Klub niewiernych. Agnieszka Lingas-Łoniewska

dzieciaków z sąsiedztwa. Jednak jej stary sprawiał jej lanie niezwykle rzadko. Wolał wyżywać się fizycznie na żonie, dla córki rezerwując inne, zewnętrznie mniej inwazyjne formy upokorzenia.

      Justyna zaparkowała pod bramą, w której mieszkała przyjaciółka, wzięła głęboki wdech i wysiadła z samochodu. Przyjeżdżając tutaj, rzadko bo rzadko, zawsze musiała pokonać niewytłumaczalny strach, że wszystko nagle cofnie się w czasie i ona znowu zacznie kulić się w pobliskiej zimnej bramie. I czekać, nie wiadomo jak długo.

      Ewka przywitała ją z uśmiechem i butelką wina w ręce. Justyna zdecydowała, że nie pójdzie jutro do pracy. Musiała wszystko przemyśleć, podjąć jakieś kroki, żeby ratować siebie i swoje życie. Przyjaciółka zrobiła kolację na szybko, przekąski, ser, winogrona, a Justyna, pomagając jej niemrawo, w urywanych zdaniach opowiedziała o wydarzeniach z popołudnia i wieczoru. Ewa przytakiwała, ale litościwie nie zabierała głosu na temat mamuni i siostrzyczki, bo Justyna doskonale wiedziała, jakie zdanie ma na ich temat przyjaciółka. Gdy tylko zaczęła chodzić z Piotrkiem, szczęśliwa i zakochana, nie zwracała wówczas za bardzo uwagi na stosunek jego rodziny do niej.

      Kiedyś, jeszcze grubo przed ślubem, Ewa miała okazję spotkać Justynę w towarzystwie Piotra, Beaty i Urszuli i krótka, niezręczna rozmowa połączona z obserwacją wystarczyła, żeby wyrobiła sobie pogląd na sytuację.

      – Justysiu, pamiętaj, że w tym przypadku dostaniesz nie tylko Piotrka, ale także bagaż w postaci jego matki i siostry – powiedziała potem przyjaciółce.

      Pamiętała, że Justyna zbagatelizowała to ostrzeżenie, uznając, że po ślubie wszystko się zmieni. Zachowała się jak typowa naiwna i pełna nadziei przyszła żona, która uważała, że założenie obrączki i wypowiedzenie słów przysięgi w magiczny sposób uzdrowi relacje i sprawi, że ukochany zacznie inaczej postrzegać świat, że całkowicie zmieni się jego perspektywa i priorytety. Głupia, głupia i jeszcze raz głupia.

      Wypiły wino do końca, potem Justyna znowu sobie popłakała, rozczarowana nieco, że Piotrek nie próbował nawet sprawdzić, czy szczęśliwie dotarła do Ewy. A przecież wychodziła taka roztrzęsiona – dobry mąż, nawet nie przepraszając, martwiłby się o jej stan. Aż tak bardzo go nie interesowała? Za to dostała kilka wiadomości od Dawida, który dopytywał, czy wszystko w porządku. Poinformowała go, że jest u serdecznej przyjaciółki i że weźmie nazajutrz urlop na żądanie. Obiecał, że zrobi za nią zestawienia i żeby się niczym nie przejmowała, tylko wypoczęła i wszystko na spokojnie przemyślała. Cieszyła się, że ma takiego przyjaciela i zasypiając, już nieco pijana i zmęczona wyczerpującym emocjonalnie dniem, pomyślała, że takiego faceta to każda kobieta chciałaby mieć.

      Tak – dlaczego miałaby się z tym kryć? – zazdrościła jego żonie.