Grondeise tref die gemeenskap van Nieu-Skotland in Mpumalanga. Dit, en die ou seer van die uitwissing van ’n gesin, het almal op hol: Daar’s stadskind Erin wat nou haar familie moet kom ondersteun, oud-soldaat Andrew Buchanan, wie se gesin jare gelede uitsonderlik wreed uitgemoor is, die plaasadel-MacFarlanes met hul spogplase, wrokkige werkers met verbintenisse in hoë plekke en die plaaslike polisiediens – nie aldag ewe bedrewe of eerlik nie, maar sersant Elsie Redelinghuys vat nie nonsens nie.Dan word ’n bekende boer vermoor. Is dit ’n “gewone plaasmoord”, verbind aan die smagting na land, ’n plekkie van jou eie – of skuil hier iets anders? Waarom is die grond van Nieu-Skotland so deurdrenk van bloed?
Wanneer Sonja Daneel ná ’n motorongeluk bykom, ly sy aan geheueverlies. Sy onthou net die wolf voor haar in die pad. Sonder ’n idee van wie sy is of waar sy vandaan kom, ontmoet sy die mense van Hotel Njala op die plaas Wolwedans in die Hazyview-distrik en besef dat sy ’n ruk gelede aansoek gedoen het vir werk hier. Maar hoekom spesifiek by dié hotel waar die tyd gaan stilstaan het? Gou kom sy agter dat sy tevore, op die een of ander duister manier, by die hotel en sy mense betrokke was. Dan volg daar aanslae op haar lewe deur ’n geheimsinnige Rooikappie-figuur wat die hotel met ’n byl terroriseer. Sy raak terselfdertyd verlief op die loslit-toergids Ryno Lategan. Maar gou besef sy dat niemand in die hotel is wat hy of sy voorgee om te wees nie. Hazyview word boonop geteister deur buitengewoon hoë misdaad. Dit is hoe luitenant Conrad Nolte by Wolwedans betrokke raak. Hy besef dat, indien hy hierdie saak nie vinnig oplos nie, meer mense as net Sonja kan sterf. Wolwedans in die skemer het in die vroeë jare tagtig ’n miljoen luisteraars op Springbok Radio betower. En nou is dit terug, gegrond op Leon van Nierop se rolprentdraaiboek en herskrewe radioverhaal op RSG wat die storie in ’n moderne gedaante klee – met dieselfde skokkende geheime wat opnuut vra om ontrafel te word, dié slag met ’n nuwe, makabere kinkel . . .
Sy is van die Valke, die polisie se afdeling vir prioriteitsmisdaad. Lydia Stander. Luitenant Lydia Stander. Toegewyd, gedrewe, slim en, ja, mooi ook. Nie dat enigeen van hierdie eienskappe dit vir haar maklik maak by die werk nie – dis ’n mannewêreld. Sy het egter ook deursettingsvermoë, en dit is deurslaggewend wanneer sy te make kry met ’n reeks moorde wat dalk iets gemeen het: ’n polisieman wat voor sy woonstel in Wonderboom-Suid geskiet is; die lyk van ’n gesiene sakeman in die parkeergarage van ’n kantoorkompleks; ’n weermagman tussen die klippe langs Fort Klapperkop . . . Een van die spore lei Lydia en haar span na ’n kleinhoewe buite Pretoria. Die eienaar is ene Kalvyn Botha, ’n oudsoldaat wat nou ’n veiligheidskonsultant is. ’n Geheimsinnige man, wat boonop op die mees onverwagse tye in Lydia se lewe opdaag. Lydia se ontwikkelde intuïsie het al so dikwels oplossings gebied, maar waardeur word dit dié keer gevoed? Deur Kalvyn se ruwe charisma, deur haar huweliksprobleme, of deur haar jeugherinneringe aan ’n plaaswerf met ’n stil liggaam in die bloederige stof? Dirk Jordaan se verhaal is ’n verstrengeling van vele herkenbare fasette van die Suid-Afrikaanse werklikheid: die blywende invloed van ’n gewelddadige en polities verdeelde verlede, die spanning tussen ’n vergeldingsdrang en ’n sin vir geregtigheid, en ’n regstelsel wat swaar gebuk gaan onder die gewig van baie ou wrokke. Met sy debuut, Die Jakkalssomer, het Dirk Jordaan gewys hy kán misdaadfiksie skryf; Arendsnes bring hierdie feit doodsekuur tuis. Dit is spannend, aktueel, ’n verhaal van die hoogste kaliber.
