Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке). Антология

Үлмәсбикә кебек,

      Мин үзем дә кара көзләр булып,

      Йөргәләрмен төшегезгә кереп.

      Кемдер җәза диеп кабул итәр,

      Кем өзелеп көтәр – нәрсә әйтим,

      Минсез көзләр ялгыз бу җиһанда.

      Бу җиһанда мин көзләрсез ятим.

      Бар сыннары таныш юкса җирнең,

      Һәрбер ымы таныш, һәрбер тыны…

      Кабат көзләр.

      Кабат көзләр кайта.

      Мин өзелеп көттем бу кайтуны.

      «Кайсы ыру тирмәләрен…»

      Кайсы ыру тирмәләрен

      Җилләр булып йолкыйсың син, Вакыт?

      Кайда сукмак башың?

      Кайда туктыйсың син?

      Кайсы көзге күләгәсе синең йөзең?

      Кай төрбәләр тынлыгында йоклыйсың син?

      Сулышыңнан корыч калкан тузан була,

      Җарияләр карашына картлык куна.

      Ишетәмсең – шаулый зират каеннары:

      Читлегеңә яңа сабый туа —

      Синең хәтереңә яңа тарих,

      Тарихыңа яңа исем иңә.

      Хозурыңа кабул кыл да озата бар —

      Кулларыңа яңа курчак керә!

      Ул, бичара, тәти күлмәк киеп,

      Истәлеккә диеп, сурәт ясар…

      Кай тирмәләр сине ымсындыра?

      Кайсы сылу сиңа тәрәз ачар?

      Далаларга дары исе сибеп,

      Кайсы чаптар дагасына кундың?

      Ябырылдың кайсы тарафлардан?

      Кай языклы аналардан тудың?

      Биләмәңә яу чабалар хатирәләр,

      Сагынулар сөңге булып оча.

      Бары да сына, бары да сындырыла,

      Үкенүләр генә кочак-кочак…

      Кайсы ыру атлый мәңгелеккә?

      Синең сулыш кайсы тирмәләрдә?

      …Тәти күлмәк кигән чая кызчык —

      Кем сурәте?

      Синең сурәтме әллә?..

      «Карурманда ап-ак җилләр исә…»

      Карурманда ап-ак җилләр исә.

      Тын сукмаклар тора тыелып.

      Тояк эзләренең кайнарлыгы

      Тузаннарга калган уелып.

      Карурманда ап-ак җилләр исә —

      Имән иңнәрендә ай юлы.

      …Җир йөзенә җете буяу уйган,

      Читекләре булган каюлы.

      Җырлап узган. Җыры җылы булган.

      Ак җилләргә җәйгән колачын.

      Яңа төсләр белән яңарткан ул

      Тормыш дигән яшәү йоласын.

      Куенында кайнар җаны булган,

      Күкрәгендә булган йөрәге.

      Җиргә каты басып атлаган ул,

      Белеп йөргән илгә кирәген.

      Карурманда ап-ап җилләр искән,

      Йөрәгенә аның кагылып.

      Йөрәк ялкынының кайнарлыгы

      Эзләренә калган ягылып.

      Һәм үз юлы буйлап атлаган ул.

      Һәм ятлаган чорлар дастанын.

      Читекләре тулы ирек булган —

      Ир-егеткә ни кирәк тагын?!

      Карурманда ап-ак җилләр искән.

      Юлларына еллар ябылган.

      Мәңгелекнең моңлы өне булып,

      Ак җилләргә җыры сарылган.

      Каннан – канга, җаннан – җанга күчеп,

      Киләчәккә кайтыр моң дисәм —

      Карурманда ап-ак җилләр исә.

      Алар тавышында без исән…

      «Тәрәзәңне ачтың…»

      Тәрәзәңне