Kinders wat moor. André le Roux

korter tye borsvoed en nie so ingestel is op die baba se behoeftes nie.

      Want sy’s depressief.

      Meer as 14 000 ma’s en hul jong kinders van 11 ontwikkelende lande, waaronder Suid-Afrika, het aan ’n studie deelgeneem waarin bevind is in hierdie lande sukkel 15% tot 57% van ma’s met nageboortelike depressie. Geboorte op sigself krap die ma se hormone om.

      Wanneer ’n ma ’n vrolike kinderliedjie vir haar baba sing, reageer die baba met genotlike geluidjies, skryf die sielkundige en wetenskapjoernalis Daniel Goleman. Maar wanneer ’n depressiewe ma die liedjie monotoon en op ’n laer noot sing, reageer die baba met tekens van ongemak. Die ma se emosies is negatief.

      Daar is bevind depressiewe ma’s kyk meer weg van hul babas as ander ma’s, raak meer kere kwaad en is nie so koesterend nie. Die baba reageer tipies deur te huil of te onttrek. Hy maak minder oogkontak. Die baba ontwikkel ’n gebrekkige sin van self en voel magteloos, onseker of gefrustreerd.

      Dis sogenaamde mood contagion, wat ook tussen volwassenes plaasvind, want ander mense se buie is aansteeklik. Goleman noem dit ’n “depressed loop” tussen ma en baba. Hierdie babas het meer streshormone en laer vlakke van dopamien en serotonien, breinoordragstowwe wat met depressie verbind word.

      Die ma kan dus haar depressie sosiaal aan haar baba oordra. Dit skep uiteraard ook probleme met binding tussen ma en kind.

      Dis hoekom jong kinders in ’n weeshuis dikwels ’n agterstand het. Hul versorgers wissel en dit kan later gehegtheidsprobleme veroorsaak, het John Bowlby gesê. Wanneer sulke kinders se versorgers té veel wissel, sukkel die kinders om dieper verhoudings te vorm.

      Vroeër was die kindersterftesyfer in weeshuise hoër as die norm.