Pine Pienaar, Kat Harmse, die kleurryke Freislichs van Virginia . . . Piet Steyn se aanhangers ken die meeste van die hoofkarakters in sy jongste polisieroman. En weer is dit ’n verhaal barstens vol aksie en raaisels en . . . hormone! Propvol dwelms ook, want hierdie keer is dit die landwye toename van tik-verslawing wat ons polisiemane hoofbrekens besorg. Die tik-epidemie is so ’n onvoorsiene vloedgolf wat van die Wes-Kaap na Gauteng oorgespoel het dat niemand minder nie as kolonel Kat Harmse van die Valke na Potchefstroom gestuur word om aan die Noordwes-universiteit 'n internasionale kongres oor tikverslawing by te woon. Lesings en referate en toesprake? Beslis nie Kat se gunsteling-tydverdryf nie. As dit nie was dat die forensiese patoloog dr. Annie de Villiers (Mooi Annie!) ook die kongres moes bywoon nie, en dat daar intussen in die Vredefortkoepel ’n reeks erg raaiselagtige moorde plaasgevind het nie, sou hy daar en dan almal in hul koepel ingestuur het. Maar toe is Potch nie so sleg nie. Annie bly in die bungalow net langs Kat s’n, hy loop sy ou pel Kris Freislich in die kroeg raak, en sien met naakte bewondering hoe mooi groot Kris se dogter, Baby, geraak het. Wat nie vir Kat so ooglopend soos Baby se kaal midderif is nie, is dat die Vredefortkoepel – ’n wêrelderfenisgebied – die sentrum geword het vir die verspreiding van tik. Die bron daarvan is ’n geheimsinnige plaas in die distrik Vrede, nie ver daarvandaan nie. Dit is hier waar ’n charismatiese godsdiensleier sy onderdane met die Bybel en tik onder sy duim hou. En dit is van hierdie plaas met sy permanent bedwelmde kultusgroep dat ene Charlie Stevens, ’n ou bekende in die Johannesburgse onderwêreld, in die koepel aangeloop kom. Wat is Charlie se verhaal? Hoe hou dit verband met die een lyk na die ander wat in die Vaalrivier afgedryf kom? Eers toe Kat net-net daarin slaag om te keer dat Charlie self in 'n watergraf beland, begin iets van die misterie deurskemer: Die kultusleier van Vrede oefen sy mag uit deur jong kinders gyselaar te hou. As hulle nie gou speel nie, sterf 'n seun. En as hý reeds dood is, het hulle nou ook vir Baby!
’n Moordmasjien wat met die grootste presisie en kundigheid te werk gaan, bes moontlik met die hulp van die Polisie self. Dié selfaangestelde laksmanne moet dringend gestop word, ja, maar ewe dringend is die opspoor van die lekplek in eie geledere, en dit word aan Pine Pienaar alleen toevertrou.
Na twee jaar gevangenisskap in Togo weens wapensmokkelary word Johan Castelyn onverwags vrygelaat – op voorwaarde dat hy as diplomaat in Parys op die nuwe ambassadeur, Nerine Cloete, sal spioeneer. Kort voor haar aanstelling was Nerine, ’n lid van die opposisie, op die punt om ’n wapenskandaal oop te vlek. Nou moet sy egter buite partyverband optree – en Johan is daar om seker te maak dit gebeur.Terwyl die kantoor van die SA staatspresident ontken dat dié staatshoof in Parys was, doen gerugte die rondte dat daar foto’s bestaan van hom saam met ’n prostituut ten tye van die wapenonderhandelings. Die media berig dat die hoofonderhandelaar spoorloos verdwyn het. En vreemde ongelukke val diegene te beurt wat skynbaar betrokke was… Nerine besef dat die ambassade rekords sou hou van die wapenonderhandelings en Johan word teen sy sin betrek in ’n soektog na bewysstukke. Waartoe wend jy jou wanneer jy vermoed die staatspresident lieg? Hoeveel moet verberg bly? En watter optrede is geregverdig – mits dit geskied “in landsbelang”?
