Gevaarlijke Dingen. Amy Blankenship

      *****

      Alicia deed meer lippenstift op om van het onschuldige gezicht af te komen dat haar in de spiegel aanstaarde. Ze was boos, niet op Kane omdat hij het spreukenboek van haar had afgepakt… het was tenslotte Kane's boek. Maar ze was boos op iedereen omdat ze haar behandelden als een baby. Ze woonde verdomme in een nachtclub.

      Ze was misschien naar een kostschool geweest, maar het was geen kinderdagverblijf geweest. Ze was tenslotte een poema en kon heel goed voor zichzelf zorgen. Vanwege de strikte regels en waakzame ogen van de leraren, had Alicia de kunst van sluipen beheerst om haar vrijheid te krijgen. Haar dierlijke kant had er nooit van gehouden in een kooi te zitten.

      Nu ze thuis was en haar familie bescherming nodig had, was het niet eerlijk dat iedereen samenwerkte en haar er buiten liet. Als Micah hier was geweest, zou hij haar behoeften hebben begrepen en zo beschermend als hij was, had hij nooit geprobeerd haar vrijheid weg te nemen. Dat was zeker iets dat ze op prijs stelde van Kane… hij had het vandaag voor haar opgenomen alsof hij begreep waar ze doorheen ging.

      Daarin lag het grotere probleem. Micah was vermist en ze zou hem zeker gaan vinden ook als ze elk paranormaal wezen in de stad moest aanpakken om het te doen… te beginnen met de vampiers en weerwolven.

      Ze fronste naar zichzelf in de spiegel, wetende dat ze alles had verknoeid door een spreuk op het kerkhof te gebruiken. Tot dat moment besefte ze niet dat er twee compleet verschillende soorten vampiers waren.

      Tijdens haar korte bezoeken naar huis had ze Michael nog nooit ontmoet, of een andere vampier, en de enige die haar op school regelmatig had opgezocht, was Micha. Hij kwam naar de school en nam haar mee voor een weekend en op feestdagen. Dat was wanneer ze het bos in gingen waar hij haar leerde vechten met en zonder wapens.

      Wanneer ze niet trainden, zouden ze shiften en rennen, genietend van de vrijheid. Vanwege Micah was ze slimmer, sneller en harder dan de meeste vrouwelijke shifters. Micah was altijd haar held geweest en hij was de enige in de familie die niet dacht dat het een meisje was met een handicap.

      Ze herinnerde zich nog de eerste keer dat Micah haar voor een weekend van school had gehaald. Ze waren de bossen in gegaan en hadden hun kamp opgezet voordat Micah haar vertelde dat ze zouden gaan rennen. Alicia had nog nooit zo een gelegenheid gehad en ze was zo opgewonden dat ze, toen ze veranderde, op topsnelheid begon te rennen en drie complete loopcircuits rond het kamp maakte.

      Toen ze stopte, keek ze naar Micah die zijn buik vasthield van het lachen. Eerst dacht ze dat hij haar uitlachte, maar het bleek dat hij lachte om hoe stom de rest van hun familie was. Geen van hen had de tijd genomen om haar over haar poema-afkomst te leren, en ze lieten haar ook niet heel veel lopen. Alleen al het kijken naar haar genietend van de vrijheid gaf hem de indruk van een kitten die voor de eerste keer naar buiten ging. Ze was opgegroeid met de gedachte dat alle vampiers monsters waren, want dat was wat Nathaniel zijn kinderen had geleerd. Nathaniel had het mis gehad. Als Kane niet was bevrijd uit het graf waarin haar vader hem had verdoemd, dan zou ze zeker op de begraafplaats zijn gedood.

      Ze was dankbaar dat Kane daar was om haar te redden, maar ze wilde niet stoppen met het zoeken naar haar geliefde broer. Ze zou dit keer voorzichtiger zijn. Ze kon Kane nog voor één ding bedanken en dat was dat dankzij hem Michael haar had gekust. Ze vroeg zich af of Michael alleen een kind zag toen hij naar haar keek. Op een of andere manier twijfelde ze eraan. Ze glimlachte naar zichzelf in de spiegel. Het was een geweldige kus geweest.

      Ze draaide zich om voor de spiegel en zorgde ervoor dat ze er niet uitzag als het kind zoals ze haar allemaal behandelde. De zwarte leren rok had een rits vanaf de zoom vanaf haar dij helemaal omhoog en ze liet het met opzet half opengeritst. Het zwarte shirt was gemaakt van een doorzichtig lichtgewicht materiaal met daaronder een heel klein zijden topje.

      Ze stopte een paar verdwaalde blonde haarlokken onder de Cleopatra-pruik die ze in een koffer met Halloween-kostuums op zolder had gevonden. Zelfs moest ze toegeven dat de slinkse outfit haar er zo sexy liet uitzien.

