Μένων. Платон

και αν ο ερωτών ήθελεν είσθαι κανείς από τους σοφούς (συζητητικούς και εριστικούς (διαλεκτικούς) και αγωνιστικούς), θα του έλεγον, ότι και εις εμέ έχει λεχθή· εάν δε δεν λέγω ορθώς, είναι ιδική σου δουλειά τόρα να λάβης τον λόγον και να ελέγχης (αποδεικνύων). Εάν όμως, φίλοι, όπως εγώ και συ, θα ήθελον να συνδιαλέγωνται, τότε πρέπει, κάπως πλέον ήρεμα και διαλεκτικά, ν' απαντήσω. Είναι δε, ίσως, μάλλον διαλεκτικόν, όχι μόνον το ν' αποκριθώ εγώ ταληθή αλλά και εκείνα τα οποία ο ερωτώμενος ομολογεί ότι γνωρίζει. Θα προσπαθήσω δε και εγώ έτσι να σου ομιλήσω· τι ονομάζεις τέλος (τέρμα); εγώ λέγω, εκείνο το οποίον έχει πέρας και έσχατον (τελευταίον), όλα δε αυτά εγώ τα λέγω τα ίδια· μόνον ο Πρόδικος ίσως θα είχεν αντιλογίας· αλλά και συ, βέβαια, ονομάζεις, εκείνο το οποίον έχει τελειώσει και έχει λήξει· αυτό περίπου θέλω να ειπώ, ουδόλως ποικίλον (περιέργως πολύπλοκον).

      Μένων

      Έτσι τ' ονομάζω· και νομίζω, ότι εννοώ τι λέγεις.

      Σωκράτης

      Επίσης και επίπεδον και στερεόν ονομάζεις κάτι, όπως αυτά τα οποία καθορίζονται εις τας γεωμετρίας;

      Μένων

      Βέβαια έτσι το καλώ.

      Σωκράτης

      Τώρα λοιπόν ειμπορείς να εννοήσης εκ τούτων εκείνο, το οποίον ονομάζω σχήμα. Διότι, διά παν σχήμα λέγω αυτό, ότι εκείνο που τελειώνει το στερεόν, αυτό είναι σχήμα· το οποίον αφού ήθελον αντιληφθή ήθελον είπει, ότι το πέρας του στερεού είναι σχήμα.

      Μένων

      Το δε χρώμα πώς ονομάζεις, Σωκράτη;

      Σωκράτης

      Είσαι θρασύς (απαιτητικός), Μένων, αφού προστάζεις γέρων άνθρωπον ν' αποκριθή σκοτούρες (δύσκολα), συ δε δεν θέλεις να ενθυμηθής, όπως μου ειπής· τι λέγει ο Γοργίας, ότι είναι αρετή.

      Μένων

      Άμα μου ειπής και τούτο, Σωκράτη, θα σου ειπώ.

      Σωκράτης

      Και ο αδαής, ακόμη, Μένων, ήθελε σ' εννοήση, όταν συ διαλέγεσαι, ότι είσαι καλός και ότι σ' αγαπούν (έχεις εραστάς).

      Μένων

      Διατί;

      Σωκράτης

      Διότι δεν κάνεις τίποτε άλλο παρά να διατάσσης εις τας διαλέξεις, όπως κάνουν, όσοι τρυφούν (διασκεδάζουν), διότι είναι τύραννοι, μέχρις ότου έλθη η κατάλληλος ώρα· συγχρόνως δε αντελήφθης, ότι είμαι κατώτερος προς τους καλούς4· θα σου χαρισθώ λοιπόν και θ' αποκριθώ.

      Μένων

      Μα κάμε μου την χάριν.

      Σωκράτης

      Θέλεις να σου απαντήσω κατά τον τρόπον του Γοργία, τον οποίον συ ευκολώτατα ειμπορείς να παρακολουθήσης;

      Μένων

      Ναι θέλω· γιατί όχι:

      Σωκράτης

      Δεν ομολογείς μετά του Εμπεδοκλέους, ότι υπάρχουν απορροαί(6) τινες μέσα εις τα σώματα;

      Μένων

      Βεβαιότατα.

      Σωκράτης

      Και πόροι, εις τους οποίους και διά των οποίων περνούν αι απορροαί

      αύται;

      Μένων

      Είναι αληθές.

      Σωκράτης

      Και ότι εκ των απορροών αυτών μερικαί αναλογούν (ταιριάζουν) είς τινας των πόρων, και ότι άλλαι είναι μικρότεραι ή μεγαλύτεραι;

      Μένων

      Βέβαια.

      Σωκράτης

      Γνωρίζεις, βέβαια, και τι καλείται όψις;

      Μένων

      Ναι.

      Σωκράτης

      Εκ τούτων λοιπόν εννόησε, εκείνο που λέγω, όπως λέγει ο Πίνδαρος. Το χρώμα δεν είναι παρά

4

Υποχωρώ εις τους ωραίους