Un romance paranormal entre un metamorfo y una fatel (personas con poderes sobrenaturales) en un escenario de lucha por el poder. En el origen de los tiempos, la Tierra estaba habitada por humanos, metamorfos y fateles. En apariencia, la paz reinaba entre los diferentes pueblos. Pero si hubiéramos rascado la superficie, habríamos descubierto una realidad muy diferente. Paciente y estratégicamente, las manadas animorfas rebeldes exterminaron uno a uno a todos los fateles. Los hicieron desaparecer de la faz de la Tierra. Al menos, eso es lo que todos han creído a lo largo de los últimos veinticinco años. Mi nombre es Connor, soy el alfa de la manada Ángeles Guardianes, cuya misión es proteger a todo aquel que ha sido testigo de los abusos de las manadas rebeldes. Lo que no me esperaba descubrir es que la persona que debía socorrer no era otra que mi tan esperada alma gemela, la última de su especie. Estoy dispuesto a todo por ponerla a salvo en mi territorio y reivindicarla como mía.
Les gardiens ont toujours aimé et protégé leur prêtresse par dessus tout, mais lorsqu'il s'agit de décider à qui elle appartient… La jalousie peut devenir un jeu dangereux. Parmi les frères immortels, il y en a un qui l'avait toujours aimé plus que les autres. Toya aurait lutté contre tout pour demeurer aux côtés de Kyoko, que ce soit les démons, ses frères ou son amour. Dans un instant de passion, Toya réclama enfin l'objet de son plus profond désir. Ce moment est à tout jamais modifié lorsque Kyoko est enlevée de ce monde par les destinées sans coeur de l'au-delà. Se croyant maudit, Toya cède à son sang démoniaque, acceptant à tort l'idée que sa raison de vivre l'avait abandonné. Lorsqu'un autre gardien la réclame comme sienne, Toya comprend qu'il doit la défendre contre le pire ennemi de tous… Lui-même.
Ren dachte, dass er sich einen kleinen Dieb gefangen hatte, nur um dann herauszufinden, dass unter mehreren Schichten Jungen-Kleidung und Schmutz die begehrenswerteste Verführerin war, die er je gesehen hatte. Als er erkennt, dass sie die Marke eines Dämons auf sich hatte, und einen Todeswunsch auf sich zu haben schien, entscheidet Ren schnell, dass die einzige Möglichkeit, wie er ihr Leben schützen kann, ist, wenn er sie nicht mehr aus den Augen lässt. Wenn die Dämonen selbstmörderisch genug waren, zu meinen, dass sie sie von ihm stehlen konnten, dann würde er ihnen ihren eigenen Todeswunsch geben. In den Diebesring des Untergrundes, der von den Dämonen betrieben wurde, hinein zu gelangen, war einfach gewesen… wieder zu entkommen, als sie entschieden, sie umzubringen, das war es, was Lacey Probleme bereitete. Als ihr Partner stirbt, nur damit sie einen Vorsprung haben kann, lässt sie das Opfer nicht umsonst sein und rennt, als wäre eine Horde Dämonen hinter ihr her… was zutrifft. Wie hätte sie wissen sollen, dass ihr Fluchtweg sie direkt in die Mitte eines Dämonenkriegs führte, und geradewegs in die Arme eines sexy Fremden, der mächtiger war, als ihr schlimmster Albtraum? Ren dachte, dass er sich einen kleinen Dieb gefangen hatte, nur um dann herauszufinden, dass unter mehreren Schichten Jungen-Kleidung und Schmutz die begehrenswerteste Verführerin war, die er je gesehen hatte. Als er erkennt, dass sie die Marke eines Dämons auf sich hatte, und einen Todeswunsch auf sich zu haben schien, entscheidet Ren schnell, dass die einzige Möglichkeit, wie er ihr Leben schützen kann, ist, wenn er sie nicht mehr aus den Augen lässt. Wenn die Dämonen selbstmörderisch genug waren, zu meinen, dass sie sie von ihm stehlen konnten, dann würde er ihnen ihren eigenen Todeswunsch geben.
Fazer um acordo com um demónio é vinculante, mesmo que não se saiba que a pessoa é um demónio. Usando isso a seu favor, Zachary quebrou a regra sagrada e ofereceu deliberadamente um acordo a Tiara. Ele tornar-se-ia o seu único companheiro até ela encontrar um companheiro verdadeiro… o que ele pretendia que nunca acontecesse. Selando o acordo, o lado negro de Zachary emerge quando Tiara foge de si, pensando estar na lista de alvos do PIT devido ao seu sangue impuro. Zachary combate fogo com fogo quando a encontra escondendo-se nos braços do inimigo.