      Ze wedde geld dat als Quinn of iemand die ze kende haar nu zag, ze er geen idee van hadden dat zij het was. Quinn was zo druk met Kat achterna te zitten en probeerde te doen alsof hij dat niet deed, dat hij Alicia sowieso geen aandacht had geschonken. Nu hij en Kat samen waren… had hij al zijn aandacht op zijn maat gericht. Het meeste dat hij had gedaan was twee shifterwachten bij Alicia gezet en haar gezegd om uit het zicht te blijven totdat ze besloten dat het veilig genoeg was om naar buiten te komen om te spelen.

      Haar lijfwachten waren stom als wat, alleen spieren en geen hersens. Het zou niet veel vergen om hen te slim af te zijn en te ontsnappen uit haar kleine gevangenis. Ze zou vanavond op jacht gaan naar Micah, met of zonder hun goedkeuring.

      Quinn vertelde haar dat Micah uit zichzelf was weggegaan en hij wist de weg terug als hij naar huis wilde, maar ze wist dat Micah niet zomaar weg zou gaan… althans niet zonder haar mee te nemen. Micah zat in de problemen… ze kon het voelen. Alicia rechtte haar schouders en hield haar kin uitdagend omhoog.

      Met alle blootgestelde huid zou ze er hopelijk uitzien als een prostituee voor de ontvoering van weerwolven of een avondmaal voor een of andere nietsvermoedende vampier. Ze wist zeker dat als ze met hen één voor één kon vechten, ze het kon laten praten voordat ze het doodde.

      Ze had genoeg spionage verricht om erachter te komen wat er echt aan de hand was en ze gaf Kane niet de schuld ervan. Zolang de vampier niet Michael of Kane was, was hij dodelijk. Wat betreft weerwolven… als ze in slavenhandel verkeerden of Micah hadden, dan waren ze niet beter dan de zielloze vampiers.

      Ze liet het kleine hartvormige kristal om haar nek glijden. Het was meer dan een eenvoudige ketting. Ze had magie bestudeerd zolang ze zich kon herinneren en dit kristal zou het onmogelijk maken om haar deze keer onder invloed van een vampier te zetten… zelfs een krachtige vampier als Kane of Michael. En ze herinnerde zich ook enkele van de eenvoudige spreuken uit het boek dat Kane van haar had weggenomen.

      Vanavond zou ze erachter komen hoe het was om echt deel uit te maken van deze familie… ze zou in deze oorlog vechten, of haar broers en de jaguars het leuk vonden of niet.

      *****

      Damon leunde achterover in de zachte stoel en staarde in de open haard terwijl hij zag hoe de vlammen zich vermengen met de schaduwen die het in zijn bakstenen omhulsel wierp. Hij pakte het glas rode wijn op en zag hoe het bewoog en voelde hoe zijn volledige kalmte hem verliet. Hij kon Syn weer tegen hem horen fluisteren.

      Toen het glas tegen de baksteen botste, drukte hij zijn vingers tegen zijn linkerslaap, wetende dat hij net zijn middernacht trek had gewekt.

      De weelderige brunette ging rechtop zitten in het bed links van hem en pruilde toen ze zag dat ze alleen op de lakens lag. Terwijl ze uit de dekens sprong, maakte ze er een show van door sensueel over de matras naar hem toe te kruipen, maar hij gaf haar geen tijd om te denken dat het zou werken. Sneller dan het menselijk oog kon waarnemen, stond Damon naast het bed met zijn vingers stevig om haar keel gewikkeld.

      Het was niet de bedoeling haar schoonheid te bedotten of haar pijn te doen, alleen om haar stil te houden terwijl zijn pupillen zich uitbreidden en hij haar volledig onder zijn dienstbaarheid plaatste. Tot nu toe had hij dat niet nodig gehad. Ze was een zeer gewillige partner, maar het was nu tijd om hun mooie vriendschap te beëindigen. Langzaam zijn mond openend onthulde hij de scherpe hoektanden. Hij wist niet waarom hij het deed, meisjes reageerden altijd hetzelfde.

      Haar ogen werden groot van afschuw en hij verstikte snel de schreeuw die zich een weg baant door haar duffe geest. Sterfelijke meisjes waren nutteloos… net zoals Katie was geweest. Hij kon het kraken van metaal nog horen en het verdonkerde zijn humeur.

      "Ik ga je een beetje helpen, meisje." Een van zijn lippen hief op in de hint van een sarcastische glimlach: "Je bent naar LA gekomen om een model te zijn, maar deze stad zit vol met andere kleine meisjes die hetzelfde willen dus dit is wat je gaat doen. Vertrouw me… dat is het beste. "

      Hij trok haar dichterbij en staarde dieper in haar ogen. "Je haat het hier. Je hebt een hekel aan LA en je wilt terug naar het kleine