Həyat sandığı. Zaur Pənahov

kimi ağlına gələn ən yaxşı yol hündür bir evə çıxıb yolunu tapmaq olsa da üstünü yosun basmış binalara bu cür yağışda çıxmaq çox təhlükəli idi.

      “Fikirləş,” pıçıldadı başını söykəndiyi ağaca vuraraq. “Şəhər girişindən başlayaraq işarələr aralarında yüz-iki yüz addım məsafə ilə səpələnib.” Beynində şəhərin təqribi xəritəsini və hərəkət trayektoriyasını cızıb işarələrin onu hansı istiqamətə apardığını təyin etdi. “Sonuncu işarə körpü yaxınında…” barmağını, havada cızdığı xəyali xəritədə gəzdirib “sonra yüz addım bura və bura. Çayın da bu istiqamətdə axdığını nəzərə alsaq… Zibil! Geri qayıtmaq lazımdı. Məni ən çox axtardıqları… dayan görüm.”

      Növbəti ildırım parıltısında gözünə dəyən bir şey ağlına yeni fikir gətirmişdi. Daş yığınının üzərində, üstünü qurumuş sarmaşıqlar basmış insan böyüklüyündə bürünc zəngə baxıb gülümsədi.

      Bir müddət sonra zəngə dəyən daş bütün şəhərə səs salmışdı. Şəhərin hər tərəfindən gələn addım səsləri, ora çatan zaman iyirmiyə yaxın vidra zəng ətrafında toplanıb bir-biriləri ilə tutaşmağa başladılar.

      Gizləndiyi yerdən çıxan Eçso, arxasına baxmadan təyin etdiyi yerə qaçaraq işıq kürəsini yandırıb bu dəfə başı üzərinə qaldırdı. Haqlı idi. Qısa müddətdə sarımtıl işıq görməyə başlamışdı. Üzünə yayılmış təbəssümlə özünü işığa çatdırıb girişdə iki yağ məşəlinin yandığı dəmir barmaqlığı cığıltılı səslə aralayaraq içəri girib aşağı düşdü.

      Artıq işıq kürəsinə ehtiyac yox idi. Kanalizasiyanın divarlarına yerləşdirilmiş məşəl formasındakı yağ lampaları içərini yaxşı işıqlandırırdı. Tavan olduqca hündür, suyun səviyyəsi isə normadan bir az yuxarı idi. Divarlar səliqəli daşlarla hörülmüşdü və su xüsusi kanal vasitəsilə axırdı. Eçso daha da diqqətlə baxdıqda tunellərin yuxarıdakı küçələrlə paralel salındığını gördü. Elə bil yeraltı şəhərə düşmüşdü. Eçsonun diqqət yetirdiyi daha bir lazımlı detal da vardı. Yanan məşəllər bütün tunellərə qoyulmamışdı. Bu mərhələyə çatmış nakrin üçün, ona düzgün yolu göstərmək məqsədi ilə yalnız girməli olduğu tunellərdə işıq vardı.

      “Bu da işıqlı yolumuz,” deyib məşəllərdən birini götürərək yolu təqib etdi.

      Hər istiqamətdən gələn vidra sədalarını demək olar ki, hər dəqiqə eşitmək olurdu. Damcılayan su səsləri və hətta tavandan aşağı süzülən kiçik şəlalələrin səsləri qəribə bir ahənglə əks olunurdu. Eçso tunel boyu yeridikcə təhlükənin geridə qaldığına əmin idi. Vidraların məskəni olmağına baxmayaraq qarşısına bir dənə də olsun vidra çıxmamağının səbəbi vardı. Gecələr vidra gözləri mükəmməl dəqiqliklə gördüyü üçün işığa qarşı çox həssas olurdular. Sahib olduqları şəffaf göz qapaqları isə onları bu narahat işıq mənbəyindən heç cür qoruya bilmirdi. Bəzən adi bir məşəl alovu vidraya qarşı güclü silah ola bilər. Bu Sağ qalmaq adlı nakra dərsliyinin ilk öyrətdiyi cümləsi idi.

      Qısa vaxt sonra Eçso, tunelin genişlənərək böyük bir dairə forması aldığı yerə çatdı. Burdan müxtəlif istiqamətlərə gedən on üç tunel vardı və tunellərdən yalnız altısı işıqlandırılmışdı. Eçso bu tunellərin girişinə bir-bir yaxınlaşaraq diqqətlə baxdı. Hər birinin girişində özünəməxsus işarə vardı.

      Oringen sınağının iştirakçılarının hər birinə xüsusi işarə verilir. Hansı ki, bu işarələr onlara aid olan tapşırıqları tapmaqlarına kömək edir.

