Безнең Туфан / Наш Туфан (на татарском языке). Сборник

Бәласеннән баш-аяк. Бәйләнчек кеше диләр аны.

      Биеп-җырлап, Хәяли керә.

      Хәяли. Ак алъяпкыч билләрдә,

      Җилфердәми җилләрдә.

      Шундый рәхәт, матур тормыш

      Без яшәгән илләрдә. (Бәдрәфкә юнәлә.)

      Гыйбадулла. Анда кеше бар, Хәяли.

      Хәяли. Нишли?

      Гыйбадулла. Нишли дип… Беләсең ич инде, үзең дә күрдең.

      Хәяли. Мин тәрәзәсеннән карарга гына кердем.

      Зөлхиҗә. Син, Хәяли, монда җырлап кына тор, ярыймы?

      Хәяли. Ярый. Нинди җырны?

      Зөлхиҗә. Рәхәт яшәвебез турында.

      Хәяли. Ә-ә-ә… Беләм, беләм.

      Әнә килә афтамабил,

      Төягәннәр аракы.

      Сиңа рәхәт, миңа рәхәт –

      Нәрсә җитми, сабакы?

      (Бәдрәфтән чыккан Салымгалиевкә.) Акча бир.

      Салымгалиев. Син кем?

      Хәяли. Әллә мине белмисеңме?

      Гыйбадулла. Моның да акчасы юк, Хәяли. (Чыгып киткән Салымгалиевкә.) Сау бул, күрше.

      Зөлхиҗә. Бигрәк инде син. Күрше дигән булып шуңа.

      Гыйбадулла. Рәхмәт әйт, взятка алмады.

      Хәяли. Гыйбадулла абый, хәзер керергә ярыймы?

      Гыйбадулла. Бар, Хәяли, бар.

      Хәяли кереп китә.

      Менә бәхетле кеше. Коттежы да юк, яхтасы да юк.

      Хәяли (бәдрәф тәрәзәсеннән башын тыгып).

      Сандугачлар сайрый, чут-чут, дип,

      Безнең илдән рәхәт ил юк, дип.

      Кәттә егет керә.

      Кәттә егет (Хәялигә). Нихәл, Хәяли?

      Хәяли. Чыкмыйм. Син рекетюр.

      Кәттә егет Хәялине бәдрәфтән сөйрәп чыгарып, артына тибеп озата.

      Гыйбадулла. Ник тиясең аңа?

      Кәттә егет. Телен тыйсын.

      Гыйбадулла. Тилемсә бит ул, беләсең.

      Кәттә егет. Тиле булса, тилеләр йортында яшәсен. Нәрсә, Гыйбадулла бабай, баерга уйладыңмыни?

      Гыйбадулла. Әтиеңнәр көтәдер. Күптән күренгәнең юк.

      Кәттә егет. Син сүзне икенчегә борма. Баерга уйладыңмы, дим.

      Гыйбадулла. Баеса ни.

      Кәттә егет. Дөрес эшлисең. Безнең авылда да байлар булырга тиеш. Ату бурычка акча алып торырга кеше юк. Әйбәт нәрсә. Моңа кызыгучылар да булыр инде. Көнләшүчеләр. Ут төртә күрмәсеннәр.

      Гыйбадулла. Кем төртсен?

      Кәттә егет. Беткәнмени. Крыша кирәк моңа.

      Зөлхиҗә. Түбәсе бар аның.

      Кәттә егет. Син, Зөлхиҗә түти, ирләр сөйләшкәндә тик кенә тор. Син, Гыйбадулла бабай, курыкма. Мин булганда, бу нигә беркем тимәс. Тиеп кенә карасыннар. Үзем крыша булам.

      Гыйбадулла. Рәхмәт.

      Кәттә егет. Андый эш рәхмәткә генә эшләнми ул. Мин күп сорамыйм, аена биш мең җитә.

      Зөлхиҗә. Нәрсә-ә-ә? Андый акчаны!..

      Кәттә егет. Ярый, Гыйбадулла бабай, әтиләр көтәдер, мин киттем. Калганын икәү сөйләшеп бетерерсез. Бераз аванс кирәк булыр, иртәгә сугылырмын. (Китә.)

      Зөлхиҗә. Карале моны, ә? Баемакчы булган. Нәселләре белән әшәке булдылар. Гыйбади, син нигә дәшмисең?

      Гыйбадулла. Уйлыйм әле.

      Зөлхиҗә. Уйлыйсы-нитәсе юк, бер тиен дә бирмибез.

      Полицейский керә.

      Полицейский. Здравие желаю, Гыйбадулла