mura gcuireann tú cadás ar an rolla, ansin tá sé de dhíth orainn. Glows, ansin. – agus chliceáil an deichiú cuid ar a ghlúine agus ar ais níos ísle lena mhuineál.. – radaighníomhach.

      – — Cad é atá á shábháil againn? – thacaigh sé leis an gcéad cheist. – Déanfaimid é a tharraingt go Kazuli Zeke.

      – — Itheoidh sí agus…

      – — IOHOOOO!! – a scairt gach duine.

      – — Agus tabhair dúinn uile!! – tuairiscítear iad go léir i gcoir.

      – — Bhuel, cad, shards, a ligean? – Mhol sé an chéad