Иясез шатлык. Эльмира Закирова

Таһир исенә төшеп куйды.

      Икенче көнне әти-әнисенә кызык итеп кенә Сәет турында язып, кылларын чиертеп карамакчы иде – кая ул! «Коллыкка төшәргәме?», «Пәрәнҗә бөркәнеп йөрергәме?», «Фәләненче хатыны булыргамы?» Киткәннәр тезеп, киткәннәр… Егет ягыныкылар да каршы булып чыкты. Тик үзсүзле Сәет тә бик тиз генә бирешә торганнардан түгел шул. Әлегә ул, Алсуны тынычлыкта калдырып, иленә кайтып китте. Ялга. Әти-әнисе Алсудан биздерергә тырышып, эшкәртеп җибәрердер, мөгаен.

      Ә кичен билгесез номердан шалтыратып дәшми калучы тәмам аптырашка салды Алсуны. Америкадагы номерлар гына шулай башлана.

      Әллә Таһир инде?..

Океан аръягыннан килгән хәбәр

      Нью-Йорктан Гөлназ язган! Исәнлек-саулык, эше, фатиры… тәк-тәк… Бар да әйбәт… Алсуның күзләре, мониторны диагональ буенча гына йөгереп узып, таныш исемгә төртелде. Таһир…

      Дания апа белән очраштык. Сине сорашты. Таһир турында сөйләде. Бер туйда аны ниндидер марҗа кызы белән таныштырганнар. Ярый белгән ул Таһирга! (Син ачык авыз түгел инде!) Башын әйләндереп, егет куенына кергән. (Син күрәзәчедер, билләһи! Шикләрең рас килде!) Тәки эләктергән тозакка! Таһир һушына килгәндә инде соң булган. Терсәк якын да бит, тешләп булмый. Яши алмаганнар – аерылышканнар. Таһирның бар милкен тигезләп бүлешергә туры килгән. Америкада аерылышу бик кыйбат шул! Ә менә әти-әнисе һаман сине искә ала икән! Беләсеңме, Таһир нәрсә дигән?! «Алсу беркайчан да мине гафу итмәячәк, мин бик гаепле аның алдында». Йә, ни әйтерсең?