Hammie. Ronelda S Kamfer

>

      

      Hammie

      Ronelda S Kamfer

      Kwela Boeke

      Die uitleg van gedigte in hierdie digitale uitgawe van Hammie mag verskil van dié van die gedrukte uitgawe, afhangende van die instellings op u leestoestel. Die uitleg vertoon optimaal indien die standaardinstelling op u leestoestel gebruik word. Lesers kan egter eksperimenteer met die instellings vir verskillende perspektiewe op die gedigte.

      Vir Allisen Gertrude Kamfer

      The moon is low tonight

      Nightswimming deserves a quiet night

      I’m not sure all these people understand

      It’s not like years ago,

      The fear of getting caught,

      Of recklessness and water

      They cannot see me naked

      These things, they go away,

      Replaced by every day

      Nightswimming, remembering that night

      – REM, “Nightswimming”

      Well, did you trust your noble dreams and gentle expectations

       to the mercy of the night?

      The night will always win,

      The night has darkness on his side

      – Elbow, “The night will always win”

      I wish I could take the pain away,

      If you could make it through the night, there’s a brighter day,

      Everything will be alright if you hold on,

      It’s a struggle every day, gotta roll on

      And there’s no way I could pay you back

      But my plan is to show you that I understand

      – Tupac Shakur, “Dear Mama”

      hammie (selfstandige naamwoord): ma, moeder, mammie (Kaaps)

      “Ronelda, jy is my kind en jy bly my kind tot die dag wanneer die maan ’n ander naam kry.” – Gertruida Kamfer/Hammie, November 1999, Stratford Green, Eersterivier

      Vir die voëls

      ek het bloed op my hande

      van al die vredes wat ek bewaar

      ek het al jare weggelieg

      om op te maak vir verlore tyd

      maar

      mens kan net soveel keer

      jouself uitbrand

      en oor begin

      Vetste vlieë

      daar’s ’n nuwe breed

      van vintage-wearing bruin meisies

      wat eers hulle hare straight gesool

      en Engels gepraat het

      wat Foschini accounts gehad het

      en net first class gery het

      die type wat boyfriends gehad het

      toe hulle nog burks was

      die type wat offended geraak het

      as ek iets verkeerd scan agter die till by Clicks

      die type wat die light skin gene

      in die family gehou het

      die type wat die mooiste meisie

      in die township was

      die type wat mooi was vir coloured mense

      die type wat geglo het ’n au pair in Europe

      is ’n title

      die type wat met ou unattractive wit mans getrou het

      want ambition het ’n bank account

      en dit moet altyd vol bly

      totdat die millennials online gegaan het

      en almal hulle ghd’s en Sheen straighteners retire het

      en hulle way terug ghetto toe gekoop het

      hulle Johnny Depps replace het met Idris Elbas

      Michelle Obama Lupita Nyong’o en Grace Jones

      hulle women of strength gemaak het

      almal ken ’n Alice Walker quote

      luister hulle Jill Scott en support

      hulle consciousness movements

      hulle is on trend

      hulle is instagram feminists

      hulle protest in hulle blogs

      hulle gebruik woorde soos booty fierce en pro-choice

      hulle deconstruct elke American tv series

      en hulle is amper altyd kak dom

      as hulle onder my vel inkruip

      onthou ek my ma se woorde

      na een van hulle eendag vir my laat huil het

      omdat ek nie mooi was nie

      daai tefies is soos paddas in die reent

      hop van blaar tot blaar al nader

      aan die nuutste bol stront

      want daai is waar die vetste vlieë uithou

      Jirre waa’s my ma

      “en die antie dans, en die antie dans op Waenhuiskrans” – Onbekend

      die swaarste van Krismis

      is om in Pick n Pay te staan

      en my ma te sien in die bokse Snacktime

      die pakke Quality Street

      en in die ligte, ligte-pastel bloesies

      van moeggewerkte anties

      my ma is die spook wat langs die strand stap

      my ma is water

      sy was eers brood

      ek dink aan Krismisoggend jare gelede

      my ma in die kombuis neurie

      die treurigste happyste song

      terwyl ek in my bed rondrol en religion haat

      ek staan stadig op en loop tot by haar en moan

      ek kan nie wag vir Krismis om verby te wees nie

      Sterk staan vir plat skoene

      toe ek jonger was

      het ek helde gesoek

      verby my ouma

      ver van my ma

      Amerikaanse feminisme

      het my geleer

      dat vrouens als kan doen

      wat mans kan doen

      hulle het gefight vir equality

      my ma’le het gefight vir survival

      dit was ’n tyd in my lewe

      toe alles verkeerd was

      maar nou is alles reg

      en ek kan sien waarvoor

      my ma’le gefight het

      om van hulle knieë af te kom

      omdat die rewolusie

      nie vir hulle sexual was nie