Cudna mieszczka. Gomulicki Wiktor Teofil

Читать онлайн.
Название Cudna mieszczka
Автор произведения Gomulicki Wiktor Teofil
Жанр Повести
Серия
Издательство Повести
Год выпуска 0
isbn



Скачать книгу

(daw.) – diabeł. [przypis edytorski]

      4

      jąć – zacząć. [przypis edytorski]

      5

      femurały (z łac. femur: udo) – krótkie, obcisłe spodnie, przylegające do uda. [przypis edytorski]

      6

      kum – tu: kolega, sąsiad. [przypis edytorski]

      7

      pod dobrą datą (daw., pot.) – nietrzeźwy, pijany. [przypis edytorski]

      8

      szarszan – rodzaj szabli. [przypis edytorski]

      9

      granowity – graniasty, kanciasty. [przypis edytorski]

      10

      harkabuz a. arkebuz (z fr.) – strzelba lontowa, gładkolufowa, używana od XV do XVII w. [przypis edytorski]

      11

      Mazurowie naszy (…) Hu-ha – popularna piosenka z XVII w. [przypis edytorski]

      12

      dać w bok kułaka – trącić pięścią (kułakiem) w bok. [przypis edytorski]

      13

      laudetur (łac.) – niech będzie pochwalony. [przypis edytorski]

      14

      in saecula (łac.) – na wieki. [przypis edytorski]

      15

      Lido – niewielka wyspa w pobliżu Wenecji. [przypis edytorski]

      16

      zawdy (daw.) – zawsze. [przypis edytorski]

      17

      czeladź – służba; ogół służby zatrudnionej we dworze a. w domu. [przypis edytorski]

      18

      ekloga – sielanka; pieśń opiewająca życie pasterskie. [przypis edytorski]

      19

      ślady strasznego pożaru sprzed lat pięciu – w 1607 roku pożar, zaprószony przez kuchnie polowe rozbite na rynku przez szlachtę, zniszczył wiele kamienic Starej Warszawy, groziło także zajęcie ogniem zamku (wówczas w trakcie rozbudowy). [przypis edytorski]

      20

      belweder, belwederek (z wł.) – dosł.: piękny widok; tu: balkon z widokiem na okolicę. [przypis edytorski]

      21

      korab – statek. [przypis edytorski]

      22

      surmacz (daw.) – trębacz; por. surma: trąbka alarmowa. [przypis edytorski]

      23

      ave (łac.) – bądź pozdrowiony/pozdrowiona. [przypis edytorski]

      24

      instrumenta – daw. forma N.lm; dziś: instrumenty. [przypis edytorski]

      25

      rzekę – dziś: mówię; por. czas. rzec. [przypis edytorski]

      26

      tokaj – białe, deserowe wino węgierskie. [przypis edytorski]

      27

      Waścin – pański; por. Waść, tj. Wasza Miłość, daw. zwrot grzecznościowy. [przypis edytorski]

      28

      kalumnia – oszczerstwo; fałszywe oskarżenie. [przypis edytorski]

      29

      szmekier (z niem.) – daw. pracownik służb celnych, poszukujący towarów pochodzących z przemytu. [przypis edytorski]

      30

      czerwieńce – czerwone złote. [przypis edytorski]

      31

      varietas delectat (łac.) – rozmaitość bawi. [przypis edytorski]

      32

      petercyment – rodzaj słodkiego wina hiszpańskiego; nazwa od imienia i nazwiska Pedra Jiméneza. [przypis edytorski]

      33

      dolce (wł.) – słodkie. [przypis edytorski]

      34

1

corpo di Bacco (wł.) – dosł. na ciało Bachusa (przekleństwo). [przypis edytorski]

2

kamrat – kolega, kompan, towarzysz. [przypis edytorski]

3

bies (daw.) – diabeł. [przypis edytorski]

4

jąć – zacząć. [przypis edytorski]

5

femurały (z łac. femur: udo) – krótkie, obcisłe spodnie, przylegające do uda. [przypis edytorski]

6

kum – tu: kolega, sąsiad. [przypis edytorski]

7

pod dobrą datą (daw., pot.) – nietrzeźwy, pijany. [przypis edytorski]

8

szarszan – rodzaj szabli. [przypis edytorski]

9

granowity – graniasty, kanciasty. [przypis edytorski]

10

harkabuz a. arkebuz (z fr.) – strzelba lontowa, gładkolufowa, używana od XV do XVII w. [przypis edytorski]

11

Mazurowie naszy (…) Hu-ha – popularna piosenka z XVII w. [przypis edytorski]

12

dać w bok kułaka – trącić pięścią (kułakiem) w bok. [przypis edytorski]

13

laudetur (łac.) – niech będzie pochwalony. [przypis edytorski]

14

in saecula (łac.) – na wieki. [przypis edytorski]

15

Lido – niewielka wyspa w pobliżu Wenecji. [przypis edytorski]

16

zawdy (daw.) – zawsze. [przypis edytorski]

17

czeladź – służba; ogół służby zatrudnionej we dworze a. w domu. [przypis edytorski]

18

ekloga – sielanka; pieśń opiewająca życie pasterskie. [przypis edytorski]

19

ślady