Qoca Azaflıyam. Mikayıl Azaflı

      

      Neçə aşıq bada getdi,

      Məhəbbətin qucağında.

      Neçə dostlar oda getdi,

      Sədaqətin qucağında.

      Neçə dağlar çisgin oldu,

      Neçə bağlar misgin oldu.

      Neçə gözəl küsgün oldu,

      Şan-şöhrətin qucağında.

      Neçə dövran ləl yandırdı,

      Neçə ürək dil yandırdı,

      Neçə zalım el yandırdı,

      Cəhalətin qucağında.

      Ömrün keçdi min bir ahla,

      Görməsə də olub haxla.

      Aman allah, özün saxla,

      Qiyamətin qucağında.

      Qansızlara qan verəydim,

      Zülmətlərə dan verəydim.

      Azaflıyam, can verəydim,

      Ədalətin qucağında.

      

      Sarı qanqal çiçəyini,

      Gülüstandan çox istəyir.

      Ala qarğa balasını,

      Şux tərlandan çox istəyir.

      Demək olmur deməlini,

      Doğru, yalan təməlini.

      Şeytan fitnə əməlini,

      Haqq-divandan çox istəyir.

      Kor yapalaq öz səsini,

      İlan murdar nəfəsini,

      Yoxsul uçuq küməsini,

      Xanimandan çox istəyir.

      Aşiq-məşuq butasını,

      Zalım qanlar xatasını,

      Nökər kasıb atasını,

      Bəydən, xandan çox istəyir.

      Dahi gəzər düz divanı,

      Şair istər şən dövranı.

      Azaflı dost-mehribanı,

      Şirin candan çox istəyir.

      

      Bir gözəlin vurğunuyam,

      Yola gəlmir, namümkündü.

      Sevdasının yorğunuyam,

      Qola gəlmir, namümkündü.

      Görüşünə dedim nəzir,

      Yaxın gəlmir, məndən sezir.

      Qırxı keçib, cavan gəzir,

      Çala gəlmir, namümkündü.

      Azaflıyam, bir diləkdə,

      Canım getdi bir mələkdə.

      Ürəyimiz bir ürəkdə,

      Ola, gəlmir, namümkündü.

      

      Nə baxırsan cəllad kimi,

      Yağı gözlər, yağı gözlər.

      İçirdirsən eşqimizə,

      Ağı gözlər, ağı gözlər.

      Mənə dəymə, ağrın alım,

      Etibarsız, yoxdu halım.

      Sinəm üstə çəkdin, zalım,

      Dağı, gözlər, dağı, gözlər.

      Azaflıyam, dillərinin,

      Aşiqiyəm ellərinin.

      Kəmənd oldu tellərinin,

      Tağı, gözlər, tağı, gözlər.

      

      Əsil insan ara qatmaz,

      Yüz il keçə, min il keçə.

      Əsil gözəl yarın atmaz,

      Yüz il keçə, min il keçə.

      Əsil alim çıxmaz rahdan,

      Əsil aşıq yanar ahdan.

      Əsil şair dönməz haqdan,

      Yüz il keçə, min il keçə.

      Əsil igid basmaz nanı,

      Əsil olan tökməz qanı.

      Tərs oğlunun yanmaz canı,

      Yüz il keçə, min il keçə.

      Əsil hakim zalım olmaz,

      Azaflını dərdə salmaz.

      Keçər dövran, sənə qalmaz,

      Yüz il keçə, min il keçə.

      

      Yaxşılıq et, yaman olma,

      Deyib atalar, babalar.

      El-obana yaman olma,

      Deyib atalar, babalar.

      Sal meylini düz niyyətə,

      Fitnə vermə heç millətə.

      Qisas qalmaz qiyamətə,

      Deyib atalar, babalar.

      Yaxşı dostu, yarı gözlə,

      Namus, qeyrət, arı gözlə.

      Çətin günü, darı gözlə,

      Deyib atalar, babalar.

      Qoru haqqı, qoru düzü,

      Yıxma mərdi, tutma gözü.

      Tələ quran düşər özü,

      Deyib atalar-babalar.

      Azaflı, şah hamı olmaz,

      Çaylar axar dərya dolmaz.

      Şair, igid unudulmaz,

      Deyib atalar, babalar.

      

      Həsrətindən od almışam,

      Yandım, ay zalımın qızı.

      Əziz idim, yad olmuşam,

      Qandım, ay zalımın qızı.

      Eşitmədin amanımı,

      Niyə kəsdin gümanımı.

      Of, dinimi, imanımı,

      Dandım, ay zalımın qızı.

      Azaflının mehri-mahı,

      Məhəbbətin şirin ahı.

      Səni eşqimin pənahı,

      Sandım, ay zalımın qızı.

      

      Günəş olar, işıq saçar,

      Elin