Офыкларга карап… = Гляда в даль. Кадыйр Сибгатуллин

ата…

      Иртәнге җил йөри яр буйлап.

      Бер кыз килә ярдан,

      әллә болай,

      әллә инде берәр уй уйлап.

      Су читендә яткан ак ташларда

      баскан саен эзе кала күк.

      Бер офыкка,

      бер дулкынга карый

      Кояш тоткан сабый бала күк.

      Нурлар суга төшә сынып-сынып,

      балкып китә дулкын суларда.

      Ташка бәрелеп, вак тамчылар оча,

      кулын суза кызый шуларга…

      Каян таныш?

      Каян беләм аны?

      Яңа әле миңа бу елга.

      Яр буеннан яланаяк килеп,

      атлады да керде уема.

      Чишенер дә

      хәзер суга чумар,

      дулкыннарга дулкын кушылыр.

      Каян таныш?

      …Яланаяк кына

      үтә торган яшьлек шушыдыр.

      Гомер

      Ярсу бар, ярсу бар,

      ярсулар…

      Яну бар, яну бар,

      янулар…

      Көн буе,

      ай буе,

      ел буе

      ашыгып,

      ашкынып барулар.

      Ялгышлар

      яшьлектә,

      юлларда

      иңнәргә, якага тотына.

      Ачышлар

      бик нәни булса да,

      төннәрдә йокылар онтыла.

      Йөгерү,

      егылу,

      торулар.

      Омтылу,

      эзләнү ымсынып.

      Бәхеткә талпыну,

      очрату…

      Тормышка,

      яшәргә комсызлык.

      Пыскыган йөрәкләр эзләүче

      тынлык бар,

      тынычлык,

      аныклык –

      газапсыз,

      шатлыксыз,

      бәхетсез

      караңгы тормышка таныклык.

      Гомер зур.

      Гомер зур.

      Гомер зур.

      Көннәр бар,

      айлар бар,

      еллар бар.

      Тын калсам, тукталсам,

      йокласам,

      шул еллар үпкәләп еларлар.

      Әтигә

      Кайберәүләр

      (и… беләләр)

      таш астында чүп күрәләр.

      «Тирән үтеп,

      тирән итеп»

      бәя биреп, җан теләләр:

      «Сүзе әче,

      теле зәһәр,

      шундый иде әтисе дә…»

      Гаделлекне,

      шушы Җирне

      яклап аудың,

      әти,

      син дә.

      Охшый алсам иде сиңа,

      сиңа гына,

      әти,

      мин дә.

1968

      Әбием

      Үзе инде җәннәт түрендәдәр,

      калмагандыр ишек катында.

      Төннәрен дә оныта алмый иде

      көнгә биш намазы хакында.

      Без йокыдан торсак,

      ул бөгелгән.

      Өйлә җитте исә –

      тезләнгән.

      Бүгенгесен түгел,

      киләчәген

      намазлыкка ятып эзләгән.

      Йөзләрендә чагылып,

      намазлыкка

      төшеп сүнде күпме таңнары!

      Кызганмады.

      Үз догасы белән

      намазлыкта чыкты җаннары.

      Хак булган ул димим.

      Ялгышына,

      язмышына тимим мин аның.

      Бу тормышның ваемсызлыгына

      бирешмәде аның иманы.

      Безнең дә бит көнгә биш кат намаз.

      Алдыбызда