Мени ёлғиз қолдирма. Зеус Кабадайи

қучоқладинг?

      Жуда бўлмаганида «Кет» десанг бўларди-ку!

      Кет деганингда мен кетган, сени безовта қилмаган бўлар эдим.

      Ҳеч бўлмаганида мени унинг олдида ранжитмасайдинг.

      Кошки бирга бўлиш ниятида бировни алдаб, ўзганинг олдида мени маҳв қилмасайдинг.

      Энг кўп мана шундан уялдим. Аммо ўргандим. Мени маҳв қилишингга, ранжитишингга, хафа қилишингга ўргандим.

      Энди нима бўлади, дейсанми? Сени унутаман, албатта. Менга бир нарса дейишингга ҳожат йўқ.

      Ҳаёт ғалати, бу телефон деган матоҳ одамни ҳам яқинлаштирар, ҳам узоқлаштирар экан. Кўнглингни айнитганим учун узр сўрайман. Сен хижолат бўлма, ҳожати йўқ.

      Мен учун чўнг қоя эдинг. Суяндим, лекин устимга йиқилдинг.

      Сендаги суратларимни йўқотсанг, хурсанд бўлардим.

      Чунки улар ёнишини кутаётган бир қоғоз парчасидир…

Балки кемтик қолгандирман, лекин ёлғон яшамадимНа ўзимга, на сенга ёлғон сўзладимШуниси менга кифоя

Ҳақиқий севгига ёлғон аралаштирилса, хиёнатга айланадиЎзига ўзи хиёнат қилган одамнингкосаси оқармайди

      НЕ ҚИЛСАЛАР…

      Не қилсалар қилсинлар, лекин мени енга олмайдилар!

      Бир зулмат ичида эканингни ўйлаётган бўлсанг, ёруғликка чиқадиган вақтинг келганини биласан, шундай эмасми?

      Биласан…

      Аслида зулмат ҳам яқин дўстинг, ҳам душманинг бўлар.

      Иккови ҳам бир-бирига ўхшайди.

      Узоқ яқин бўлса, ҳаётнинг тоти бўлармиди?

      Баъзан қуёшга боқиб, салом дейиш ҳам керак.

      Ҳам ҳаётга, ҳам зулматга…

      Зулмат жавоб бермаган тақдирда ҳам ёлғиз эмаслигингни англайсан.

      Яна биласанми, ёлғизлик сени тарк қилмайди.

      Ёлғизлик ҳамиша сенинг ва менинг ҳаётимиз бир парчасидир.

      Севиб қолсак, ёлғизлик доим чекинади.

      Севги дегани ошиқ бўлмоқ, кетмоқ, азоб тортмоқ учун яралган. Мен кўп азоб тортдим ва биламанки, сен ҳам…

      Масалан, неча километр узоққа кетиб, у ерда қолишни хоҳлаганмидинг?

      Ёлғиз ўзинг, кимсасиз…

      Масалан, ҳеч ҳадиксирамай «сени севаман» дейишинг керак. Ич-ичингдан тошиб чиққан ҳиссиётларни яширмай, ўртада кераксиз гаплар айтмай…

      Нега ҳадиксирайсан? Барибир, кетади-ку. Гап ичингда қолиб кетмайди.

      Бу гапларни ёзар эканман, баъзан ерга йиқилишни хоҳлайман. Аммо сен биласанки, ерга тушиш гоҳо бир умр давом этади. Мавҳумлик кишини чарчатади, заифлаштиради. Узун деб билган йўлинг қанчалик қисқа бўлса, шунчалик яхши.