Próby. Księga trzecia. Montaigne Michel

enim (…) parentes – Cicero, De officiis III, 23. [przypis tłumacza]

      33

      Dum (…) verendos – Słowa Cezara w: Lucanus, Pharsalia VII, 320. [przypis tłumacza]

      34

      Omnis (…) apta – Propertius, Elegiae III, 9, 7. [przypis tłumacza]

      35

      cale (daw.) – zupełnie, całkowicie. [przypis edytorski]

      36

      nie chybiać komuś – tu: nie zawodzić kogoś. [przypis edytorski]

      37

      Quae (…) sunt – Seneca, Epistulae, XXXIX. [przypis tłumacza]

      38

      Tuo (…) omnia – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] I, 25; Cicero, De naturae deorum III, 35. [przypis tłumacza]

      39

      Quae (…) genae – Horatius, Odae IV, 10, 7. [przypis tłumacza]

      40

      Bias malując doskonały obraz rodziny (…) – Plutarch, Uczta siedmiu mędrców, 14. [przypis tłumacza]

      41

      Prywatni ludzie, powiada Arystoteles (…) – Arystoteles, Etyka nikomachejska, X, 8. [przypis tłumacza]

      42

      Sic ubi (…) magistro – Lucanus, Pharsalia, IV, 237. [przypis tłumacza]

      43

      nec (…) invenia sit – Quintilianus, Institutio oratoria, V, 5. [przypis tłumacza]

      44

      Huic (…) ageret – Livius Titus, Ab Urbe condita, XXXIX, 40. [przypis tłumacza]

      45

      Vita (…) sunt – Seneca, Epistulae, LVI. [przypis tłumacza]

      46

      quibus (…) cogitare – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] V, 39. [przypis tłumacza]

      47

      Rozmyślanie (…) to rozrywka bogów, powiada Arystoteles – Arystoteles, Etyka nikomachejska, X, 8. [przypis tłumacza]

      48

      nie lża a. nie lza (daw.) – nie trzeba. [przypis edytorski]

      49

      Wedle sił swoich (…) porzekadło Sokratesa – Ksenofont, Wspomnienia o Sokratesie, I, 3, 3. [przypis tłumacza]

      50

      snadno a. snadnie – łatwo. [przypis edytorski]

      51

      przyjaźń, jest to zwierzę żyjące parami, ale nie całym stadem – Plutarch, O mnogości przyjaciół (De amicorum multitudine), 2. [przypis tłumacza]

      52

      rada Platona, aby do swoich sług mówić zawsze tonem pańskim (…) – Platon, Prawa, VI. [przypis tłumacza]

      53

      Narras (…) taces – Horatius, Odae III, 19, 3. [przypis tłumacza]

      54

      favellar in punta di forchetta – rozprawiać na ostrzu noża (włoskie wyrażenie na określenie wyszukanej rozmowy). [przypis tłumacza]

      55

      Hoc sermone (…) docte – Iuvenalis, Satirae VI, 189. [przypis tłumacza]

      56

      snać a. snadź (daw.) – widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]

      57

      k'temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]

      58

      Hippomach powiadał, iż poznaje dobrych zapaśników (…) – Plutarch, Dion, 1 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]

      59

      nam (…) habemus – Cicero, Paradoxa stoicorum, V, 2. [przypis tłumacza]

      60

      Quicumque (…) aquis – Ovidius, Tristia I, 1, 83. [przypis tłumacza]

      61

      neque (…) obnoxiae – Tacitus, Annales, XIII, 45. [przypis tłumacza]

      62

      magna (…) fortuna – Seneca, De consolatione. Ad Polybium, 26. [przypis tłumacza]

      63

      Uberibus (…) modo – Iuvenalis, Satirae, VI, 272. [przypis tłumacza]

      64

      to, czego się żałuje (…) – przykłady zaczerpnięte z Cycerona: Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, III, 34. [przypis tłumacza]

      65

      Obstupuit (…) tollit – Ovidius, Metamorphoses, X, 666. [przypis tłumacza]

      66

      abducendus (…) currandus est – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] VI, 35. [przypis tłumacza]

      67

      Uczniowie Hegezjasza (…) uśmiercają się głodem – Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, III, 34 oraz Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, VIII, 9. [przypis tłumacza]

      68

      Subriusz Flawiusz, skazany z rozkazu Nerona na śmierć (…) – Tacyt, Roczniki, XV, 67. [przypis tłumacza]

      69

      Wiele dobrego wyświadczył L. Silanusowi (…) – Tacyt, Roczniki, XVI, 7. [przypis tłumacza]

      70

      Spero (…) imos – Vergilius, Aeneida IV, 382, 387. [przypis tłumacza]

      71

      Ksenofon, przystrojony w wieniec, składał właśnie ofiarę (…) – Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, V, 10. [przypis tłumacza]

      72

      Epikur