Амир Темур севган юрт. Хаким Сатторий

qoplab olibdi. Endilikda ularni asrash va yo‘qotishga bolalar bog‘chalariga sarflanganidan ko‘p mablag‘ isrof qilinmoqda. Bu xarajatlar bugun to‘yib non yeya olmayotgan, usti kiyimga yolchimayotgan oddiy odamlarning og‘zidan rizqini uzib qolish hisobiga bo‘layapti.

      Oddiy fuqaroning haq-huquqini hurmatlash va himoya qilish Temur va Temuriylar zamonida doimiy e’tiborda bo‘lganini quyidagi ikki voqea aniq ko‘rsatib turibdi.

      Rivoyatda aytishlaricha, Temur navkarlari bilan Qarshida turardi. Bir kun ertalab Sohibqiron otni sug‘orib ketayotgan ayolga ko‘zi tushadi-da, ajablanadi. Erini toptirib, so‘roq qilganda, uyida navkarlar borligini, ularning oldiga xotinini tashlab qo‘yolmasligini bayon etadi. Gap nimadaligini tushungan Sohibqiron shundan keyin odamlarning uyiga tushmaydigan, ochiq joyda o‘tov tikib yashaydigan bo‘la di. Uning yo‘riqlarida kambag‘alning sigiri yoki echkisini o‘g‘irlagan navkarga o‘lim jazosi berilishi yozib qo‘yilgan…

      Hazrat Alisher Navoiyning naql qilishlaricha («Hayrat ul-abror», 27-bob), shoh G‘oziy (Sulton Husayn Mansur Boyqaro) aylanib yurganda bir devona kampir o‘ldirilgan yolg‘iz o‘g‘lining xunini talab qiladi, shariat qozisi oldida shohning adolati va insofini guvoh sifatida keltiradi. O‘z adolati va insofi qadrini o‘limdan yuqori ko‘rgan shoh kampirning qo‘liga qilichini tutqazib, bo‘yniga ip bog‘laydi-da, boshini kundaga qo‘yadi…

      «Boburnoma»da ta’kidlanadiki, Sulton Husaynning o‘g‘illaridan biri ehtiyotsizlik tufayli bir dehqonni o‘ldirib qo‘yadi. Xun talab qilib kelishganda, pul, mol emas, o‘g‘lining o‘zini berib yuboradi.

      Endi siz oddiy mehnatkashning yengil mashina sotib olishini yoki farzandining oliy o‘quv yurtiga kirishini tasavvur qilib ko‘ring. 10–15 yillab navbatda turib, «to‘rtta g‘ildirak»ka ega bo‘la olmayotganlar, bu haqdagi orzulari sarobga aylanganlar son ming. O‘qishga pul bilan kirish esa oddiy hol bo‘lib qoldiki, aslida, u alkogolizm yoki giyohvandlikka o‘xshagan fojia. Bu illatlar jamiyatni qancha buzsa, pul bilan diplom olgan mutaxassis shuncha ziyon yetkazadi. Bu holat hali hech kimni bezovta qilayotgani yo‘q, aksincha, yangi-yangi qirralar bilan boyimoqda.

      Amir Temur ona tuproq sha’nini yuksaklarga ko‘tardi, jahon miqyosiga olib chiqdi. Bu – rad etib bo‘lmaydigan haqiqat. Yana bir haqiqat shuki, taraqqiyot har doim kuchli markazlar atrofida aylanadi. Temur poytaxtini dunyoning ko‘plab mamlakatlari vakillari tavob qildilar, o‘zaro aloqalar o‘rnatdilar. Joriy qilingan rasmiy tartibga asosan u egallagan yurtlar qaramlik ramzi sifatida sovg‘a-salom (boj) yuborishdan bo‘yin tovlamasdilar. Jumladan, Moskva ham uzoq yillar bu xizmatini ado etib turdi. Yillar o‘tib, daryolar teskari oqdi, endi poezdlar O‘zbekistondan Moskvaga qatnaydigan bo‘lib qoldi. Yurtimiz tekin va arzon xom ashyo bazasiga aylandi. Xalqini, millatini sotib, shu hisobda yashab yurganlar-chi?! Albatta, ularga rost gap yoqmaydi, tariximizga yolg‘on chaplashdan uyalmaydilar, jumladan, Temur va Temuriylar davri ni o‘z didlariga (aniqrog‘i, o‘z nafslariga) moslab talqin qiladilar. Dunyo esa rost gap bilan tirik.

