Мин – табылдыклар өстәле / Я – стол находок. Рахим Гарай

моң барын.

      Моң

      Күңелең көр, кәеф әйбәт була,

      Көр булганда халкың, илкәең.

      Илнең иңсәсе киң булса гына,

      Көче була синең җилкәңнең.

      Илеңдә көч, халкыңда дәрт-дәрман,

      Нәселеңдә дәвам булмаса —

      Әзмәвердәй таза ир булсаң да,

      Бәдәнеңне изеп, моң баса.

      Ни матур?

      – Һай, авырдан да авыр,

      Авырдан да ни авыр?

      – Авырдан да авыр шулдыр —

      Нахак әйткән сүз авыр.

      – Һай, җиңелдән дә җиңел,

      Җиңелдән дә ни җиңел?

      – Җиңелдән дә җиңел шулдыр —

      Мактап әйткән сүз җиңел.

      – Һай, ямьсездән дә ямьсез,

      Ямьсездән дә ни ямьсез?

      – Ямьсездән дә ямьсез шулдыр —

      Илен каккан ир ямьсез.

      – Һай, матурдан да матур,

      Матурдан да ни матур?

      – Матурдан да матур шулдыр —

      Сине тапкан ил матур.

      Туган якта

      Яшь камышлар арасыннан

      Зәңгәр күзле су карый.

      Болыннарда билдән печән…

      Яна кыргый кашкарый…

      …Болар берсе дә юк монда,

      Бары да беткән инде.

      Без казыган чишмәләрнең

      Улагы кипкән инде.

      Ташусыз, дулаусыз гына

      Килә «тактичный» язлар.

      Ак булып туып, нефтьтән

      Карала монда казлар.

      Колыннар юк, – колхоз күптән

      Айгырлардан ваз кичкән.

      Кайгылар бер дә калмаган,

      Шатлыгы да аз икән.

      Сары балчык…

      Тузанлы юл…

      Көтү таптаган ярлар…

      Нахал оныклар үстерә

      Без сөйгән асыл ярлар.

      Татарстан улларына

      Балалыктан үсмерлеккә,

      Телсезлектән теллелеккә

      Алып килгән юлың синең

      Туган йорт аша үтә.

      Наданлыктан белемнәргә,

      Яшьлегеңнән тәҗрибәгә

      Алып килгән юлың синең

      Туган ил аша үтә.

      Мизгелләрдән мәңгелеккә,

      Тәңгәллектән бөеклеккә

      Алып килгән юлың синең

      Бар дөнья аша үтә.

      Идегәй

      45 ел буе тыелып килгән атаклы «Идегәй» дастаны 1989 елда китап булып басылып чыкты.

      Әй «Идегәй», «Идегәй»,

      Җанга сеңгән «Идегәй».

      Җаннан җанга күчә-күчә,

      Канга сеңгән «Идегәй».

      Йөз елларны йөз елларга,

      Буыннарны буыннарга

      Тоташтырган «Идегәй».

      Хөкемдарларны үзара

      Буташтырган «Идегәй».

      Үчле дә син, «Идегәй»,

      Көчле дә син, «Идегәй»!

      Әй «Идегәй», «Идегәй»,

      Ничә гасыр чикләреннән

      Имин кичкән «Идегәй».

      Алтын Урда феодалын

      Тез чүктерткән Идегәй.

      Бу заманга килеп җиткәч,

      Шәхес культы феодалына

      Түндерттергән «Идегәй»,

      Җиңдерттергән «Идегәй».

      Әй «Идегәй», «Идегәй»,

      Асыл дастан «Идегәй».

      Сине саклап калучылар

      Асыл заттан, «Идегәй».

      Зинһар өчен,