Бозлы җилкәннәр / Ледяные паруса. Рәмис Аймәт

иде денемнән.

      Кулларымда каләм булган килеш

      Сөрелдем мин илаһи Сүздән.

      Җан бирәме шигырь учларымда,

      Яшәүдәнме өмет ул өзгән?

      Сөрелдем мин изге Мәхәббәттән,

      Ирекнеме артык сөйгәнгә?

      Әллә инде язмыш учларында

      Иртәрәкме мине чөйгәнгә?

      Мәгърур бөркет кебек канат җәеп

      Очкан идем чиксез күкләрдә…

      Офыклармы әллә көнләштеләр,

      Сүз куешып беркөн: «Чикләргә!»

      Сөрелдем мин Күктән. Хуш, чиксезлек!

      Тугры калалмадым антларга.

      Үзем тагын ялгыз күке кебек

      Юрап ятам гомер ятларга.

      Вакытыннан алда дөньялыктан

      Сөрә генә күрмә син, Ходай.

      Асылыма кайтар, чакматашын

      Эзләп кайткан соңгы чаткыдай.

      «Яшибез… Яшибез һаман да…»

      Яшибез…

           Яшибез һаман да

      Үткән даныбызга коенып.

      Киләчәкнең офыкларын барлыйм,

      Кытай диварына таянып.

      Кирәк түгел!

      Киләчәкне кануннардан түгел,

      Яшибез шул көтеп Күктән без.

      Кирәк түгел кеше хокуклары,

      Кеше түгел инде күптән без.

      Шуның кадәр михнәт чиккән халкым

      Фәрештәдер инде күптән ул.

      Кызыл байракларны гына түгел,

      Тәрене дә мәҗбүр үпкән ул.

      Гасырларны ерып агып ята

      Канлы елгалары чорымның.

      Нинди генә заман килсә дә, ул

      Үзгәртә алмас көен җырымның!

      (Ә сүзләрен, туган, укы аны

      Эзләреннән маңгай сырымның.)

      Кем яздырды юлдан?.. Язмыш чиген

      Әллә ялгыш үтеп киткәнбез?

      …Кирәк түгел кеше хокуклары,

      Кеше түгел инде күптән без!

      «Инде бар да, бар да сүндемени…»

      Инде бар да, бар да сүндемени,

      Иңдемени җиргә үткәннәрем?

      Тотылгандай кояш офыкларда,

      Тотылдымы әллә көткәннәрем?

      Явып үткән күптән ләйсәннәрем,

      Бакчаларда гөлләр кипкән сулып.

      Бөтерелделәр дә гамьсез еллар,

      Ятты алар җиргә яфрак булып.

      Кайда минем, кайда яшьлегемнең

      Яшен булып янган мизгелләре?

      Ак ялларын чәчеп, тулпарымның

      Өзеп чапкан чагы тезгеннәрен?

      Өлгермәдем хушлашырга да мин,

      Очып киткән икән торналарым.

      Офыкларга багып актарамын

      Хәтеремнең ерак чормаларын.

      Үткәннәрнең эзләренме күмеп,

      Сукбай буран йөри дөньяларда.

      …Нинди чәүкә анда канат җилпи

      Тик бөркетләр кунар кыяларда?!

      Узган бер көн

      Кара еллар эшелоны кебек,

      Таптап, изеп узды безне ул көн.

      Баш очыннан гүя очып үтте

      Кансыз карчыгалар төркем-төркем.

      Йортсыз-җирсез ятим җаннар сыман,

      Күпме Акыл, Фикер калды аунап.

      Дөньялыгын җуйган дөньяларда

      Булса икән үз хакыңны хаклап?!

      Пәри туе. Бар да буталдылар –

      Кайда