Çağdaş Azerbaycan Şiir Antolojisi. Анонимный автор

toz olmuş ayaklar altında.

      Bazısı hangi arabadaysa

      öyle unuttum gitti.

      Bazısı

      bir zaman kenarında

      Yaşadığımız nehrin

                      suyunda akıp gitti.

      Ama öylesi de var ki,

                      gitmemiş.

      Gönlümü incitmemiş.

      Öyle saatlerim var ki ağaç oldu

                      Bir dost bağında.

      Her dakikası bir meyveye dönüşmüş

                      Yeşil dalında.

      Boynuna kolumu dolarım saatimin

                      Otururum ömrümün

                      bir parçasının gölgesinde:

      Dizerim kızıl yanaklı dakikaları

      On dört günlük ay – tabağa,

                      yeriz şirin şirin.

      Her yılı tekrarlanacak

           bu dakikaların.

      Bazen düşer dakikalar dallarından

           yere bir bir

      Sahibini görüp gelir, onlar nedir,

      Saatim var

           Bir insan sevincinde

                      bir hissedir.

      Solmuş bir tebessümün

      Pırıltısını geri vermiş

      O ölmemiş. O yaşıyor.

      Anlarım var:

      Sağanak yağmur gibi yağmış

      Duygulu bir insan kalbine;

      Yeşerttiği çiçekler

                      ödüldür bana.

      Oğlanlarıma bakıyorum:

      Boylu postlu günlerimdir.

      Nurlu gecem, al sabahımdır.

      Şiirlerime bakıyorum:

      Deme ölmüş günlerimdir.

      Tutuşup deftere dökülmüş günlerimdir.

      Otuzdan çok yaşadım.

           Pişman değilim.

      Geleceğe bakıyorum,

      Dur!

           Bak ne diyorum.

      O daha ömründen değil,

           Düşün akşam – sabah

      Sen onu fethetmelisin

           Son zerresine kadar.

      TAŞ

      Yarı çıplak

             Eski insan

      Düşmanına bir taş attı,

      Kana battı.

      Taş düşmedi

             Ama yere.

      Uçup gitti.

      Ufuklardan ufuklara.

      Demeyin ki taş kayboldu.

      Oldu kılıç,

             kurşun,

                        mermi.

      Hiç durmadı fikir gibi.

      Atom gibi

      Meridyeni kırık kırık,

      Arzuları zerre zerre,

      Okyanusu parça parça

      Edip geçti…

      İşte o taş

      Şimdi yine hiç durmuyor

      Uçar nereye?

      O nötron,

      Elektron –

      Dönüp

             neler,

             neler olur.

      Alev olur,

             ölüm olur,

                        zehir olur.

      Ey yüzyıllım,

      Hakikatin kan kardeşi,

      Hiç durmaz mı, de,

      Yarı çıplak

             yarı yabani

      Eski insanın

             attığı taş?!

      HEP SEFERDE

      Trenler durduğunda,

      Uçaklar indiğinde,

      Bence bitmez ki sefer

      Seferdeysen yine de.

      İnsan dünyaya benzer –

      Seferdedir ebedî.

      Bence oturmuşsa da

      Bir taşın üzerinde.

      Anlamlı bir kitabı

      Karıştırırsa eğer,

      Güzel bir seferdedir.

      Uyuklarken her akşam.

      Uykusu köprüyse

      Günle gün arasında –

      Seferdedir o insan…

      Hatta mezarlıktaysa,

      Hatırası dostlara

      Bir tepe aşmak için

      Kuvvet verirse eğer,

      O yine seferdedir.

      Ulaşmağa var hele…

      Seferdedir

                            yol gider…

      NERIMAN HASANZADE

      (1931)

      Halk Şairi, Azerbaycan Emektar Sanat Adamı. Sayısız şiirlerin, tiyatro oyunlarının, bu bağlamda Aklına Geleceğim (1966), Neden Söylemediniz (1970), Zümrüdü Anka (1073), Sen Affettin (1979), Kimin Sorusu Var (1984), Bütün Milletlere (1991), Talihin Armağanı (1993), Gelişli Gidişli Dünya (1995), Poylu Beşiğim Benim ve onlarca eser yazmıştır. Eserleri Rus, İngiliz, Fransız, Alman, Romanya, Türk, Leh, İspanyol ve eski Sovyetler Birliği cumhuriyetlerindeki tüm halkların dillerine çevrildi. 2002 yılında Uluslararası Bilimler Akademisinin (Azerbaycan Bölümü) geçici, 2004 yılında iseasli üyeliğine seçildi. Kendisine bağımsız Azerbaycan Cumhuriyetinin Şeref Madalyası verildi. Yılın Şairi (2010) ödülünü aldı.

      KADINA MEKTUP

      Sizin kızınızla görüşüyoruz biz,

      Gidiyoruz kâh yolla, kâh kenar izle.

      Bunu ben biliyorum, siz bilmiyorsunuz,

      O geliyor zaten sizin izninizle.

      Okul arkadaşı, yol yoldaşı var,

      İşi