      Mulohazalarning tabiiy oqimidan bobomizni qoralaydigan biror vaj topa olmayman. Aslida, bunga ma’naviy haqqim bormi? Men – kimman? «Tuxumga baho berish uchun tovuq bo‘lish shart emas» – to‘g‘ri. Biroq barcha hayot hikmati tuxum po‘chog‘iga sig‘avermaydi va barcha hikmatlarni tovuq tug‘maydi. Ba’zan alohida shaxsning, balki jami odamzodning aslo shak keltirmay qabul qiladigan muqaddas qadriyatlari bo‘lishi kerak ekan. Masalan, farzand uchun ota, shogird uchun ustozi komil. Shunga ko‘ra, buyuk Sohibqiron Amir Temurdan nuqson izlab qayerga boramiz? Tayoqning ikki uchi borligi, taraqqiyot bir-biriga zid ikki kuchning kurashi asosiga qurilgani rost bo‘lsa, barcha tabaqa va tushunchalarni o‘zida qamrab oladigan, hammani baravar rozi qiladigan zotning bo‘lishi aqldan tashqari hodisa. Yomonlarni yaxshilar yoqtirmaganidek, adolatli shoh zulm tarafdorlariga yoqmasligi tabiiy. To‘g‘rilikni himoya qilish uchun, albatta, o‘g‘rilikka qarshi kurashish kerak, kurash esa qurbonsiz bo‘lmaydi. Amir Temurning yurishlarida qon to‘kilgani, hatto (siyosatda uchraydigan hodisa) nohaq qurbonlar bo‘lganiga shubha yo‘q.

      Manzarani aniqroq tasavvur qilish uchun o‘sha zamon iboralarini ham o‘zicha tushunish kerak. Jumladan, ishonchli ma’lumotlarga qaraganda (masalan, «Boburnoma»da) «kalladan minora yasash» degani qattiq g‘azablanish belgisi sifatida, po‘pisa uchun qatl qilingan to‘rt kishining boshini to‘rt xodaga qadab, minoradek qilib qo‘yish ekan. «Tiriklay yerga ko‘mish hollari» haqida esa manbalarda tayinli gap yo‘q, u g‘irt tuhmat bo‘lishi ehtimoldan xoli emas. Nima bo‘lganda ham u kunlar uchun javobgarlik talab qilish befoyda, haqni ham, nohaqni ham Olloh o‘z ixtiyoriga olgan. Biroq baxt-saodat haqida tinimsiz qo‘shiqlar kuylangan mamlakatda millionlab odamlarning kafansiz ko‘milganiga ham tarix guvoh bo‘ldi-ku!

* * *

      (Garchi shu tuzum «nash’-u namo»laridan bahramand bo‘lib ulg‘aygan kishining u haqda achchiq ta’nalar aytishi erish tuyulsa-da, noo‘rin to‘kilgan ko‘z yoshlari, iztiroblari, aldovlar, xazon bo‘lgan umr lahzalarining achchiq azobi shuni talab qiladi. Bu tuzumning ko‘rgiligi shu ekanki, esini tanigan har bir fuqaro uni nafratlaydi, negaki, u haqda haqiqatni bilishga qancha intilsangiz, qabihligi shuncha ochilib qolaveradi. «Yolg‘onning umri qisqa», deb shuni aytsalar kerak-da).

      TA’BIR

      Safar o‘tayotgan kunlar mamlakat hayotida esda qoladigan uch muhim voqea ro‘y berdi: Toshkentda besh respublika (O‘zbekiston, Qozog‘iston, Qirg‘iziston, Tojikiston, Turkmaniston) rahbarlarining oliy darajadagi uchrashuvi (12–14-avgust), O‘zbekiston Prezidentining Hindistonga safari (17–19-avgust) va Moskvada davlat to‘ntarilishiga urinish (18–21-avgust).

