SA BABAYE. Kahilum nga kamatuoran. СтаВл Зосимов Премудрословски

kaniya.

      Nagdako sa escalator, nga wala’y mahimo, gipadayon sa Tarzan nga gub-on ang Humanoid sama sa usa ka itoy. Gisumbag niya, gamay, ug, pagsukol, nasuko.

      – Hunong na, Tarzan! – pagtul-id sa iyang kalo, nagdako nga Lech. – paghuman!!

      Ang Tarzan temporaryo nga mihunong, ug ang Humanoid, nga nagpahimulos sa panahon, gipakusgan ang iyang kalo sa iyang kaugalingon ug gikuha kini, nagsugod sa publiko pagdugmok sa mga kuto. Dili gusto kini ni Tarzan, ingon man mga pedestrian nga nagtindog ug nagtuyok sa escalator.

      – Unsa man, mga baka, gipakaulawan kami?? misinggit siya sa tibuuk nga subway ug nagpadayon sa pag-uyog sa Humanoid. Dili mapugngan kini ni Lyokha ug giduso ang «kuneho nga unggoy», siya nakasuko ug nahulog sa iyang asno, gipuspusan ang mga inosenteng nagatindog nga pasahero. Gikan sa kilid sa nahulog nga pagkasuko sa kadaghanan nagsunod. Tungod sa Tarzan, ang tanan nga nagtindog sa tuo, ug dayon sa wala, nagsugod sa pagkahulog. Ug usa ra ang paghunong sa manager sa escalator nga nakaluwas gikan sa mga kadaut, apan nagdugang ang kusog sa pagkahulog. Ang usa ka tapok sa gamay nakita na sa ubos.

      Gikan sa subway kami gibiaybiay, ug si Tarzan gamit ang tudlo.

      – Hmm, hain ang imong kushu-wushu? pangutana sa Humanoid. – unsa, schmuck, nakuha kini?

      – Paghilom, balwarte. – Gikawatan ang Tarzan, gipadapat ang niyebe sa iyang mata. – Maayo nga pag-adto pagkuha pagkuha usa ka pantalan.

      – Mahigugmaon, layo ba ang simbahan? Nangutana ko.

      – Nigawas. Mga asul nga glows, tan-awa ang simboryo? – gipakita ni Lyokha.

      – Hinuon, sa impyerno sa imong kaugalingon, unsa pa ka labi pagputol?! – Nakurat ako sa pagtan-aw sa layo gikan kanamo ngadto sa kaniya, ingon nga sa Beijing.

      – Wala, kinahanglan nimo nga kuhaon ang sled gikan sa bata, ug ang freak mokuha kanimo. – pinched Tarzan.

      – Imong buang imong kaugalingon!! – Ang Lech nabuak ug sa ingon hinungdan sa usa ka riot sa Tarzan.

      – Naa pa ka? Nagpalit ba ka bino?

      – Ug alang sa unsa?! ang Humanoid nangutana, gibuak ang iyang gamay nga mga mata sa rat.

      – Sa imong asno! Nagpalayo, mahilakon nga iro!! – mimando sa Tarzan.

      – Unsa imong gisinggitan?! – nakasala sa Lyokha.

      Matinud-anon, kung ako adunay kuwarta, ihatag ko kini kaniya, apan ang ingon nabantayan lamang sa Humanoid. Kanunay siyay kwarta. Siya lamang ang naghunahuna nga wala kami kahibalo, ug naghunahuna kami nga nahibal-an, tungod kay kanunay kami nagtindog sa iyang luyo.

      Human sa pag-inom sa usa ka botelya nga pantalan, ang Lech nagyelo ug nagyatak sa ulahi namo. Pag-adto sa diretso sa sidewalk, wala na kami nabalaka.

      – Wala’y kaulaw!! – nakadungog kami og kusog, tigulang nga tingog. Paglingi ug nakita si Lech nga nagbarug, nga yano nga nagsulat sa tunga sa sidewalk, wala magtagad sa mga lumalabay. Ug ang tigulang ra nga lola nga gipsiyo nga naghimo usa ka pahayag sa kaniya. Lahi ang iyang reaksiyon. Gikuha niya ang opurtunidad sa Soviet nga nagbantay ug wala’y pagtago sa kaulaw, ug wala’y hunong nga gibiyaan kini, gipunit kini sa kwelyo ug gilaraw ang opener.

      – Pagahatagan ko ikaw karon.

      – Lyoha, preno. Buang ka ba? – gipahunong namo siya.

      – Ug kauban nimo siya?! Kinahanglan ka nga mag-shoot!! – nakalingkawas gikan sa mga shaggy paws sa Humanoid, ang tigulang nga babaye misinggit, nga midagan palayo.

      – Kinahanglan nga mag-shoot ka. – ug among gidakup si Lyokha sa armpit ug gidala ang mga lima ka metro, gilabay siya sa usa ka snowdrift aron pabugnawan. Human sa pagpanabako, nagpadayon kami.

