Eiland van vervulling. Elize Mitchell

waarvoor ons moet keer.” Hy tel sy gereedskap op. “Moenie jou nou al bekommer oor die meisie nie. Jy sal regkom, en Pierre is mos hier om te help.”

      “Ja, loop weg,” mor sy, “niemand bekommer oor my nie.”

      Sy gaan die huis brom-brom binne en Arno glimlag agter haar rug. Hy sien regtig nie kans vir besoekers nie. Hy wonder of die kamstige erfgenaam van hom weet, en hoe lank dit sal wees voordat sy besluit hy is nie deel van haar erflating nie. Sy oë rus op die blouselblou see en die verlange na Katriena se teenwoordigheid word ’n fisieke pyn. Sy skouers hang terwyl hy aanstryk kliniek toe.