Киһи биирдэ олорор. Софрон Данилов

Дьиэҕиттэн кэлбэтиҥ дуо?

      Суонда тугу да хардарбата, көхсүн этитэн эрэ кэбистэ. Ийэтэ кыыһыгар кэһии ыытыан баҕарбытын, ону аҕата оҕонньор тахсар оҕоҕо эмиэ туох кэһиитин диэн боппутун өйдөөтө. Кыыс хомойбут кэри-куру сирэйин көрөн баран, Суонда кэһиини ылбаккабын даҕаны диэн кэмсинэ санаата.

      – Кэһии аҕала киирбэтэх, өрөпкүөмнэр таһаҕастарын киллэрбит, – дьиэлээх оҕонньор, куорат биир биллэр эргиэмсигэ Ыллам Ыстапаан, мас дуобат ньыхаатыгар маарынныыр лыры-лыхаҕар киһи, быһа түһэн быһаарыста. – Инньэ гынан ити киһиҥ докумуоннара эҥинэ баһаам. Өрөпкүөм киэнэ наар тиэтэл буолааччы, кэһии ыллаттарар бокуой биэрэллэр диэтэҕиҥ дуу.

      Кыыча, үүтүн тохпут оҕо курдук буолан, саҥата суох чэйин иһэн таҥныбытыгар Суонда, дьиксиммиттии, кыыс уонна дьиэлээх киһи сирэйдэрин олбу-солбу көрбөхтөөтө.

      – Кыычаҥ аны луохтуур. Балыыһаҕа кыһыл хамандыырдары эмтэһэр, – диэтэ Ыллам Ыстапаан ыалдьытын уоскутар быһыынан. – Киэһэ ахсын онно сүүрэн үлэлээн кэлээччи. Суонда, бэйэҥ эмиэ наадаҕар барбаккын дуо? Аны куораккар олус хойут сылдьарыҥ сатаммат ээ.

      Кыыча балыыһаттан киэһэ утуйбуттарын кэннэ кэллэ.

      Кыыс сарсыарда арыый хойутаан туран, тиэтэлинэн суунан-тараанан, үөрэҕэр бараары аһыы олордоҕуна, Ыллам Ыстапаан, бүлүүһэлээх хойуу чэйи иһэн сыймаарда-сыймаарда, соччо улахаҥҥа уурбатахтык эттэ:

      – Тукаам, тиэтэйимэ. Тото аһаа. Уонна ичигэстик таҥын. Ыраах айаннаары олороҕун.

      – Ханна… ыраах?.. – кыыс соһуйан лэппиэскэҕэ хара сыста.

      – Суонда таарыччы эйигин дьиэҕэр таһаараары киирбит. Бээһээ киэһэ сыарҕатыгар бэртээхэй диэн бобуоска оҥордо. Дьиэ курдук. Аҕаҥ инньэ диэн соруйбут. Сэрии ааһыар, нам-нум буолуор диэри дойдутугар тахсан олордун диэбит.

      – Мин ханна да барбаппын!

      – Тыый, тукаам, кэбиһиий, – дьиэлээх киһи ньалҕаарыйда. – Төрөппүт аҕа тылын итинник гынар диэн баар дуо? Оҕонньор оҕотугар үтүөнү баҕаран дьаһайан эрдэҕэ дии. Сэрии чугаһаатаҕына манна араас алдьархай буолуо. Оччоҕо…

      – Ханна да барбаппын! – кыыс бүлүүһэлээх хончоҕорун түҥнэри садьыйбытынан ойон турда. – Үөрэхпин быраҕыам суоҕа!

      – Барыаҥ, сэгэттэйиэм, барыаҥ, – Ыллам Ыстапаан ымманыйбыта мэлийэ оҕуста. Сирэйэ дьэбин уоһуйда. – Аҕаҥ дьаһайбыт – онон бүтэр. Бар хата таҥын!

      Кыыча хоско киирэн сонун, бэргэһэтин кэттэ, суумкатын ылан сүүрэн таҕыста. Тас ааҥҥа чугаһаан эрдэҕинэ дьиэлээх киһи күөйэ турда.

      – Ол-бу буолума!

      Кыыча Ыллам кыыһырбытын бу эрэ көрдө, урут биир кэм уҥунуохтаан кэбиспиккэ дылы аргыый ньылбаарыйа сылдьар идэлээҕэ.

      – Барыам! Эһиги миигин күүскүтүнэн илдьэр быраапкыт суох!

      – Киниэхэ өссө быраап наада. Үтүө тылы истибэт буоллаххына, күүспүтүнэн дьарыйыахпыт. Кэлгиллэн барыаҥ. Аҕаҥ оннук дьаһайбыт. Быраабыҥ ол баар.

      – Ыытыҥ!.. – Кыыча хара күүһүнэн ааны былдьаһа сатаата.

      – Киэр!

      Ыллам Ыстапаан илиитин таһынан садьыйбыта кыыс, олоппоһу түҥнэри көтөн, тиэрэ баран түстэ.

      – Эмээхсиэн,