Türk Mânilerinden Seçmeler. Неизвестный автор

karpuzu

      Ata vurdum mahmuzu

      Anası çeyiz ister

      Gel de satma öküzü.

      Kırmızı yanaklıyım

      Sandıklarda saklıyım

      Anası da biliyor

      Oğluna meraklıyım.

      Yüzü beyaz kar gibi

      Hiç bulunmaz yâr gibi

      Anasından istettim

      Biraz gönlü var gibi.

      Erikler çiçek açtı

      Kuşlar ağaca uçtu

      Anasının bir kızı

      Düğün derneksiz kaçtı.

      Kızımın adı Ayşe

      Elinde billur şişe

      Anasının bir kızı

      Nasıl çıksın güneşe.

      Bacalar otlu olur

      Keklikler etli olur

      Anasız giden kızın

      Yüreği dertli olur.

      Ak koyun meler gelir

      Dağları deler gelir

      Anasız kuzuların

      Başına neler gelir.

      Analar hatun olur

      Sevdası bütün olur

      Anaya vuran eller

      Yanacak odun olur.

      Yayla marantasını

      Elimde kuruturum

      Anca sevdiceğimi

      Ölürsem unuturum.

      Demir kütük yarılmaz

      Teker kolay sarılmaz

      Araya dağlar girdi

      Yâr yanına varılmaz.

      Ayrıldım gülüm senden

      Saçı sümbülüm senden

      Araya eller girdi

      Çevrildi yolum senden.

      Saçımı taramadım

      Bir işe yaramadım

      Araya girdi düşman

      Yanına varamadım.

      Çift güvercin uçtu mu

      Gün ardınca düştü mü

      Ardıç dalına kurban

      Yârim burdan geçti mi?

      Şu gelen kağnı m’ola

      Öküzü canlı m’ola

      Ardındaki yiğidin

      Gerdanı benli m’ola?

      Bir matara yaptırdım

      Yarıdan asılır yarıdan

      Asker ettiler beni

      Sevdalık da bir yandan.

      Mayıs ayı gelende

      Derenin serinleri

      Asker eyle miralay

      Meraklı gelinleri.

      Kara gözlü sevdiğim

      Çimenden gel çimenden

      Anasız kuzu gibi

      Ayrılamazsın benden.

      Gülüm gülüm gülüşan

      Benim hâlim perişan

      Asker oldum gidiyom

      Mendilim sana nişan.

      Mendilimdir yemeni

      Ağlatma yârim beni

      Askerliğin yap da gel

      Bekleyekorum seni.

      Kavak gazeli yârim

      Dünya güzeli yârim

      Askerliğin yap da gel

      Bile gezelim yârim.

      Yüksek minarelerden

      Selâ okunur selâ

      Askerlik bir şey değil

      Yârdan ayrılmak bela.

      İki gemi yan yana

      İniyorlar limana

      Askerlik iyi şeydir

      Sevdası olmayana.

      Dümbeleği çala çala

      Yoruldu parmaklarım

      Âşık Garib’e döndü

      Yâre yalvarmaklarım.

      Kandilim yanar mısın

      Altından kaynar mısın

      Âşık mısın be yârim

      Çalgıyla oynar mısın?

      İki başlı ev yaptım

      Ortası boy sofalı

      Âşık olup kavuşmak

      Amanın ne sefalı.

      Dere boyu serince

      Benim yârim derince

      Âşık öğüt istemez

      Herkes yerli yerince.

      Refika adlı yârim

      Perdesi katlı yârim

      Aşikârda hemşirem

      Gizlide tatlı yârim.

      Bürümcük büründürür

      Cıbışlı göründürür

      Aşk adamı öldürmez

      Kır bayır süründürür.

      Fotör şapka silindir

      Beni saran elindir

      Aşkından kibrit oldum

      Ateşleyen dilindir.

      Düzce yoldan geçiyom

      Çağırınca dönüyom

      Aşkınla kibrit oldum

      Üf(ü)lesen yanıyom.

      Dolmuş geliyor dolmuş

      Dolmuşun rengi solmuş

      Aşk olsun sevdiğime

      Çalışmış adam olmuş.

      Karşıda ifterilik

      Serinliktir serinlik

      At başına çemberi

      Gel et bana şirinlik.

      Şu tepeyi yıkalım

      Düz yollara çıkalım

      At yârim setireyi

      Resimlere çıkalım.

      Dağda olur mu harman

      Aşka olur mu ferman

      Aşktan yandım kül oldum

      Külde kalır mı derman.

      Oğlanın adı İlyas.

      Ünlesem bura gelmez

      Atalardan kalma söz

      Güzelin başı gülmez.

      Şalvara bak şalvara

      Şalvarın