Умрим есталиклари. Ўктам Мирзо

яхши муддао, Наврўзи оламдир бугун.

      Ҳамма хурсанд, ҳамма шод, ўйнаб-кулиб даврон сурар,

      Шундоғ яшайлик доимо, Наврўзи оламдир бугун.

      Шоду миннатдормиз, эй муҳтарам дўсту азиз,

      Даврамизга марҳабо, Наврўзи оламдир бугун.

      Сарвиқомат дилрабога гулдаста тердим боғ аро,

      Қутлар уни Ўктам Мирзо, Наврўзи оламдир бугун.

      ҲАБИБ САЪДУЛЛА ҒАЗАЛИГА МУХАММАС

      Висол оқшоми чиқди ул нигоро тарки хоб айлаб,

      Табассум-ла қилиб таъзим, эҳтиром-ла одоб айлаб.

      Ёнидан кўрсатиб жой, илтифотин беҳисоб айлаб,

      Ўтирдим, гул узатди гул атридин гўё гулоб айлаб,

      Деди ял-ял ёниб менга муҳаббатдин ҳисоб айлаб.

      Муҳаббат деб гўзал юзга мубталоликни дерларму,

      Ҳуснда тенги йўқ қизга ё гадоликни дерларму.

      Қаро сочу қаро кўзга ё адоликни дерларму

      Ва ёки бир-бирига жон фидоликни дерларму,

      Жавоб айтинг, деди гул ой юзини офтоб айлаб.

      Дедим унга: муҳаббат аввало ёрга садоқатдир,

      Вафодан гул экиб, кўнгил мулкин чоғ этмоқ одатдир.

      Ҳаёт дарсин ўқирда имтиҳонга қаноатдир,

      Меҳр сарчашмаси бирла пок диллар шоду ободдур,

      Дедим, ул маъқул этди, мен эса ёздим китоб айлаб.

      СУНБУЛ КОКИЛЛАРИНГМУ

      Мушки анбар таратган сунбул кокилларингму,

      Силкинганда қаратган сунбул кокилларингму,

      Кавсар сувига ботган сунбул кокилларингму,

      Мани ўзига тортган сунбул кокилларингму,

      Ақлу ҳушим йўқотган сунбул кокилларингму.

      Кокил эмас бошингда гўё меҳригиёдир,

      Кўзлар қарочуғига ҳам қуввати зиёдир.

      Балки барно юзингни тўсган шарму ҳаёдир,

      Бегона қўл узалса гўёки аждаҳодир,

      Ҳижрон ўқини отган сунбул кокилларингму.

      Камолга ет, нигоро, тўлин ойдай тўлибсан,

      Шўхликларинг ёқимли, асов тойдай бўлибсан.

      Ташна юракка гўё оқар сойдай бўлибсан,

      Гўзалликда беқиёс ҳусни бойдай бўлибсан,

      Мани ўзига тортган сунбул кокилларингму.

      МЕҲНАТСЕВАР ЁРИМСАН

      Дили жоним, дилоромим, кўзлари хуморимсан,

      Латофатли жононим, бахтимсан-баҳоримсан.

      Порлоқ мани иқболим, чин сўзли нигоримсан,

      Ҳар ишда мададкорим, меҳнатсевар ёримсан,

      Тасаддуқ сенга жоним, соҳиби жамолимсан.

      Иқболинг кулиб боққан қайрилма қошларингдан,

      Юрагимга ўт ёққан кулиб қарашларингдан.

      Ҳалол меҳнат, шуҳрат-шон нур сочсин бошларингдан,

      Келажакка ишонган мaғpyp қарашларингдан,

      Очилур дили баҳрим, чин сўзли нигоримсан.

      Васлингни ёд этибон булбулдек наво қилсам,

      Тўлган ой жамолингга қойил деб имо қилсам.

      Сен менга вафо қилсанг, мен сенга вафо қилсам,

      Ўктам бахтиёрдир деб оламга садо қилсам,

      Садоқатли дилдорим, гул юзли баҳоримсан.

      ЎЙЛАБ СЕНИ

      Ёр, сени ўйлаб неча кун-тунлари бедорман,

      Гул юзингни кўргали ҳар нафас хумморман.

      Дийдам узра бос қадам, изларингга зорман,

      Неки