– w środku, w brzuchu. [przypis edytorski]
82
mas (gw.) – masz. [przypis edytorski]
83
brzyćki (gw.) – brzydki. [przypis edytorski]
84
kielo (gw.) – ile. [przypis edytorski]
85
cas (gw.) – czas; raz w kielo cas – raz na długi czas, niekiedy. [przypis edytorski]
86
matusia… rzemyk za piec wrazili (gw.) – mama wrzuciła rzemyk za piec (użycie czasownika w lm wyraża szacunek do osoby, o której się mówi). [przypis edytorski]
87
paświsko (gw.) – pastwisko. [przypis edytorski]
88
pośli (gw.) – poszli. [przypis edytorski]
89
kiermas – właśc. kiermasz, odpust. [przypis edytorski]
90
mechem (gw.) – dziś popr.: mchem. [przypis edytorski]
91
dopiro (gw.) – dopiero. [przypis edytorski]
92
godali (gw.) – gadali, mówili. [przypis edytorski]
93
cynią (gw.) – czynią. [przypis edytorski]
94
błona – w średniowieczu szkło było bardzo drogie, więc mniej zamożni ludzie wstawiali w okna pęcherze rybie lub zwierzęce. [przypis edytorski]
95
bez (gw.) – przez. [przypis edytorski]
96
wilku – popr. forma C. lp: wilkowi. [przypis edytorski]
97
nawedem raz słysał (gw.) – nawet raz słyszałem. [przypis edytorski]
98
kunie (gw.) – konie. [przypis edytorski]
99
kuniami (gw.) – końmi. [przypis edytorski]
100
przez (gw.) – bez. [przypis edytorski]
101
dy a. ady (daw.) – przecież, ależ. [przypis edytorski]
102
tarasić (gw.) – deptać, tratować. [przypis edytorski]
103
plebański (daw.) – księży, proboszczowski. [przypis edytorski]
104
spierą (gw.) – spiorą. [przypis edytorski]
105
Scepon (gw.) – Szczepan. [przypis edytorski]
106
z kijmi – dziś popr. forma N. lm: z kijami. [przypis edytorski]
107
rzyka (gw.) – rzeka. [przypis edytorski]
108
karbowy (daw.) – nadzorca robotników. [przypis edytorski]
109
gadzina – w Krakowskiem lud nazywa gadziną zwierzęta domowe i drób. [przypis autorski]
110
pirwy (gw.) – pierwej, najpierw. [przypis edytorski]
111
sapi (gw.) – sapie. [przypis edytorski]
112
przystawa – dziś popr.: przystaje. [przypis edytorski]
113
ino (gw.) – tylko. [przypis edytorski]
114
dy (daw.) – przecież. [przypis edytorski]
115
na wnątrzu (gw.) – w środku, w brzuchu. [przypis edytorski]
116
mgli (gw.) – mdli. [przypis edytorski]
117
odjeść się – najeść się. [przypis edytorski]
118
wsyćko (gw.) – wszystko. [przypis edytorski]
119
bez (gw.) – przez. [przypis edytorski]
120
kaj (gw.) – dokąd. [przypis edytorski]
121
barć – dziupla w pniu drzewa z gniazdem pszczół. [przypis edytorski]
122
zawdy (daw.) – zawsze. [przypis edytorski]
123
abo (daw.) – albo. [przypis edytorski]
124
chrobacek (gw.) – robaczek. [przypis edytorski]
125
ady (daw.) – przecież, jednak, ależ. [przypis edytorski]
126
janioł (gw.) – anioł. [przypis edytorski]
127
nikaj (gw.) – nigdzie. [przypis edytorski]
128
tutok (gw.) – tutaj. [przypis edytorski]
129
kajsi (gw.) – gdzieś. [przypis edytorski]
130
cegozem sie bał (gw.) – czego się bałem. [przypis edytorski]
131
ady a. dyć (daw.) – przecież, właśnie, ale. [przypis edytorski]
132
obmierzle – okropnie, obrzydliwie. [przypis edytorski]
133
krajka – chustka. [przypis edytorski]
134
kuń (gw.) – koń. [przypis edytorski]
135
kiej (gw.) – kiedy. [przypis edytorski]
136
kaj (gw.) – gdzie. [przypis edytorski]
137
dy a. ady (daw.) – przecież, ależ. [przypis edytorski]
138
chrobacek (gw.) – robaczek. [przypis edytorski]
139
szkarpa – skarpa, przypora muru w kształcie wystającego na zewnątrz filaru. [przypis edytorski]
140
monstrancja – naczynie liturgiczne w kształcie słońca na nóżce, w którym wystawia się hostię podczas mszy i procesji. [przypis edytorski]
141
źróbek (gw.) – źrebak. [przypis edytorski]
142
cnić się – tęsknić. [przypis edytorski]
143
rejwach – hałas, zamieszanie. [przypis edytorski]
144
co (gw.) – tu: że. [przypis edytorski]
145
bajtała – gaduła, kłamczuch. [przypis edytorski]
146
fara – kościół parafialny. [przypis edytorski]