      Eçso öz işarəsi çəkilmiş girişdə dəmir barmaqlıqları olan qapıya yaxınlaşdı. Qapı kilidli idi. Digər tapşırıqlarda tapdığı və hələ istifadə etmədiyi açarı çıxarıb kilidə keçirdi və çevirdi. Düzgün yolda idi. Kilid tıqqıltı ilə açıldı və qapı aralandı. Oxşar tunellər şəbəkəsi burda da vardı, lakin işıq onu ilk olaraq bir otağa apardı. İçəridə yandırılmaq üçün quru odun, quru yataq və böyük bir sandıq vardı. Eçso sandığı görən kimi on doqquzuncu sınağın sonuna çatdığını anladı. Burda ona lazım olan hər şey vardı. Zireh, silahlar, quru paltar, iksir və yemək.

      2. Qaydaları poz və yaşa

      Qaçış planları qururam

      Tora düşmüş ağ kəpənək

      Caynaq altda bala dovşan

      Eçso ala-çiy bişirdiyi yeməyini tələsik yeyib bitirdi və çarpayıdan qalxdı. İslanmış paltarını dəyişib, quru paltar və boğazlı nakra ayaqqabısını geyinmişdi. Qarnı doysa da dəhşətli yorğunluq hələ də qalırdı. Hətta nakra zirehini geyinməmək üçün öz-özünə müxtəlif bəhanələr uydurmağa başlamışdı. Ocağın istisi və əla hazırlanmış çarpayı onu şiddətlə cəlb edirdi. Hətta bir anlıq, qısa müddətlik də olsa, dincini almağı düşünüb tez fikrindən daşınmışdı. Öz xasiyyətinə bələd idi. Bu yorğunluqla yatsa iki günə ancaq oyanardı.

      Əslində bu otağın məqsədi, son mərhələyə çatmış döyüşçülərin sınağa girməzdən əvvəl tamamilə istirahət etməyinə və yaraları varsa onları sarıyıb hazırlanmağa şərait yaratmaqdır. Lakin Eçsonun buna vaxtı qalmamışdı. On beşinci gün doğan zaman bütün tapşırıqlar yerinə yetirilmiş qaydada şəhər yaxınlığındakı təyin olunmuş bitiş nöqtəsində olmalı idi. Dəqiq bildiyi şeylərdən biri isə, gecə yarısını çoxdan keçdiyi və bir neçə saata yeni günün başlayacağı idi.

      “Az qaldı, az qaldı,” deyə özünə təsəlli verərək dərin bir nəfəs dərdi və əyilib nakra zirehini geyinməyə başladı.

      Dəri şalvar, bəzi yerləri dəmirlə örtülü üç qat dəri zireh, tikanlı dəmir biləklik (sol biləklik daha geniş) və dəmir hissələrlə möhkəmlənmiş dəri əlcəklər. Geyindikcə də yeni emal olunmuş dərinin əvəzolunmaz qoxusunu içinə çəkirdi. Bütün hissələri bərkidib silahlara keçən zaman əlinə ilk aldığı İynə adlı nakra xəncəri olmuşdu. Tiyəsi iki qarış olan xəncər, iki tərəfi kəsərli incə, düz gövdəsi ilə nəhəng iynəni xatırladırdı. Bu xəncərin ən gözəl özəlliyi orta ölçülü bir vidranın istənilən daxili orqanına həm ön, həm də, arxa tərəfdən asanlıqla çata bilməyi idi. Hətta usta bir döyüşçü tək İynə ilə dörd-beş vidraya qarşı sağ qala bilərdi. Eçso bir ədəd İynə və bir ədəd bıçağa bənzəyən adi xəncəri sol ayağındakı qapalı xəncər qınına keçirdi.

      Sonuncu silahı, qınından iki cüt kəmər sallanan nakra qılıncı idi. Bir cüt kəmər sağ çiyin və sol böyüründən keçib sinəsində bağlanır, ikinci cüt isə qurşağından bağlanaraq qını kürəkdə sabit saxlayırdı. Qının ağız hissəsindəki, bir qarış uzunluğunda incə yarıq, qılıncı kürəkdən çıxarıb-salmağı rahatlaşdırırdı.

      "Bax belə."

      Zirehinin son kəmərini sıxıb gümüşü rəngdə qılıncını bir neçə dəfə kürəyindəki qına salıb-çıxarmışdı. Tiyəsinin ölçüsü tam açılmış qol uzunluğuna çatan tək əlli, cüt ağızlı qılınc, sırf Moxs üslubu ilə döyüş üçün hazırlanmışdı.