Название | ҚАШҚАДАРЁ ТОМОНЛАРДА |
---|---|
Автор произведения | Равшанов Поён |
Жанр | |
Серия | |
Издательство | |
Год выпуска | 0 |
isbn |
Тубда ўрлар гулхан, вужудим олов.
Билмадим, лафз, омад қайларга кўчган,
Қорни ёқмоқ учун топилмас қалов.
Бошлаган ишимда кутмаган якун,
Тақа-тақ бекилган борар манзилим.
Ҳамкорим даврадан чиқади секин,
Ростга айланади айтар ҳазилим.
Бизга қолса, қишда топилмайди қор,
Мақолнинг ижроси кўндаланг доим.
Ановлар қучгани ҳамиша барор,
Ҳасадга бепарво лек бунда ройим.
Аллоҳ қийганидан бўлмайди ортиқ,
Бурдингни бебурдлик – ҳаромга бурма.
Пулдор ваъдабоздан нек усти йиртиқ,
Фалакдаман дея бекор қандингни урма.
Йўқ демоқ жавоби менга буткул ёт,
Сўз берсам, бажармоқ ё қилмоқ одат.
Аҳдининг устидан чиқмаслик уят,
Тутруқсиз бойларни дуч қилма, ҳаёт!
Вақтида кўрмаган, ўлгудай хасис,
Бир сабаб бойиган давлатни талаб.
Оғирдир уларга эл қўяр ташхис,
Фақат суянчиғи туради қўллаб.
Бири, иккинчиси, учи туширди,
Даставвал ваъдалар, сўнг қуён бўлиш…
Билмадим, Аллоҳим, ким йўлдан урди,
Бурчимни бажардим, арзирми нолиш?
Аҳдидан қайтарми виждонли, айтинг,
Довруқ деб чираниб, қилурлар хитоб.
Қораси ўчади излаган пайтинг,
Уради бебурдни муқаддас китоб!
ГУМОН
Хўш, мендан нималар истайсан, айтгил,
Амал йўқ, бойлик йўқ, нафақа фақат.
Ёмонлик дейсанми? Ёнингдан кутгил,
Худбин феълга кимдир қилолмас тоқат.
Яхшилик жавоби ҳамиша чакки,
Ёдингга солмағим асло эп эмас.
Кимсага нафсида етади дакки,
Кўндаланг бўлади олдида қафас.
Эсларсан айтганим тўғри гапимни,
Ўсишинг кўзлабон қилганман барин.
Оғдириб олибсан энди тўқимни,
Туҳматга чўлғабсан раҳмат изҳорин.
Фалончихон бўлиб кирдими эсинг,
Муроса қилдингми ановлар билан?
Буқаламун экан бунчалар тусинг,
Калосдан етишса наҳотки илон?
Эски гуноҳларни курамоқ осон,
Айби йўқ айбдорни айлабон нишон.
Иш келмас қўлидан, дастак шу, ишон,
Навбат-навбат тегар муштарак ошъён.
Муқаддас даргоҳга бариси аён,
Бегуноҳ бандага етмагай жазо.
Бўхтонки ноўрин келтирар зиён,
Қуръони каримдан етишар сазо.
ЁНИМДАСАН
Эшитиб овозинг, сапчиб уйғондим,
Ўғлимиз исмини айтиб чорланг.
Яна тушми, рўё, мунгли тўлғондим,
Руҳият савтидабир зум порладинг.
Бу ҳолни англадим неча, неча бор,
Хасталик чоғларим безовта руҳинг.
Ёнимда бўлишинг сездим муқаррар,
Етишмади фақат жисмонан йўғинг.
Безовта қилмайсан, лекин эҳтиёт,
Парвона бўласан бу кулбам аро.
Бир ёқли алоқа, шу экан ҳаёт,
Ташрифу мулоқат тушдадир зора.
Қадринг ўтаётир қадамба-қадам,
Мен шундай нотавон, шунчалар ожиз.
Ким