De Drie Musketiers dl. I en II. Dumas Alexandre

in de straat la Harpe.” – „Volgdet gij haar in huis?” – „Nooit, Excellentie! ik wachtte haar voor de deur.” – „En wat voor reden gaf zij u, om dus alleen binnen te gaan?” – „Zij gaf mij geen reden en zeide mij alleen, dat ik zou wachten, en ik wachtte.” – „Gij zijt een zeer toegevend echtgenoot, mijn waarde heer Bonacieux!” zeide de kardinaal.

      „Hij heeft mij waarde heer genoemd,” dacht de winkelier bij zich zelven, „duivelsch! de zaken nemen een goede wending.”

      „Zoudt gij die huizen herkennen?” – „Ja.” – „Weet gij de nummers?” – „Ja.” – „Welke zijn ze?” – „No. 25 in de straat Vaugirard; No. 76 in de straat la Harpe.” – „Goed,” zeide de kardinaal.

      Bij deze woorden nam hij een zilveren tafelschel, en een officier trad binnen. – „Ga,” zeide hij halfluid, „ga Rochefort roepen: dat hij dadelijk kome, indien hij te huis is.” – „De graaf wacht,” antwoordde de officier, „en verzoekt dringend Uwe Eminentie te spreken.”

      „Uwe Eminentie,” pruttelde Bonacieux, die wist, dat dit de titel was, dien men gewoonlijk den kardinaal gaf.

      „Dat hij kome, dat hij onverwijld kome,” zeide Richelieu driftig. – De officier snelde het vertrek uit met een overhaasting, welke de dienaren des kardinaals gewoonlijk in acht namen, om hem te gehoorzamen.

      „Uwe Eminentie!” mompelde Bonacieux, groote, verschrikte oogen opzettende. – Vijf seconden waren er niet verloopen, sedert het vertrek van den officier, of de deur werd geopend en een nieuw personage trad binnen. – „Hij is het!” riep Bonacieux. – „Wie?” vroeg de kardinaal. – „Hij, die mijn vrouw heeft ontvoerd.”

      1

      Wij weten zeer goed, dat de benaming van „Milady” niet anders gebruikt wordt, dan wanneer die door den familienaam wordt gevolgd. Maar wij hebben dit zóó in dit manuscript gevonden, en durven het niet op ons nemen, hierin iets te veranderen.

      2

      De schrijver doelt op de spreuk van Lodewijk XIV, die tot wapen had aangenomen een zon met dit devies: „nec pluribus impar”; d. i. voor zeer vele dingen ben ik genoegzaam; dit kenschetst geheel den trotschen aard van Lodewijk XIV en ook den meer zedigen aard van Lodewijk XIII, dien de schrijver tot spreuk schijnt te geven: „pluribus impar”; d. i. voor de meeste dingen ben ik niet berekend.

      3

      Dit was de titel van den oudsten broeder des Franschen konings.

      4

      Het hoofdbureau van politie is nog heden ten dage gelegen in de straat van dien naam.