Безнең Туфан / Наш Туфан (на татарском языке). Сборник

Хәзер эчмисеңмени?

      Полицейский. Әлегә юк. Тәртипкә салып бетерсеннәр әле. Аннары барысы да элекке урынга кайта ул. Әйдә, утыр әле, эшне бетерик. Ничегрәк тартып алдым дидең?

      Гыйбадулла. Син, энекәш, кайт районга, әйт, мин анда бернәрсә дә күрмәдем, диген.

      Полицейский. Күрдем бит, Гыйбадулла абый, тора бит. Килеп тикшерсәләр…

      Гыйбадулла. Тикшерсәләр, монда бер әйбер дә булмас.

      Полицейский. Ничек булмас?

      Гыйбадулла. Сүтеп ыргытам мин аны.

      Полицейский. Шулаймы? Язмыйм, алайса. Алдамассыңмы?

      Гыйбадулла. Син нәрсә инде? Әйдә, безгә кереп чыгыйк. Полицай булсаң да, әйбәт егет син. Милиция чагыңда начар түгел идең.

      Полицейский. Юк, рәхмәт, Гыйбадулла абый. Берәр ай үтсен әле, карарбыз. Сүтәсең инде, әйеме?

      Гыйбадулла. Әйттем бит.

      Полицейский. Сау бул, Гыйбадулла абый. (Китә.)

      Зөлхиҗә. Син чынлап әйттеңме, Гыйбади?

      Гыйбадулла. Бар, балта белән чүкечне алып кил. Комганнарыңны алып кит.

      Зөлхиҗә. Дурак нимес, йөри шунда кеше котыртып.

      Ут сүнә.

      Өченче күренеш

      Ут янганда, бәдрәф инде юк. Ул урында Гыйбадулла белән Хәяли басып тора. Гыйбадулланың кулында ау мылтыгы.

      Хәяли. Әйбәт ие ул ни. Тәрәзәсеннән карарга рәхәт иде. Бу мылтык атамы, иптәш Бәдриев?

      Гыйбадулла. Сиңа атмый, курыкма.

      Хәяли. Бүтәннәргә атамы?

      Гыйбадулла. Бүтәннәргә дә атмый, куркытыр өчен генә.

      Хәяли. Куркалармы?

      Гыйбадулла. Син күп сорашма, Хәяли. Җырла гына син.

      Хәяли. Бии-бииме?

      Гыйбадулла. Бии-бии.

      Хәяли (җырлый).

      Дулкынланып сулар керә

      Парахут идәненә.

      Мондый рәхәт, матур тормыш

      Тик безнең илдә генә.

      Хәялигә Гыйбадулла кушыла. Икәүләшеп җырлый-җырлый бииләр.

      Ак алъяпкыч билләрдә,

      Җилфердәми җилләрдә.

      Мондый рәхәт, матур тормыш

      Без яшәгән илләрдә.

      Пәрдә.

      2009

      Робагыйлар

Әлмәндәрнең мут карашы

      Һич көтмәгәндә Туфан Миңнуллин «Робагыйлар» китабы бастырып чыгарган иде. Пьесалар арасында уйнап кына язылган шигырьләр, дип «акланса» да, гомерен шигърияткә багышлаган шактый шагыйрьләрне шомландырды бугай аның әлеге уч китабы. Мин үзем дә сокланып-тәэсирләнеп укып чыккач, бераз шаяртып, болай дип язып куйганмын: «Туфан робагыйларын укыгач, Гомәр Хәйямне кызганып куйдым…»

      Робагый – шигъриятнең йөзек кашы, нибары дүрт юлга тыгызланып сыйган, фәкать Шәрыкка гына хас хикмәти акыл һәм хиснең тантана итүе…

      Туфан робагыйлары – гашыйк була белү халәтенә, хатын-кызның, пәри зат буларак, әллә нинди батырлыклар, уйламаган җүләрлекләр кылырга котырта, очындыра белү сәләтенә мәдхия җырлау. Олыгайган йөрәкнең мәңгелек хисләрне, чәчәк-гөлләргә төрмичә, үз кәефен кытыклап та, дөньядан көлеп тә, ачыктан-ачык, эчкерсез фаш итүе ул. Шигъриятнең төш-үзәге – яшәешнең кадер-тәме нәкъ менә шул илаһи хис кабынышыннан ярала да. Ә калганы… Библиядә әйтелгәнчә: суета сует…

      Шигырьләрдәге исерткеч