      Tungod kay gipatibulaag ang mga nagpakilimos sa gipsi ug tigulang nga mga babaye sa simbahan, gibutang namon si Leha gamit ang iyang kalo sa ganghaan sa balkonahe, ug nangadto kami, ingon siya gisultihan, sa templo aron mag-ampo sa Diyos, aron nga mas daghan ang ilang itapon. Mituo siya, ug kita nakasala. Misulod kami sa balay ug nanglingkod sa mga bangko nga natulog. Mainitong kini milihok.

      Wala ko kahibalo kung pila ang atong gibug-aton, apan gipakurat kami ni Lech.

      – Stasyan, Tarzana!

      – Pahawa gikan kanako, Satanas!!

      mubo nga sulat 14

      Silong sa Kalag

      – Karon? Mobalik ba kini nga nataran?

      – Gikasubo, may usa ka pool.

      – Maayo.., ug mga awto sa palibot.

      – Ikaw, Dan bazaar, nga adunay usa ka lugar?

      – Muuu. – miingon si Denis. – paghulat, ha?! Didto!.. silong!! Nagpuyo ko niini sulod sa unom ka bulan!!!

      Kami midangup kaniya.

      Ang pagkanaog sa karton sa mga hagdanan sa silong sa silong, gikan sa wala nakita namon ang usa ka jamb ug usa nga ikatulo sa pultahan nga nagbitay niini, dayag, ang agianan sa silong.

      – Kuhaa kini!! Nagsinggit ako og dyip. Siya bantog nga miabug kaniya, gipaundang ang pultahan sa usa ka dagundong. Misakay ang dyip sa sulud sa agianan.

      – Oh-boy, apan shit floats dinhi?! – ang mga gypsies nahadlok ug, nabuak sa tubig, nahiuli sa amon.

      – Unsa man kini, makapadasig? – pangutana ni Dan.

      – Umari ka ug dinhi sa isla nakainom mi. Ang kahayag nahulog gikan sa pag-abli ug wala’y usa. (Kana mao, mga polis). – Nakahukom ako ug gikuha ang usa ka botelya nga pantalan. Giablihan kini sa usa ka lingin sa akong mga ngipon, gihatag nako kini sa usa ka higala. Gusto kong matikdan nga ang mga komunista, pulis, militar ug mga wala’y puy-anan ang adunay katungod nga tinuud nga tawagan ang matag usa nga «kauban!», Tungod niini, ang pagsalikway sa una nga tulo, ang mga walay puy-anan nga mga tawo ang bugtong sosyal nga strata sa populasyon nga naabot ang komunismo. Ug unsa: ang mga butang libre; pagkaon sa mga basurahan o pagpakaon, libre usab; puy-anan sa mga silong ug mga attics, usab libre. Unsa man ang komunismo?! Sa laktod, gidawat sa akong higala ang tanyag gikan kanako. Giablihan nako ang laing botelya sa pantalan ug gihalad kini sa Dan ug ang ikatulo, pag-abli, gitugyan ko ang dyip. Nalibog sila, ug mikuha ako usa ka baso nga magamit ug gipaila kini sa sentro sa panon.

      – Che, gipintalan? Ibubo?! – Mipahiyom ko. Sila nga tulo gibubo nako sa usa ka higayon ug usab nahulog sa kalibug, nagtutok kanako sa makugihon.

      – Unsa ang imong gitutokan? Manginum ta! Gisugyot ko ug miinom usa ka baso. Ang pagpakahilum nabuak sa dili mahibal-an nga kauban.

      – Ug dili kini bisan usa ka isla, apan kini nga wh-how-it?

      – Ass. – Gipamatud-an sa mga Gypsies.

      – Oo… dili, maayong pag-ayo-sa-udto-maayo-sa udto,..

      – Aw, ayo?

      – P-peninsula, moral. – gitul-id sa usa ka pagbiaybiay ni Dan.

      – Oo. Gipsi, unsa man ang imong gibuhat? – Gipugngan sa kaubanan ang iyang atensyon.

      – Kuz Jabere, Vishma.

      – Ug sa Russian? Nangutana ko.

      – Sa Ruso ayaw paghubad.

      – Tan-awa, gipalagpot ang minuto nga kahilom ug gipadako ang tudlo sa usa ka kamot, Kauban, ug ang uban nga gihuptan, nagpunting sa usa ka kamao nga may mga saput, ang gipsi sa oras nga nagbutang usa ka balod sa iyang kaugalingon, hinungdan nga ang tanan naglutaw. Ang mga bilog nagpakita sa tubig gikan sa kolum sa hagdan sa silong sa silong, nga naaninag sa hingpit nga pagkilom, unya usa ka makusog nga ulo sa kalbo ug usa ka namusok nga muzzle sa pipila ka babaye. Ug kining tanan dili kadali.