      Bular hayot oqimini shunchalik tezlashtirib yubordiki, yetmish yildan buyon iskanjaga olib kelgan ba’zi qoliplardan birdaniga voz kechish mumkin bo‘ldi. Jumladan, 31 avgustda O‘zbekiston Respublikasi mustaqil, deb e’lon qilindi.

      ZANGIOTADA

      Ekspeditsiyani tayyorlash jarayonidagi hur orzularimizdan biri – dastlabki oq fotihani Toshkentning eng yirik masjidi jomesida mintaqaning eng yirik din peshvosidan olish edi – ruxsat berishmadi. Tortishib o‘tirish o‘rinsiz, maqsad xavf ostida qolishi mumkin. Birinchi ziyoratgoh sifatida esa Zangiota yodgorligi tanlandi. Zangiota – Oyxo‘ja Toshxo‘ja o‘g‘li mashhur Xo‘ja Ahmad Yassaviy hazratlarining jiyani – qadimda shu atrof-tevarakni so‘rab turgan, butun turkiy-islom dunyosida dong‘i ketgan yirik diniy-mazhabiy shaxs hisoblangan. Yodgorlikning tiklanishi bilan bog‘liq shunday rivoyat bor.

      Ma’lumki, Xo‘ja Ahmad Yassaviyning mavqeyi Turonzaminda beqiyos bo‘lgan. «Madinada – Muhammad, Turkistonda – Xo‘ja Ahmad» degan muqoyasaning o‘ziyoq buni ko‘rsatib turibdi. Sohibqiron Amir Temur Yassaviy ta’limotini chuqur hurmat qiladi va hazratni o‘zining ma’naviy pirlaridan biri hisoblaydi. Ixlos bilan Yassaviy maqbarasini qurishga kirishadi. Lekin harakatlar zoye ketaveradi – poydevor qulab tushaveradi (cho‘kaveradi). Bu sinoatga mashoyixlar ta’bir qiladilarki, Toshkent va Qovunchi orasida dafn etilgan ulug‘ zot – Zangiota Xo‘ja Ahmad avlodlaridan, uning qabri qarovsiz yotibdi, shu sabab ruhi bezovtadir. Magarki, ishni u yoqdan boshlamoq joizdir. Shunday qilib, Zangiota qabriga maqbara tiklash boshlanadi, shundan keyin Turkistondagi ishlar ham yurishib ketadi.

      …Nihoyat, buyuk bobomizni eslatuvchi birinchi maskan. Ko‘cha yuzidagi g‘ishtin darvoza bilan masjid orasi yuz metrlar bor. Yo‘lning ikki tarafi maysazor, gulzor. Ziyoratgoh hovlisiga kichikroq darvozadan kirib borilarkan. Chap tarafdagi masjid yaqinda ta’mirdan chiqarilibdi, ranglariga g‘ubor qo‘nmagan – o‘tkir, toza. To‘rdagi xonaqoh esa yarim vayrona holida.

      Qur’on tilovatining sehrli sadolari yangraydi. Hamma qabr atrofida cho‘kka tushgan, ko‘zlar yerga qadalgan, boshlar egik. Ehtimol, boshlangan safarning bexatar o‘tishi haqida iltijo, ulug‘lar ruhini madadga undash chaqirig‘i qalblardan ko‘chayotgandir.

      Hovlida imom-xatib Qosimxon hoji bilan suhbatlashdik. Ul zot shu yil haj safarini ado etib kelibdilar. Maqsadimizni eshitib, bag‘oyat xursand bo‘ldilar, dini islomiyaga, milliy qadriyatlarga e’tiborning oshgani faqat naf keltirishini ta’kidladilar. Astoydil duo qilib, har birimizga bittadan oq belbog‘ hadya etdilar. Bu latif odat – oqlik in’om etilgani